dwutlenek
dwutlenek (język polski)
[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) chem. związek chemiczny złożony z jednego atomu danego pierwiastka połączonego z dwoma atomami tlenu
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik dwutlenek dwutlenki dopełniacz dwutlenku dwutlenków celownik dwutlenkowi dwutlenkom biernik dwutlenek dwutlenki narzędnik dwutlenkiem dwutlenkami miejscownik dwutlenku dwutlenkach wołacz dwutlenku dwutlenki
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) dwutlenek węgla • dwutlenek krzemu
- synonimy:
- (1.1) ditlenek
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. dwutlenkowy
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) dioxide
- bułgarski: (1.1) диоксид m (dioksid)
- chorwacki: (1.1) dioksid m
- czeski: (1.1) dioxid m
- duński: (1.1) dioxid w
- estoński: (1.1) dioksiid
- fiński: (1.1) dioksidi
- francuski: (1.1) bioxyde m
- hiszpański: (1.1) bióxido m, dióxido m
- kataloński: (1.1) diòxid m
- litewski: (1.1) dvideginis m, dioksidas m
- łaciński: (1.1) dioxydatus m
- łotewski: (1.1) dioksīds m
- macedoński: (1.1) диоксид m (dioksid)
- niderlandzki: (1.1) dioxide n
- niemiecki: (1.1) Dioxid n
- norweski (bokmål): (1.1) dioksid n
- nowogrecki: (1.1) διοξείδιο n
- portugalski: (1.1) dióxido m
- rumuński: (1.1) dioxid m, bioxid m
- serbski: (1.1) диоксид m (dioksid)
- słowacki: (1.1) dioxid m
- słoweński: (1.1) dioksid m
- szwedzki: (1.1) dioxid w
- turecki: (1.1) diyoksid
- ukraiński: (1.1) діоксид m
- węgierski: (1.1) dioxid
- wietnamski: (1.1) điôxít
- włoski: (1.1) biossido m, diossido m
- źródła: