potencjał

wymowa:

IPA: [pɔˈtɛ̃nt͡sʲjaw], AS: [potẽncʹi ̯au̯], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal. ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) tkwiący w kimś lub czymś zasób możliwości^[1]

(1.2) fiz. miara energii potrzebnej do przeniesienia jednostkowego ładunku (np. ładunku elektrycznego lub masy) z nieskończoności do danego punktu

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	potencjał	potencjały
dopełniacz	potencjału	potencjałów
celownik	potencjałowi	potencjałom
biernik	potencjał	potencjały
narzędnik	potencjałem	potencjałami
miejscownik	potencjale	potencjałach
wołacz	potencjale	potencjały

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) możliwości, zdolność^[2]

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. potencjalny

rzecz. potencja ż

przysł. potencjalnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. potentia → zdolność, możność

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) potential, capability, abilities, potentiality; (1.2) potential
• białoruski: (1.1) патэнцыял m
• duński: (1.1) potentiel n
• hiszpański: (1.1) potencial m
• niemiecki: (1.1) Leistungsfähigkeit ż, Potential n, Potenzial n; (1.2) Potential n
• ukraiński: (1.1) потенціал m
• węgierski: (1.1) potenciál; (1.2) potenciál

źródła: