PL208487B1 - Element nośny i ustalający do zawiasy - Google Patents

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest element nośny i ustalający do zawiasy okiennej i drzwiowej, składający się z płyty zakrywającej okno lub drzwi w obszarze zawiasy oraz z odchodzących od niej elementów mocujących.

Takie elementy nośne i ustalające mogą służyć, na przykład, aby co najmniej częściowo zakryć szczelinę, powstałą między drzwiami i zawiasą. Istnieje także możliwość, żeby odcinek zakrywający drzwi w obszarze zawiasy został zabezpieczony przez przyklejenie do powierzchni tych drzwi.

Opis DE 22 42 431 A pokazuje podobny element nośny i ustalający (profil odrzwi) z płytą, która zakrywa obszar ściany i ma odstające prostopadłe żebro z otworami do osadzenia czopa mocującego zawiasy. Element nośny i ustalający jest zamocowany do ściany, a nie do drzwi, przy czym żebro nie posiada żadnych otworów dla śrub mocujących.

Celem wynalazku jest opracowanie elementu nośnego i ustalającego do zawiasy w rodzaju podanym na wstępie, który w sposób prosty i przede wszystkim stabilny mechanicznie może być zamocowany w drzwiach.

Powyższy cel został osiągnięty dzięki rozwiązaniu konstrukcyjnemu według wynalazku, w którym element nośny i ustalający do zawiasy ma w obszarze zawiasy płytę z odchodzącym od niej prostopadle żebrem, przy czym płyta ta zakrywa okno lub drzwi od strony czołowej oraz ma otwory do osadzenia czopów mocujących i otwory do osadzania śrub mocujących i charakteryzuje się tym, że płyta zakrywająca, co najmniej w pobliżu swojego końcowego obszaru, przeciwległego do żebra, ma co najmniej jeden swobodnie wystający czop albo element żebrowy lub podobny, który jest równoległy do tego żebra i w stosunku do długości ma poprzeczny, przelotowy otwór, który jest współosiowy z jednym z otworów w ż ebrze.

Płyta, korzystnie, ma co najmniej jeden wystający czop, element żebrowy lub podobny z otworem przechodzącym poprzecznie w stosunku do długości, przy czym śruby mocujące element nośny są umieszczone w żebrze i w ustawionych osiowo przelotowych otworach wykonanych w czopach, w elementach ż ebrowych lub podobnych.

W odchodzących swobodnie elementach żebrowych, korzystnie, jest umieszczony co najmniej jeden przelotowy otwór mieszczący śrubę mocującą, która najkorzystniej jest umieszczona w jednym z otworów ż ebra i jest przeprowadzona przez co najmniej jedną ś ciankę w oknie lub w drzwiach i dalej przez co najmniej jeden przelotowy otwór w czopie, w elemencie żebrowym lub podobnym.

W oknie lub w drzwiach korzystnie znajdują się wybrania do wprowadzenia czopów, elementów żebrowych lub podobnych,

Płyta zakrywająca korzystnie ma kształt wypukłego elementu konstrukcyjnego, przy czym zamknięty obwód obszaru obrzeża jest usytuowany w jednej płaszczyźnie, a pomiędzy płytą i odchodzącym od niej pod kątem prostym żebrem, najkorzystniej są rozmieszczone żebra usztywniające, co najmniej na bocznych obszarach obrzeża.

Otwory w żebrze korzystnie są co najmniej dopasowane w przybliżeniu do średnicy zewnętrznej śruby mocującej, przy czym przelotowe otwory w czopie, elemencie żebrowym lub podobnym mają średnicę, która jest dopasowana do średnicy rdzenia osadzanej śruby mocującej tak, że śruba mocującą jest połączona gwintem ze ścianką przelotowego otworu wykonanego w czopie, elemencie żebrowym lub podobnym.

Na podstawie tego rozwiązania według wynalazku płyta może być silnie dociśnięta i przytwierdzona do powierzchni drzwi za pomocą śruby mocującej, osadzanej na czołowej stronie drzwi lub okna, która to śruba musi być tylko nieco dłuższa. Tym samym, demontaż tego elementu nośnego i ustalają cego stał się takż e ł atwy. Oprócz tego, stabilność drzwi lub okna zostaje w obszarze zawiasy w sposób istotny polepszona, co wywiera pozytywne dział anie, szczególnie przy drzwiach z profilów z tworzywa sztucznego. Niezależ nie od tego, w wyniku rozwią zania wedł ug wynalazku uzyskana została możliwość, aby mogła być wykonana płyta o dużej powierzchni i bez nawierceń lub otworów. Dzięki optymalnej konstrukcji mechanicznego zamocowania została osiągnięta estetyczna, gładka i czysta powierzchnia.

Jeżeli ma być zastosowany element nośny i ustalający o większej powierzchni lub ewentualnie element taki ma posiadać dodatkowo większą zdolność nośną, to na płycie może być umieszczonych kilka czopów, elementów żebrowych lub podobnych z otworami, przechodzącymi poprzecznie do ich długości, przy czym w żebrze dla przelotowych otworów w czopach, elementach żebrowych lub podobnych wykonane są osiowo ustawione otwory do osadzenia śrub mocujących. Dzięki temu mogą

PL 208 487 B1 być osadzone ze wzajemnym odstępem dwie lub więcej śrub mocujących, aby zapewnić trwałe zamocowanie.

W szczególnym wykonaniu, układ wystających elementów ż ebrowych ma więcej niż jeden przelotowy otwór.

Również korzystny układ powstaje wtedy, gdy śruba mocująca, wprowadzona w jeden z otworów w żebrze, jest przeprowadzona przez jedną lub więcej ścianek w oknie lub w drzwiach i dalej wchodzi w przelotowe otwory w czopie, elemencie żebrowym lub podobnym. Śruba mocująca jest w wyniku tego przytrzymywana w róż nym odstę pie i zawsze jest skierowana osiowo tak, ż e zapewnione jest optymalne zamocowanie i odpowiednio skierowane wejście dla czopów, elementów żebrowych lub podobnych.

W celu prostego i zapewniającego prawidłowe położenie montażu elementu nośnego i ustalającego, korzystnie przewiduje się, że do wprowadzenia czopów, elementów żebrowych lub podobnych, w oknie lub w drzwiach znajdują się wybrania. Są więc potrzebne tylko zwyk ł e otwory z wytł oczeń , aby element nośny i ustalający osadzić w prawidłowym położeniu, przy czym wtedy konieczne jest dodatkowo jeszcze tylko zamocowanie końcowe za pomocą śruby lub śrub mocujących.

Jeżeli przewidziano, że płyta wykona jest jako wypukły element konstrukcyjny, to jego obszar obrzeża swoim zamkniętym obwodem jest usytuowany w jednej płaszczyźnie. W tym wykonaniu jest utworzony bardziej stabilny element konstrukcyjny, który pomimo tego, że jest widoczny z zewnątrz, może całkowicie przylegać do powierzchni drzwi.

Dalsze rozwiązanie przewiduje, że w obszarze przejściowym między płytą i prostopadle w przybliżeniu odstającym żebrem są rozmieszczone, co najmniej na bocznych obszarach obrzeża, żebra usztywniające. Można w wyniku tego osiągnąć jeszcze kolejne podwyższenie wytrzymałości elementu według wynalazku.

Następnie proponuje się, że otwory w żebrze są co najmniej dopasowane w przybliżeniu do średnicy zewnętrznej śruby mocującej, przy czym przelotowe otwory w czopie, elemencie żebrowym lub podobnym mają średnicę, która jest mniej więcej dopasowana do średnicy rdzenia osadzanej śruby mocującej, tak, że pomiędzy śrubą mocującą i ścianką przelotowego otworu w czopie, elemencie żebrowym lub podobnym znajduje się przeciwległe wejście gwintowane dla śruby mocującej. Dzięki temu umożliwione jest optymalne wprowadzenie śruby mocującej i również centrowanie tej śruby mocującej. W czopie, elemencie żebrowym lub podobnym, a w danym przypadku także w ścianach pośrednich w profilach drzwiowych lub okiennych, gwint wchodzi tak, że może być osiągnięte pewnego rodzaju pasowanie, a także możliwe jest wywieranie siły naciągającej.

Przykłady wykonania wynalazku są objaśnione dokładniej w poniższym opisie oraz w oparciu o rysunek, na którym fig. 1 przedstawia przekrój poziomy przez drzwi i ramę drzwiową w obszarze zawiasy; fig. 2 - dwa elementy zawiasy, odsunięte osiowo jeden od drugiego; fig. 3 - widok z boku elementu nośnego i ustalającego; fig. 4 - element nośny i ustalający w widoku z góry; fig. 5 - przykład wykonania elementu nośnego i ustalającego w widoku od dołu; fig. 6 - przekrój według linii VI-VI na fig. 5; fig. 7 - dalszy przykład wykonania elementu nośnego i ustalającego w widoku od dołu; fig. 8 - przekrój wedł ug linii VIII-VIII na fig. 7; fig. 9 - widok od doł u dalszego przykł adu wykonania elementu nośnego i ustalającego; oraz fig. 10 - przekrój według linii X-X na fig. 9.

Element nośny i ustalający 1 do zawiasy 2 składa się z płyty 4, zakrywającej drzwi 3 w obszarze zawiasy oraz z żebra 5, odchodzącego od płyty 4 w przybliżeniu prostopadle i zakrywającego od strony czołowej drzwi 3 w obszarze zawiasy, przy czym żebro 5 posiada otwory do osadzenia czopów mocujących 6 zawiasę 7 oraz otwory do osadzenia śrub mocujących 8.

Płyta 4 może na przejściu do żebra 5 posiadać pewnego rodzaju wystający element, aby w ten sposób zakryć szczelinę miedzy drzwiami 3 i zawiasą 7 i 12. Korzystnie, element nośny i ustalający 1 jest wykonany z tworzywa sztucznego. Również w tym wykonaniu jest możliwe dopasowanie odpowiednich kolorów do różnych rodzajów drzwi. Należy jednak koniecznie wziąć pod uwagę, że element nośny i ustalający 1 może być wykonany z aluminium lub staliwa.

Na figurze 2 są pokazane dwa elementy zawiasy 2, wyciągnięte osiowo jeden z drugiego, przy czym jeden element ma dwa czopy mocujące 6.

Jeżeli w poniższym opisie są omawiane tylko drzwi 3, to oczywiste jest, że zastosowanie środków według wynalazku nie ogranicza się w żadnym wypadku do takiego jednego zastosowania. Element nośny i ustalający 1 może być zastosowany również w oknach lub także przy produkcji mebli.

Także zabudowa, na przykład w drzwiach, może być różna. W pokazanym przykładzie wykonania drzwi 3 składają się z ramowo zestawionego, pustego wewnątrz profilu 9 i płyciny 10, wykonanej

PL 208 487 B1 także z pustego profilu. Ościeżnica drzwiowa 11 jest także wykonana jako pusty wewnątrz profil. Element zawiasowy 12 jest połączony za pomocą śrub mocujących 6 z ościeżnicą drzwiową 11.

Płyta 4, co najmniej w pobliżu swojego obszaru końcowego, przeciwległego od żebra 5, ma co najmniej swobodnie wystający czop 14, który odchodzi w przybliżeniu równolegle do żebra 5, przy czym w miejsce czopa może być zastosowany również element żebrowy lub inny element konstrukcyjny, podobny do czopa lub elementu żebrowego. Czop 14 lub odpowiedni element żebrowy ma otwór 15, którego oś pokrywa się z osią otworu w żebrze 5 i jest usytuowana poprzecznie do długości tego czopa 14. Wprowadzona do otworu w żebrze 5 śruba mocująca 8 jest w danym przypadku przeprowadzona przez jedną lub więcej ścianek 16, 17 w drzwiach 3 i wchodzi dalej w przelotowy otwór 15 w czopie 14.

W płytowym odcinku 4 może być przewidziane więcej czopów niż jeden czop 14, elementów żebrowych lub podobnych z otworami 15, przechodzącym poprzecznie do ich długości, przy czym w żebrze 5 do osadzenia śrub mocujących 8, znajdują się otwory, które są skierowane osiowo do przelotowych otworów 15 w czopach 14, elementach żebrowych lub podobnych. W układach swobodnie wystających elementów żebrowych, mogą one mieć więcej niż jeden przelotowy otwór 15. Otwór w żebrze 5 jest co najmniej dopasowany mniej więcej do średnicy zewnętrznej śruby mocującej 8. Przelotowy otwór 15 w czopie 14, elemencie żebrowym lub podobnym ma średnicę, która w przybliżeniu jest dopasowana do średnicy rdzenia osadzanej śruby mocującej 8 tak, że pomiędzy śrubą mocującą 8 i ścianką przelotowego otworu 15 w czopie 14, elemencie żebrowym lub podobnym znajduje się odpowiednie, przeciwległe wejście gwintowane.

Do wprowadzenia czopów 14, elementów żebrowych lub podobnych w drzwi 3, przygotowane są wybrania 18, które przy obróbce profilowej mogą być wytwarzane za pomocą wzorców albo w procesie nawiercania lub tłoczenia.

Z reguły, płyta 4 jest wykonana o dużej powierzchni oraz bez nawierceń i otworów. Płyta 4, jak to zostało uwidocznione w przykładzie wykonania według fig. 1 i 3 do 6, może być wykonana jako płaski odcinek z pełnego materiału. Jednak jest także możliwe, jak to zostało pokazane przy wykonaniach według fig. 7 i 8, aby płyta 4 miała dużą powierzchnię i była wykonana jako wyoblony element konstrukcyjny, przy czym obszar obrzeża 19 jest zamknięty obwodowo w jednej płaszczyźnie.

W ramach wynalazku jest możliwe, aby w obszarze przejściowym, pomiędzy płytą 4 i odstającym w przybliżeniu prostopadle żebrem, względnie czopem 14, wykonane były co najmniej na bocznych obrzeżach żebra usztywniające.

W dalszej, wyróżniającej się konstrukcji według fig. 9 i 10, znajduje się więcej niż jeden czop 14, przy czym te czopy 14 są umieszczone w różnych odstępach od żebra 5. Tak więc, na przykład tylko czopy 14, które są umieszczone bliżej żebra 5, mogą posiadać przelotowe otwory 15. Dodatkowo, umieszczone czopy 14' mogą być wykonane również bez tych otworów, ponieważ przejmują one jedynie dodatkową funkcję nośną. Jest następnie przy takim wykonaniu jeszcze możliwe, że czopy 14, 14' wystają swobodnie na różną odległość. Szczególna zaleta tej konstrukcji polega na tym, że mogą być zastosowane znacznie krótsze śruby mocujące.

Claims (8)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Element nośny i ustalający do zawiasy, który w obszarze zawiasy ma zakrywającą okno lub drzwi płytę z odchodzącym prostopadle od niej żebrem, przy czym płyta ta zakrywa okno lub drzwi od strony czołowej oraz ma otwory do osadzenia czopów mocujących i otwory do osadzania śrub mocujących, znamienny tym, że płyta (4), co najmniej w pobliżu swojego końcowego obszaru przeciwległego do żebra (5) ma co najmniej jeden swobodnie wystający czop (14) albo element żebrowy lub podobny, który jest równoległy do żebra (5) i w stosunku do długości ma poprzeczny, przelotowy otwór (15), który jest współosiowy z jednym z otworów w żebrze (5).
2. 2. Element nośny i ustalający według zastrz. 1, znamienny tym, że płyta (4) ma co najmniej jeden wystający czop (14), element żebrowy lub podobny, z otworem (15) przechodzącym poprzecznie w stosunku do długości, przy czym śruby mocujące (8) są umieszczone w żebrze (5) i w ustawionych osiowo z otworami w żebrze (5), przelotowych otworach (15) czopów (14), elementów żebrowych lub podobnych.
3. 3. Element nośny i ustalający według zastrz. 1, znamienny tym, że w odchodzących swobodnie elementach żebrowych jest umieszczony co najmniej jeden przelotowy otwór (15).

   PL 208 487 B1
4. 4. Element nośny i ustalający według zastrz. 2, znamienny tym, że śruba mocująca (8) jest umieszczona w jednym z otworów żebra (5) i jest wprowadzona przez co najmniej jedną ściankę (16, 17) w oknie lub w drzwiach (3) tak, że dalej wchodzi w co najmniej jeden przelotowy otwór (15) w czopie (14), w elemencie żebrowym lub podobnym.
5. 5. Element nośny i ustalający według zastrz. 2, znamienny tym, że w oknie lub w drzwiach (3) znajdują się wybrania (18), do wprowadzenia czopów (14), elementów żebrowych lub podobnych.
6. 6. Element nośny i ustalający według zastrz. 2, znamienny tym, że płyta (4) ma kształt wypukłego elementu konstrukcyjnego, przy czym zamknięty obwód obszaru obrzeża (19) jest usytuowany w jednej płaszczyźnie.
7. 7. Element nośny i ustalający według zastrz. 1, znamienny tym, że pomiędzy płytą (4) i odchodzącym pod kątem prostym żebrem (5), są rozmieszczone żebra usztywniające, co najmniej na bocznych obszarach obrzeża.
8. 8. Element nośny i ustalający według zastrz. 1, znamienny tym, że otwory w żebrze (5) są co najmniej dopasowane w przybliżeniu do średnicy zewnętrznej śruby mocującej (8), przy czym przelotowe otwory (15) w czopie (14), elemencie żebrowym lub podobnym mają średnicę dopasowaną do średnicy rdzenia osadzanej śruby mocującej (8) tak, że śruba mocującą (8) jest połączona gwintem ze ścianką przelotowego otworu (15) w czopie (14), elemencie żebrowym lub podobnym.