nurek
nurek (język polski)
[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) człowiek uprawiający nurkowanie zawodowo lub w celach sportowych
- (1.2) środ. slang. drobny dostawca złomu do punktu skupu; najczęściej w celu zdobycia pieniędzy na alkohol
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik nurek nurkowie dopełniacz nurka nurków celownik nurkowi nurkom biernik nurka nurków narzędnik nurkiem nurkami miejscownik nurku nurkach wołacz nurku nurkowie - (1.2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik nurek nurki dopełniacz nurka nurków celownik nurkowi nurkom biernik nurka nurków narzędnik nurkiem nurkami miejscownik nurku nurkach wołacz nurku nurki - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik nurek nurki dopełniacz nurka nurków celownik nurkowi nurkom biernik nurka nurki narzędnik nurkiem nurkami miejscownik nurku nurkach wołacz nurku nurki
- przykłady:
- (1.1) Co wyłowili rzymscy nurkowie ze starożytnych kanałów?
- (1.2) Nurek regularnie zabiera puszki ze ścieżki rowerowej.
- składnia:
- synonimy:
- (3.1) alka rogata
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (1.1) płetwonurek
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. nurkować
- rzecz. nur m, nurzec mzw, nurkowanie n, zanurkowanie n, nurzanie n, wynurzenie n
- przym. nurkowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) diver; (2.1) dive
- baskijski: (1.1) urpekari
- białoruski: (1.1) вадалаз
- czeski: (1.1) potápěč
- duński: (1.1) dykker w
- fiński: (1.1) sukeltaja; (3.1) sarvikiisla
- hiszpański: (1.1) buceador
- niemiecki: (1.1) Taucher m
- norweski (bokmål): (1.1) dykker m
- norweski (nynorsk): (1.1) dykkar m
- rosyjski: (1.1) дайвер m, ныряльщик m; (3.1) тупик-носорог
- słowacki: (1.1) potápač m
- wilamowski: (1.1) nuø̄rki m, niöerki m
- włoski: (1.1) subacqueo m
- źródła:
- ↑
Hasło „Cerorhinca monocerata” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
