pantofel

Podobna pisownia: Pantoffel • pantoffel

wymowa:

IPA: [pãnˈtɔfɛl], AS: [pãntofel], zjawiska fonetyczne: nazal.

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy

(1.1) reg. rodzaj obuwia noszonego w domu^[1][2]

(1.2) obuw. rodzaj lekkiego, płytkiego, wsuwanego buta^[3][2]

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) rzad. pot. zob. pantoflarz

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pantofel	pantofle
dopełniacz	pantofla	pantofli
celownik	pantoflowi	pantoflom
biernik	pantofel / pot. pantofla	pantofle
narzędnik	pantoflem	pantoflami
miejscownik	pantoflu	pantoflach
wołacz	pantoflu	pantofle

przykłady:

(1.2) Do sukienki włożę niebieskie pantofle.

składnia:

kolokacje:

pantofel domowy

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1-2) obuwie

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pantoflarz mos, pantoflarstwo n

zdrobn. pantofelek m

przym. pantoflarski, pantoflowy

związki frazeologiczne:

pod pantoflem

etymologia:

niem. Pantoffel^[4] lub franc. pantoufle < gr. Παντόφλα (pantófla)

uwagi:

(1.1-2) zobacz też: Indeks:Polski - Obuwie

tłumaczenia:

(2.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: pantoflarz

• angielski: (1.1) slipper; (1.2) evening slipper
• duński: (1.1) pantoffel w, tøffel w, hjemmesko w, sutsko w, sut w
• esperanto: (1.1) pantoflo
• niemiecki: (1.1) Pantoffel m; (1.2) Slịpper m
• rosyjski: (1.1) тапка ż; (1.2) туфля ż
• wilamowski: (1.1) šłappn̥ ż

źródła:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) pantofel

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pantofel	pantofle
dopełniacz	pantofle	pantoflů
celownik	pantofli	pantoflům
biernik	pantofel	pantofle
wołacz	pantofli	pantofle
miejscownik	pantofli	pantoflích
narzędnik	pantoflem	pantofli

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pantoflíček, pantoflík

przym. pantoflový

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: