BE1007078A3 - Polymeersamenstelling. - Google Patents

Abstract

Polymeersamenstelling bevattende een copolymeer, dat eenheden bevat van een vinylaromatische verbinding en alpha-beta-onverzadigde dicarbonzuuranhydride verbinding, en een rubber, waarbij tenminste een deel van de rubber groepen bevat die een chemische binding of een fysische interactie met het copolymeer aangaan. De rubber vormt in de polymeersamenstelling de continue fase en het copolymeer de disperse fase.

Description

POLYMEERSAMENSTELLING

De uitvinding betreft een polymeersamenstelling bevattende een copolymeer, dat eenheden bevat van een vinylaromatische verbinding en een ct-ß-onverzadigde dicarbonzuuranhydride verbinding, en een rubber, waarbij tenminste een deel van de rubber groepen bevat die een chemische binding of een fysische interactie met het copolymeer aangaan.

Dergelijke polymeersamenstellingen zijn bekend uit EP-A-0.140.423. In deze publicatie wordt een polymeersamenstelling beschreven van: - 50-95 gew.% van een copolymeer bevattende styreen en/of a-methylstyreen en maleïnezuuranhydride, - 5-50 gew.% van een etheen-propeen rubber of een etheen-propeen-dieen rubber gemodificeerd door enten met een verbinding die hydroxyl-, amide- of aminegroepen bevat.

De hydroxyl-, amide- of aminegroepen kunnen een chemische binding aangaan met de dicarbonzuuranhydride verbindingen in het copolymeer.

Een dergelijke polymeersamenstelling bezit een hoge slagvastheid en een hoge stijfheid. Door deze combinatie van eigenschappen is de polymeersamenstelling bruikbaar gebleken voor de vervaardiging van voorwerpen, waarbij deze eigenschappen van belang zijn, bijvoorbeeld behuizingen van electrische apparaten.

Er bestaat echter behoefte aan een polymeersamenstelling die, in tegenstelling tot de polymeersamenstelling die bekend is uit EP-A-0.140.423, een hoge flexibiliteit bezit, zodat de polymeersamenstelling bijvoorbeeld eenvoudig plooibaar is en zacht aanvoelt. Een dergelijke polymeersamenstelling is bijvoorbeeld zeer geschikt voor handvaten en als toplaag op diverse andere voorwerpen, zoals een dashboard of scheerapparaat.

Verrassenderwijs wordt een zeer bruikbare, flexibele polymeersaraenstelling verkregen doordat het rubber in de polymeersamenstelling de continue fase vormt en het copolymeer in de polymeersamenstelling de disperse fase vormt.

De polymeersamenstelling bezit, naast een goede flexibiliteit een groot aantal verdere voordelen. Zo bezit de polymeersamenstelling volgens de uitvinding goede mechanische eigenschappen bij verhoogde temperatuur (bijvoorbeeld bij 120°C), zoals een goede stijfheid, treksterkte en breukrek.

Verder kan de polymeersamenstelling volgens de uitvinding, door de aanwezigheid van het copolymeer, goed gehecht worden op andere oppervlakken, zoals metalen en polaire kunststoffen, door de polymeersamenstelling te verwarmen tot boven de glasovergangstemperatuur van het copolymeer en het vervolgens in contact te brengen met het oppervlak.

Een maat voor de flexibiliteit van de polymeersamenstelling volgens de uitvinding is de Shore-hardheid die wordt bepaald volgens ASTM D 2240-68. Bij voorkeur is de Shore D-hardheid van de polymeersamenstelling lager dan 70.

Door als rubber een thermoplastische rubber toe te passen is het mogelijk nadat de polymeersamenstelling is verwerkt tot een folie, bijvoorbeeld door middel van bekende extrusie of kalandertechnieken, uit de zo verkregen folie voorwerpen te vervaardigen door dieptrekken.

Bij voorkeur zijn in de polymeersamenstelling volgens de uitvinding sferische of bolvormige deeltjes bestaande uit het copolymeer aanwezig. Deze sferische of bolvormige deeltjes hebben bij voorkeur een doorsnede kleiner dan 10 Mm en bij bijzondere voorkeur kleiner dan 5 Mm. Wanneer het copolymeer in de polymeersamenstelling aanwezig is in deeltjes van maximaal 10 μια, bij voorkeur in deeltjes van maximaal 5 μια, verbeteren de mechanische eigenschappen van de polymeersamenstelling, in het bijzonder de breukrek.

De polymeersamenstelling volgens de uitvinding, waarin de rubber de continue fase vormt en het copolymeer de disperse fase vormt, kan worden verkregen door het rubbergehalte hoog genoeg te kiezen. Het rubbergehalte waarboven de rubber de contine fase vormt, is onder andere afhankelijk van de verhouding van de viscositeiten van de rubber en het copolymeer. Naarmate deze verhouding lager is, is het rubbergehalte waarboven de rubber de continue fase vormt lager. Over het algemeen vormt de rubber de continue fase als het rubbergehalte gelijk of hoger is als 50%.

De polymeersamenstelling volgens de uitvinding bevat bij voorkeur: - 25-50 gew.% copolymeer dat eenheden bevat van een vinylaromatische verbinding en een a-ß-onverzadigde dicarbonzuuranhydride verbinding, 50-75 gew.% rubber.

De rubber in de polymeersamenstelling volgens de uitvinding heeft een glasovergangstemperatuur onder -20°C. Wanneer de rubber een blokcopolymeer is, bezit de rubber tenminste een polymeerblok met een glasovergangstemperatuur onder -20°C.

Bij voorkeur is de viscositeit van de rubber lager dan de viscositeit van het copolymeer. De viscositeit van de rubber mag echter niet zo laag worden dat het copolymeer niet meer in de rubber is te dispergeren.

Bij voorkeur is de rubber een thermoplastische rubber. Door toepassing van een thermoplastische rubber wordt de scheursterkte van de polymeersamenstelling verbeterd.

De rubber kan bijvoorbeeld worden gekozen uit de groep van de algemeen bekende etheen-propeen copolymeren, zoals etheen-propeen-dieen rubbers (EPDM) en etheen-propeen rubbers (EPR), chloroprenen, acrylaat-ester

Copolymeren, polyisobuteen rubbers, styreen-butadieen rubbers (SBB.), styreen-butadieen-styreen rubbers (SBS), etheen-vinylacetaat Copolymeren, polyisoprenen, zeer lage dichtheid polyetheen (VLDPE) en polybutadieen. Mengsels van deze rubbers kunnen ook worden toegepast.

Bij voorkeur wordt VLDPE als rubber toegepast. Door toepassing van een VLDPE als rubber verkrijgt de polymeersamenstelling een hoge taaiheid.

Wezenlijk is echter dat de rubber in de polymeersamenstelling volgens de uitvinding, groepen bevat die een chemische binding of een fysische interactie met het copolymeer aangaan. Wanneer de polymeersamenstelling volgens de uitvinding een rubber uit de bovengenoemde groep van rubbers bevat, is dan ook tenminste een deel van de rubber in de polymeersamenstelling aanwezig als een gemodificeerde rubber of als een styreen-etheen/buteen-styreen triblok copolymeer. Onder gemodificeerde rubber wordt verstaan een rubber die zodanig is gemodificeerd met reactieve verbindingen dat de rubber groepen bevat die een chemische binding of een fysische interactie met het copolymeer aangaan. Deze reactieve verbindingen worden gekozen uit anhydrides, zuren, epoxides, isocyanaten, oxazolines, primaire en secundaire amines, amides, alcoholen, thiolen, zuurchlorides, acrylaten, esters en carbonaten.

Voorbeelden van geschikte reactieve verbindingen zijn: glycidylmethacrylaat, glycidylethylmaleaat, glycidylacrylaat, glycidylethylfumaraat, methylacrylaat, ethylacrylaat, butylacrylaat, methylmethacrylaat, ethylmethacrylaat, butylmethacrylaat, hydroxyethylacrylaat, hydroxypropylmethacrylaat, meta-isopropenyldimethylbenzylisocyanaat, fumarinezuur, maleïnezuur, allyl-glycidyl ether, N-vinyl caprolactam, vinyltrimethoxysilaan, vinyl-tris-(2-methoxyethoxy)silaan, diethylvinylfosfonaat, di-(2-chloroethyl)vinyl fosfonaat, acrylzuur, maleïnezuuranhydride, itaconzuuranhydride, citraconzuuranhydr ide, methylmaleïnezuuranhydride, chloormaleïnezuuranhydride, acrylamide, l-n-methylamino-3-amino-propeen en hydroxyethylmethacrylaat (HEMA).

Bij voorkeur is de hoeveelheid gemodificeerde rubber of de hoeveelheid styreen-etheen/buteen-styreen triblok copolymeer aanwezig in de polymeersamenstelling 1-50 gew.%; bij bijzondere voorkeur 1-15 gew.%.

De rubber kan ook worden gekozen uit de groep van thermoplastische blokcopolymeren, waarin één van de ketensegmenten voor de thermoplastische eigenschappen van het blokcopolymeer zorgt.

Voorbeelden van dergelijke blokcopolymeren zijn polyether-ester-polyamide blokcopolymeren, polyether-polyester blokcopolymeren en polyester-polyester blokcopolymeren. De polymeersamenstellingen die deze thermoplastische blokcopolymeren bevatten, bezitten een hoge taaiheid.

Polyether-ester-polyamide blokcopolymeren, bijvoorbeeld, zijn opgebouwd uit ketensegmenten die bestaan uit polyamide en ketensegementen die bestaan uit polyether. De polyethersegmenten zorgen voor de thermoplastische eigenschappen van het blokcopolymeer.

De polyamidesegmenten worden verkregen door condensatiepolymerisatie van dicarbonzuren en diamines, door polymerisatie van cyclische lactamverbindingen, door polycondensatie van aminocarbonzuren of door copolymerisatie van cyclische lactamverbindingen en dicarbonzuren en/of diamines. Als dicarbonzuren kunnen bijvoorbeeld worden genoemd tereftaalzuur, isoftaalzuur, oxaalzuur, adipinezuur, sebacinezuur en 1,4-cyclohexyldicarbonzuur. Als diamines kunnen bijvoorbeeld worden genoemd ethyleendiamine, pentamethyleendiamine, hexamethyleendiamine, decamethyleendiamine, 1,4-cyclohexyldiamine en m-xyleendiamine. Als cyclische lactamverbindingen kunnen bijvoorbeeld caprolactam en lauryllactam worden genoemd en als aminocarbonzuren kunnen bijvoorbeeld worden genoemd 9-aminononaanzuur en 11-aminoundecaanzuur.

De bij de polymerisatiereactie verkregen polyamidesegmenten zijn bijvoorbeeld segmenten van nylon 6, nylon 66, nylon 610, nylon 612, nylon 11, een copolymeer nylon 66/610 en een copolymeer nylon 6/66.

Bij voorkeur worden polyamidesegmenten van nylon 11 en nylon 12 toegepast.

De polyethersegmenten kunnen worden verkregen door condensâtiepolymerisatie van bijvoorbeeld: bis-(3-aminopropyl)-polytetrahydrofuraan met de algemene formule H2N-(CH2)3-0-[ (CH2)4-0]X-(CH2)3-NH2, waarbij x een geheel getal is van 2-30; bij voorkeur van 6-30, - bis-(3-aminopropyl)-polypropyleenoxide met de algemene formule H2N-(CH2)3-0-[ (CH2)3-0]y-(CH2)3-NH2, waarbij y een geheel getal is van 2-30; bij voorkeur van 6-30, - polyetherglycolen, zoals polyoxypropyleenglycol en polyoxytetramethyleenglycol.

Bij voorkeur worden polyetherglycolen toegepast.

De polyether-ester-polyamide rubbers worden gewoonlijk gevormd door condensâtiereactie van een of meer van de bovengenoemde polyamidesegmenten en een of meer van de bovengenoemde polyethersegmenten met een dicarbonzuur. Polyether-ester-polyamide rubbers waarin de hoeveelheid polyethersegmenten 50-95 gew.% is hebben de voorkeur. Bij bijzondere voorkeur is de hoeveelheid polyethersegmenten 65-95 gew.%. Als dicarbonzuren kunnen bijvoorbeeld worden genoemd tereftaalzuur, isoftaalzuur, oxaalzuur, adipinezuur, sebacinezuur en 1,4-cyclohexyldicarbonzuur.

Werkwijzen voor de synthese van polyether-polyester blokcopolymeren en polyester-polyester blokcopolymeren staat bijvoorbeeld beschreven in de Encyclopedia of Polymer Science and Engineering, Second Edition, Volume 12, John Wiley & Sons, 1988.

Het copolymeer in de polymeersamenstelling volgens de uitvinding bevat eenheden van een vinylaromatische verbinding en een a-ß-onverzadigde dicarbonzuuranhydride verbinding met een boven 10.000. Bij voorkeur is het M* hoger dan 50.000. Wanneer een copolymeer met een M* lager dan 10.000 wordt toegepast, zijn de mechanische eigenschappen van de polymeersamenstelling onvoldoende.

Voorbeelden van geschikte vinyl-aromatische verbindingen zijn styreen, a-methylstyreen en styreenderivaten met Substituenten op de aromatische ring.

Geschikte Substituenten zijn bijvoorbeeld, halogenen en alkylgroepen met 1-8 koolstofatomen. De vinyl-aromatische eenheden worden bijvoorbeeld gekozen uit de groep, gevormd door styreen, a-methylstyreen, p-methylstyreen, ethylstyreen, p-t-butylstyreen, o-chloorstyreen en p-chloorstyreen. Wanneer gewenst kan een mengsel van verschillende aromatische verbindingen worden toegepast bij de bereiding van het copolymeer.

Bij voorkeur worden styreen, a-methylstyreen of een mengsel van deze verbindingen toegepast.

De α-β-onverzadigde dicarbonzuuranhydride verbinding kan bijvoorbeeld worden gekozen uit de groep omvattende; maleinezuuranhydride, itaconzuuranhydride, citraconzuuranhydride, methyl-maleïnezuuranhydride en chloor-maleïnezuuranhydride.

Bij voorkeur wordt maleïnezuuranhydride toegepast. Wanneer gewenst kan de α-β-onverzadigde dicarbonzuuranhydride verbinding gedeeltelijk worden geïmidiseerd. Dit kan bijvoorbeeld worden bereikt door de a-ß-onverzadigde dicarbonzuuranhydride verbinding te laten reageren met amoniak, methylamine of aniline.

Een methode voor het bereiden van copolymeren van styreen en maleïnezuuranhydride is beschreven in de hoofdstukken 9 en 10 van "Maleic Anhydride", geschreven door B.V. Trivedi en B.M. Culbertson, Plenum Press, 1982, Ie editie.

Gewoonlijk bevat het copolymeer 5-50 gew.% van een α-β-onverzadigde dicarbonzuuranhydride verbinding en 50-95 gew.% van een vinyl-aromatische verbinding.

Copolymeren van een vinyl-aromatische verbinding en een α-β-onverzadigde dicarbonzuuranhydride verbinding zijn van openbare bekendheid en zijn commercieel verkrijgbaar.

Buiten de eenheden van een vinyl-aromatische verbinding en een α-β-onverzadigde dicarbonzuuranhydride verbinding kan het copolymeer ook andere eenheden bevatten. Voorbeelden van deze eenheden zijn monomeren uit de groep omvattende acrylonitril, methacrylonitril, alkylesters met 1-8 koolstofatomen van (meth)acrylzuur, zoals methylmethacrylaat en ethylmethacylaat, cycloalkylesters met 5-10 koolstofatomen van (meth)acrylzuur, zoals cyclohexyl methacrylaat, arylesters met 6-14 koolstofatomen en fenylmethacrylaat.

Door verhitting van de copolymeren van een vinyl-aromatische verbinding en een a-ß-onverzadigde dicarbonzuuranhydride verbinding worden a-ß-onverzadigde dicarbonzuuranhydride eenheden in het copolymeer omgezet, zoals is beschreven in EP-A-0.400.139.

In de polymeersamenstelling volgens de uitvinding kan ook een mengbaarheidsverbeteraar aanwezig zijn. De hoeveelheid mengbaarheidsverbeteraar die wordt toegepast ligt bij voorkeur tussen 0,001-1 mol per mol eenheden van de α-β-dicarbonzuuranhydride verbinding in het copolymeer.

De mengbaarheidsverbeteraar is een metaalzout van een metaal uit een van de groepen 2-11 van het Periodiek Systeem der Elementen (Handbook of Chemistry and Physics, 70th Edition, CRC Press, 1989-1990). Bij voorkeur is het metaal tweewaardig positief geladen, zoals bijvoorbeeld Mg2+, Ca2+ en Zn2+. Als tegenion(en) bevat het metaalzout bijvoorbeeld een oxide-, stearaat-, acetaat, bromide-, carbonaat-, chloride-, fluoride-, iodide-, nitraat-, sulfaat- en/of een sulfide-groep.

Het metaalzout kan verschillende metalen en/of tegenionen bevatten. Bij voorkeur wordt een zinkzout toegepast, bij bijzondere voorkeur zinkstearaat en/of zinkacetaat.

De polymeersamenstellingen volgens de uitvinding kunnen worden verkregen door het mengen van de individuele componenten in een geschikte, algemeen bekende menger. Als menger kunnen worden toegepast: een "batch kneader", een enkel- of dubbelschroefsextruder of een statische menger.

Wanneer gewenst kunnen gebruikelijke additieven aan de polymeersamenstelling volgens de uitvinding worden toegevoegd. Voorbeelden van deze additieven zijn stabilisatoren, glijmiddelen, kaoline, glas, pigment, organische of anorganische vulstoffen, versterkende vezels en geleidende vezels, slagvastheidsverbeteraars, antioxidanten, vlamvertragers en kleurstoffen.

De polymeersamenstellingen volgens de uitvinding zijn bijvoorbeeld bijzonder geschikt voor spuitgieten en voor toepassing in folies. Deze folies kunnen worden geproduceerd door extruderen of kalanderen van de polymeersamenstelling. Eventueel kunnen de folies verstrekt worden. Deze folies hebben een Shore-A hardheid van 40 tot een Shore-D hardheid van 90. De folies zijn goed dieptrekbaar. Een zeer goede dieptrekbaarheid wordt verkregen indien de rubber in de polymeersamenstelling volgens de uitvinding een thermoplastische rubber is. Zo kunnen bijvoorbeeld zeer goed toplagen voor dashboards uit de folie worden gevormd door dieptrekken.

Voorwerpen geproduceerd door het dieptrekken van de folie kunnen goed worden gehecht aan andere oppervlakken, zoals metalen en polaire kunststoffen. Door de diepgetrokken dashboardafdeklaag, gevormd uit de polymeersamenstelling volgens de uitvinding, eventueel door middel van lijmen, te hechten op een polymeer dragermateriaal, waarin het copolymeer de continue fase vormt, wordt een dashboard verkregen dat eenvoudig in zijn geheel te recyclen is zonder dat de afdeklaag en het dragermateriaal vooraf van elkaar dienen te worden gescheiden.

De uitvinding zal hierna worden toegelicht aan de hand van de voorbeelden zonder daartoe beperkt te zijn. Van de polymeersamenstellingen volgens de uitvinding werden een aantal eigenschappen bepaald. De treksterkte, σ, en de breukrek, ebr, van de polymeer samenstelling werden bepaald door middel van een treksterktebepaling aan rechthoekinge stroken bij een banksnelheid van 10 ram/min en met een ingeklemde lengte van 50 mm.

De Shore-A hardheid en de Shore-D hardheid werden bepaald volgens ASTM D 3340-68.

Adhesiebepalingen werden in essentie uitgevoerd volgens DIN 53278, maar zonder dat er een lijm werd toegepast. De polymeersamenstelling werd direct gehecht op het metaal, in dit geval aluminium, bij een temperatuur van 220°C.

De polymeersamenstelling volgens de uitvinding kan worden toegepast voor het vervaardigen van vormdelen met behulp van bijvoorbeeld de zogenoemde dieptrektechniek. Deze techniek wordt beschreven in Encyclopedia of Polymer Science and Engineering (1989), vol. 16, pag. 807-832.

Voorbeelden

Toeoepaste polymeren - SMA: een styreen-maleïnezuuranhydride copolymeer met 28 gew.% maleïnezuuranhydride; M* 110.000, SMI: een gedeeltelijk, met NH3, geïmidiseerd styreen-maleïnezuuranhydride copolymeer met 18,8 gew.% maleïnezuuranhydride en 6,2 gew.% imide? 110.000, EPR: Tafmer P0280R, een semi-kristallijn etheen-propeen rubber met een propeengehalte van 29 gew.%, PEBAX 25: PEBAX 2533 SA00R, een poly(ether-ester-amide) random blokcopolymeer op basis van polytetramethyleenglycol en nylon-11, Shore-D hardheid 25, PEBAX 40: PEBAX 4033 SA01R of PEBAX 4033 SA00a, een poly(ether-ester-amide) random blokcopolymeer op basis van polytetramethyleenglycol en nylon-11, Shore-D hardheid 40, - Arnitel: Arnitel EM400R, een poly(ether-ester)random blokcopolymeer op basis van poly(buteenterephthalaat) en polytetramethyleenglycol.

- Kraton: Kraton G1652R, een styreen-etheen/buteen-styreen triblokcopolymeer, - NH2-EPDM: amino-gemodificeerd Keltan 520R, bevattende ca. 1 mol% NH2

Voorbeelden I en II

Op een dubbelsehroefs Berstorff extruder werd 45 gew.% SMA of SMI met 55 gew.% PEBAX gemengd bij een temperatuur van 260°C met een doorzet van 5 kg/h, waarna vlakfolies werden geextrudeerd uit deze polymeersamenstellingen op een Schwabenthan 30 mm enkelschroefsextruder met een vlakfoliekop van 150 mm breedte en een spleet van 1 mm (doorzet 100 g/min, T=260°C).

Het dieptrekken van de folies gebeurde op een IIig 1 dieptrekmachine bij een temperatuur van 200°C.

De morfologie van de folies werd onderzocht met scanning elektronen microscopie (SEM). De mechanische eigenschappen (modulus, treksterkte en breukrek) werden gemeten aan rechthoekige strips uit de, niet diepgetrokken folies evenwijdig aan de extrusierichting (ingeklemde lengte 50 mm, banksnelheid 10 mm/min).

De foliekwaliteit (taaiheid) van de folie werd beoordeeld na enkele malen scherp vouwen: ++ : geen enkele schade zichtbaar na herhaaldelijk vouwen + : geen schade na enkele malen vouwen, na herhaaldelijk vouwen geringe witkleuring +/-: witkleuring bij vouwen - : scheuren bij herhaaldelijk vouwen — : scheuren bij eenmaal vouwen

De morfologie van de folie werd bepaald aan de hand van SEM-opnamen: ++ : zeer fijne verdeling van het copolymeer in deeltjes van 1-5 μια + : idem, in de extrusie-richting soms langwerpige deeltjes +/-: fijne verdeling 1-10 μια, in extrusie-richting langgerekte draden - : grove verdeling, deeltjes groter dan 10 μαι, het copolymeer begint co-continu te worden — : zeer grove verdeling, deeltjes 10-100 μπι, het copolymeer is co-continu of continu, lagenstructuur.

Voorbeelden III-VI

Op een dubbelschroefs Berstorff extruder werden het copolymeer en de rubber gemengd bij een temperatuur van 260°C met een doorzet van 4 kg/h, waarna de polymeersamenstelling werd gespuitgiet tot strips waaraan de eigenschappen van de polymeersamenstelling werden bepaald.

De morfologie van de polymeersamenstellingen werd onderzocht met scanning elektronen micrscopie (SEM). De treksterkte werd bepaald volgens ASTM D638 aan, uit de polymeersamenstelling gespuitgiete, strips (banksnelheid 10 mm/min voor de bepaling van de modulus en 50 mm/min voor de bepaling van de breukrek).

- Voorbeeld III: 45 gew.% SMA en 55 gew.% PEBAX 25 - Voorbeeld IV: 45 gew.% SMA en 55 gew.% PEBAX 40 - Voorbeeld V: 40 gew.% SMA en 60 gew.% Arnitel - Voorbeeld VI : 40 gew.% SMA, 0,3 gew.% 1,4 diazobicyclo-octane (volgens EP-A-0.40.139; 0- SMA) en 60 gew.% Arnitel

De morfologie van de gespuitgiete strips werd bepaald aan de hand van SEM-opnamen: ++ : zeer fijne verdeling van het copolymeer in deeltjes tot 5 μια + : idem, in de spuitgiet-richting soms langwerpige deeltjes +/-: fijne verdeling 1-10 μπι, in spuitgiet-richting langgerekte draden - : grove verdeling, deeltjes groter dan 10 μπι, het copolymeer begint co-continu te worden - : zeer grove verdeling, deeltjes 10-100 μια, het copolymeer is co-continu of continu, lagenstructuur.

Voorbeelden VII-IX

De folies volgens de voorbeelden VII-IX werden op dezelfde manier geproduceerd als beschreven voor de voorbeelden I en II.

Echter de toegepaste polymeren en de hoeveelheden van deze polymeren wijken af van hetgeen beschreven is voor de voorbeelden I en II.

De folies volgens de voorbeelden VIII en IX zijn dieptrekbaar; de folie volgens voorbeeld VII niet.

- Voorbeeld VII (referentievoorbeeld)

45 gew.% SMA en 55 gew.% EPR

- Voorbeeld VIII

30 gew.% SMA, 55 gew.% EPR en 15 gew.% Kraton

- Voorbeeld IX

45 gew.% SMA, 49 gew.% EPR en 6 gew.% NH2-EPDM

Voorbeeld X

50 gew.% SMA werd gemengd met 50 gew.% EPR (type P060) welke was gemodificeerd met 1,1 gew.% maleïnezuuranhydride groepen in een 300 grams Brabender-kneder. De mengtemperatuur was tussen 200 en 230°C; de verblijftijd 14 minuten. Vervolgens werd 0,18 mol (berekend naar het aantal maleïnezuuranhydride eenheden in het copolymeer) zinkacetaat toegevoegd. De verkregen polymeersamenstelling werd op een mengwals gehomogeniseerd gedurende 15 minuten bij een temperatuur van 170°C. Vervolgens werden de walsvellen geperst met een Fontijnepers met een persoppervlak van 500 bij 50 mm2. Geperst werd bij een temperatuur van 200°C, met de volgende perscyclus: 7 minuten drukloos opwarmen, 3 minuten 10 kN, 2 minuten 50 kN, 5 minuten 300 kN, afkoelen tot 20°C onder druk.

Het verkregen persvel werd vervolgens diepgetrokken.

Claims (14)

1. Polymeersamenstelling bevattende een copolymeer, dat eenheden bevat van een vinylaromatische verbinding en α-β-onverzadigde dicarbonzuuranhydride verbinding, en een rubber, waarbij tenminste een deel van de rubber groepen bevat die een chemische binding of een fysische interactie met het copolymeer aangaan, met het kenmerk, dat de rubber de continue fase van de polymeersamenstelling vormt en dat het copolymeer de disperse fase van de polymeersamenstelling vormt.

2. Polymeersamenstelling volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat de rubber een thermoplastische rubber is.

3. Polymeersamenstelling volgens een der conclusies 1-2, met het kenmerk, dat in de polymeersamenstelling sferische of bolvormige deeltjes bestaande uit het copolymeer aanwezig zijn.

4. Polymeersamenstelling volgens conclusie 3, met het kenmerk, dat de sferische of bolvormige deeltjes een doorsnede hebben kleiner dan 10 μπι.

5. Polymeersamenstelling volgens conclusie 3, met het kenmerk, dat de sferische of bolvormige deeltjes een doorsnede hebben kleiner dan 5 //m.

6. Polymeersamenstelling volgens een der conclusies 1-5, met het kenmerk, dat in de polymeersamenstelling aanwezig is: 25-50 gew.% copolymeer bevattende eenheden van een vinylaromatische verbinding en een α-β-onverzadigde dicarbonzuuranhydride verbinding, 50-75 gew.% rubber.

7. Polymeersamenstelling volgens een der conclusies 1-6, met het kenmerk, dat 1-15 gew.% van de rubber aanwezig in de polymeersamenstelling is vervangen door een gemodificeerde rubber of door een styreen-etheen/buteen-styreen triblok copolymeer.

8. Polymeersamenstelling volgens een der conclusies 1-7, met het kenmerk, dat de polymeersamenstelling tevens een mengbaarheidsverbeteraar bevat.

9. Polymeersamenstelling volgens conclusie 8, met het kenmerk, dat de polymeersamenstelling 0,001-1 mol mengbaarheidsverbeteraar bevat per mol eenheden van de α-0-onverzadigde dicarbonzuuranhydride verbinding in het copolymeer.

10. Vormdelen gevormd uit een polymeersamenstelling volgens een der conclusies 1-9.

11. Folie gevormd uit een polymeersamenstelling volgens een der conclusie 1-9.

12. Folie volgens conclusie 11, met het kenmerk, dat de folie een Shoré-A hardheid 40 tot een Shore-D hardheid 90 bezit.

13. Vormdelen gevormd uit de folie volgens een der conclusies 11-12.

14. Dashboard bevattende een vormdeel volgens conclusie 13.