Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]
Przejdź do zawartości

półka

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: p0lka • Polka • polka • polkka • Poľka • Połka • połka • Pólka

półka (język polski)

[edytuj]
półka (1.1)
półki (1.2) z książkami
półka (1.3) skalna
wymowa:
​?/i, IPA: [ˈpuwka], AS: [puu̯ka]
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) osobny mebel lub część szafy, kredensu, regału itp., w kształcie poziomej deski, służący do trzymania na nim przedmiotów
(1.2) stojący mebel złożony z półek (1.1)
(1.3) część skały podobna do półki (1.1)
(1.4) daw. gw. (Śląsk Cieszyński) ósemka (jednostka miary)[1]
odmiana:
(1.1-3)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikpółkapółki
dopełniaczpółkipółek
celownikpółcepółkom
biernikpółkępółki
narzędnikpółkąpółkami
miejscownikpółcepółkach
wołaczpółkopółki
przykłady:
(1.1) Na półce stoją książki.
(1.3) Przez dwie doby alpiniści nie mogli zejść z półki.
składnia:
(1.1) półka na + B.
kolokacje:
(1.1) półka na książki / kosmetyki / buty / …
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. półkownik m
zdrobn. półeczka ż
przym. półkowy
związki frazeologiczne:
odłożyć na półkę • towar z wyższej półki • półka cenowa
etymologia:
Półka (dawniej polica[2]) pochodzi od wyrazu pół. Pierwotnie oznaczała pień drzewa rozłupany na pół.
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ E. Klich, Pokłosie, „Język Polski” nr 1/1914, s. 23.
  2. ↑ Hasło polica w: M. Arcta Słownik Staropolski.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=półka&oldid=8287129”