Zeemeermin
“Minder! Minder! Minder!”
“Meer! Meer! Meer!”
Zeemeerminnen zijn min of meer zeeminnende wezens die wat minder in meren leven. Dat er meer zeemeerminnen in zeeën voorkomen dan in meren, komt doordat er in zeeën meer water is en in meren minder. Daarom zijn er dus ook meer zeemeerminnen en minder meermeerminnen en wordt er daarom geconcludeerd dat meermeerminnen de zee meer minnen dan een in hun ogen minder meer.
Aangenomen wordt, dat zeemeerminnen vanwege de tegenstrijdigheden in hun naam en wezen, nogal last hebben van trauma's, waardoor ze vaak op rotsen in zee te zien zijn, vanaf waar ze droevig in de verte staren of hartverscheurende smartlappen ten gehore brengen
Populatie[bewerken]
Er is veel onbekend over de zeemeerminnenpopulaties en nog minder over de aantallen. Sommige onderzoekers spreken van "zeeën van zeemeerminnen", maar anderen menen dat het er ook meer of minder kunnen zijn. Tot nu toe zijn de waarnemingen op de vingers van twee handen te tellen. Misschien minder. Misschien meer.
Uiterlijk[bewerken]
Zeemeerminnen zijn vanaf het middel naar beneden een vis en vanaf het middel naar boven hebben ze de gedaante van een (vrouwelijk) mens. Ze hebben lange haren, wat erop duidt, dat ze het verschijnsel "kapper" of "schaar" niet kennen, wat dan weer twijfels doet rijzen of ze wel van het vrouwelijk geslacht zijn. Een tweede punt dat deze onzekerheid versterkt is het feit, dat in alle waarnemingen van zeemeerminnen, nog nooit gezien is of ze al of niet tepels hebben. Hun lange haren schijnen er altijd net voor te hangen, te wapperen, te dwarrelen of te zweven.
Er zijn lieden die menen dat er ook mannelijke zeemeerminnen, zeemeermannen of ook wel zeemeerminmannen bestaan, dus zeemeerminminnaars, maar aangenomen mag worden, dat het hier gaat om gewone mensen van het mannelijk geslacht, die zich vermomd hebben door een vissenstaart aan te trekken om zo in de zeemeerminnenpopulatie te kunnen binnendringen en er achter te komen of Zeemeerminnen tepels hebben of niet. Dat er zeemeermannen zouden bestaan moet naar het rijk der fabelen worden verwezen.
Sirenes[bewerken]
Alle zeemeerminnen hebben als voornaamste dagbesteding het op een rots in zee (droevige) liedjes zingen. Maar een aantal van hen heeft zo'n verschrikkelijk lelijke stem, dat ze kapiteins en bemanningen van schepen hiermee volkomen overrompelen en terroriseren, waardoor de schepen onbestuurbaar worden en tegen de rotsen oplopen. Deze zeemeerminnensoort heeft de naam 'Sirenes' gekregen. Om te waarschuwen voor het gevaar van verwarring en chaos dat door dit "gezang" kan ontstaan, worden er op iedere eerste maandag van de maand om 12 uur 's middags in het heel Nederland geluidsopnames van dit jammerlijke gehuil afgespeeld,zodat mensen weten waar ze rekening mee moeten houden.
Sociaal leven[bewerken]
Of zeemeerminnen een sociaal leven hebben wordt betwijfeld, aangezien het droevig jammeren op een rotsblok niet bepaald bijdraagt aan een grote vriendenkring. Wel is bekend dat ze geregeld in groepen op rotsen zitten, maar of daarbij gesproken kan worden van sociale interactie mag ook betwijfeld worden.
Anderzijds kunnen Zeemeerminnen, zo wordt gezegd, min of meer goed opschieten met zeekoeiën maar minder fijn met onder meer dolfijnen, waar ze niet dol op zijn. Andersom worden zeemeerminnen ook niet door dolfijnen bemind.
Voortplanting[bewerken]
Of zeemeerminnen ooit geboren werden of ooit zullen doodgaan is min of meer onderwerp van speculatie en dus ook het feit of en zo ja hoe ze zich voortplanten. Schieten ze kuit, waarna een (onbestaand) zeemeermannetje zijn hom erover uitsproeit? Hebben zeemeerminnen en minnaar of zelfs meer minnaars? Het is in raadselen gehuld. Ook de onzekerheid of ze tepels hebben of niet draagt niet bij aan een duidelijk beeld hierover.
Toen dit vraagstuk voorgelegd werd aan een wiskundige, kwam hij na dagen piekeren tot de conclusie dat voortplanting niet mogelijk was met als reden dat een zeemeermin plus een zeemeermin een zeemeerplus zou opleveren en aangezien een zeemeerplus nog nooit is waargenomen, achtte zij de kans op voortplanting plus minus nul.
Eetbaarheid[bewerken]
Over de eetbaarheid van zeemeerminnen is niets bekend. Daarom toog een team van Oncyclopedisten naar een Volendamse viswinkel en bestelde daar 2 kilo zeemeerminnenvlees (het mocht een onsje meer of minder zijn). Dit onderzoek moest echter voortijdig worden beëindigd toen de visboer meldde, dat zeemeerminnen alleen per stuk worden verkocht.
Zie ook[bewerken]
Dit is een
 |