Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

de facto

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: defacto
wymowa:
‹de-fakto›, IPA[dɛ‿ˈfaktɔ], AS[de‿fakto] ?/i
znaczenia:

fraza przysłówkowa sposobu

(1.1) polit. praw. tak, jak jest rzeczywiście, zgodnie ze stanem faktycznym
odmiana:
(1.1) nieodm.
przykłady:
(1.1) Sąd w uzasadnieniu stwierdził, że oskarżony de facto przyznał się do winy.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) faktycznie, w rzeczywistości, w rzeczy samej, w praktyce, naprawdę, tak naprawdę
antonimy:
(1.1) de iure
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. kontrfaktyczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. de factofaktycznie
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
wymowa:
IPA[de fak.to]
?/i ?/i ?/i
znaczenia:

fraza rzeczownikowa

(1.1) de facto[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) de fait
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „de facto” w: Elżbieta Pieńkos, Jerzy Pieńkos, Leon Zaręba, Jerzy Dobrzyński, Wielki słownik polsko-francuski. Tom 1 A-K, Wiedza Powszechna, Warszawa 2001, ISBN 9788321412566, s. 356.
wymowa:
znaczenia:

fraza przysłówkowa

(1.1) faktycznie, w rzeczywistości[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) de iure
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „de facto” w: Zbigniew Landowski, Krystyna Woś, Słownik cytatów łacińskich, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2016, ISBN 978-83-08-06162-6, s. 129.
wymowa:
?/i
znaczenia:

fraza przysłówkowa

(1.1) polit. praw. de facto, faktycznie, w rzeczywistości
odmiana:
(1.1) nieodm.
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) etwas de facto anerkennenDe-facto-AnerkennungDe-facto-RegimeDe-facto-Regierung
synonimy:
(1.1) tatsächlich, faktisch, in der Tat
antonimy:
(1.1) de jure
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. de facto
uwagi:
źródła: