Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

wróg

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
wymowa:
IPA[vruk], AS[vruk], zjawiska fonetyczne: wygł. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) nieprzyjaciel, osoba lub obiekt darzony negatywnymi uczuciami
(1.2) państwo, które jest w stanie wojny z innym państwem, oraz jego wojska
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Czy pani mąż miał jakichś wrogów?
(1.2) Piętnastu naszych żołnierzy dostało się w ręce wroga.
składnia:
kolokacje:
(1.1) śmiertelny / nieprzejednany / odwieczny wróg
synonimy:
(1.1) nieprzyjaciel
(1.1) nieprzyjaciel, przeciwnik
antonimy:
(1.1) przyjaciel
(1.2) sojusznik, sprzymierzeniec
hiperonimy:
(1.1) przeciwnik
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wrogość ż
przym. wrogi
przysł. wrogo
związki frazeologiczne:
narobić sobie wrogówwróg klasowy / wróg luduwróg nie śpi
etymologia:
od prasł. *vorgъ[1]
por. bułg. враг, chorw. vrag, czes. vrah, mac. враг, ros. враг, scs. врагъ, słc. vrah, słń. vrag i ukr. во́рог
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „vrag” w: Hrvatski jezični portal.