państwowy

wymowa:

IPA: [pãj̃ˈstfɔvɨ], AS: [pãĩ ̯stfovy], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• nazal.• rozs. artyk. ​^?/i

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) będący w posiadaniu lub pod kontrolą państwa, ustanowiony lub sprawowany przez państwo; odnoszący się do państwa, związany z państwem

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	państwowy		państwowa	państwowe	państwowi	państwowe
dopełniacz	państwowego		państwowej	państwowego	państwowych
celownik	państwowemu		państwowej	państwowemu	państwowym
biernik	państwowego	państwowy	państwową	państwowe	państwowych	państwowe
narzędnik	państwowym		państwową	państwowym	państwowymi
miejscownik	państwowym		państwowej	państwowym	państwowych
wołacz	państwowy		państwowa	państwowe	państwowi	państwowe
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Nauka na państwowej uczelni powinna być bezpłatna.

składnia:

kolokacje:

(1.1) przedsiębiorstwo państwowe • urzędnik państwowy • święto państwowe

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) federacyjny, parlamentarny, rządowy^[1]

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. państwo n, państewko n, państwowość ż

czas. upaństwowić, upaństwawiać

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. państwo + -owy

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) state
• białoruski: (1.1) нацыянальны, дзяржаўны
• bułgarski: (1.1) държавен
• chiński standardowy: (1.1) 国 (guó), 国家 (guójiā)
• czeski: (1.1) státní
• duński: (1.1) statslig
• esperanto: (1.1) ŝtata
• francuski: (1.1) étatique
• hiszpański: (1.1) estatal
• japoński: (1.1) 国立
• kaszubski: (1.1) państwòwi
• łaciński: (1.1) civilis
• niemiecki: (1.1) staatlich, Staats-
• norweski (bokmål): (1.1) statlig, stats-
• nowogrecki: (1.1) κρατικός
• rosyjski: (1.1) государственный
• słowacki: (1.1) štátny
• szwedzki: (1.1) statlig
• ukraiński: (1.1) державний
• węgierski: (1.1) állami
• włoski: (1.1) statale

źródła: