gościniec

wymowa:

IPA: [ɡɔɕˈt͡ɕĩɲɛt͡s], AS: [gośćĩńec], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal. ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) szeroka droga

(1.2) gastr. zajazd, pensjonat^[1], karczma^[2]

(1.3) przest. i reg. (Białystok)^[3] podarunek z podróży

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	gościniec	gościńce
dopełniacz	gościńca	gościńców
celownik	gościńcowi	gościńcom
biernik	gościniec	gościńce
narzędnik	gościńcem	gościńcami
miejscownik	gościńcu	gościńcach
wołacz	gościńcu	gościńce

przykłady:

(1.1) Gościńcem maszerowali żołnierze.

(1.2) Zatrzymałam się w gościńcu „Petronelka”.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. gościnny mos, gość m, gościna ż, gościnność ż, ugaszczanie n

czas. gościć ndk., ugaszczać ndk., ugościć dk.

przym. gościnny

przysł. gościnnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.2) czes. hostinec^[2]

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) гасцінец m; (1.2) гасцініца ż; (1.3) гасцінец m
• czeski: (1.2) hostinec m
• duński: (1.1) landevej w; (1.3) souvenir w
• kaszubski: (1.2) gòscyńc m
• litewski: (1.1) zuikio pyragas
• niemiecki: (1.1) Landstraße ż; (1.2) Gasthof m, Gaststätte ż; (1.3) Souvenir n
• portugalski: (1.1) estrada ż; (1.2) pousada ż
• rosyjski: (1.1) дорога ż, тракт m; (1.2) гостиница ż; (1.3) гостинец m
• szwedzki: (1.1) landsväg w
• ukraiński: (1.1) гостинець m; (1.2) готель m; (1.3) гостинець m
• wilamowski: (1.1) śtrös

źródła: