Bomgordeldier

Dit mag weliswaar niet het bomgordeldier zijn, maar het is wel een bomgordeldier.

Het bomgordeldier (Priodontes maximus percussione fortissima) is door zijn explosieve geaardheid en bepantsering de enige tot nu toe overlevende uit de gordeldierachtigen. De detonatiekracht van een volwassen exemplaar is ca. 3.500 megaton. De familie komt met name voor in Noord-Afrikaanse landen maar wordt wegens zijn vriendelijke karakter ook in andere werelddelen als huisdier gebruikt. De kleinste soort, de Chlamyphorus truncatus minimalus, met een detonatie kracht van maximaal 12 megaton, weegt nog geen 100 gram en kan eenvoudig in de broekzak of handtas meegenomen worden. Dit in tegenstelling tot de Priodontes maximus percussione fortissima die meer dan 60 kilo kan wegen en daarmee minder handzaam is. Een flinke hutkoffer of kofferbak moet dan uitkomst bieden.

Krachten[bewerken]

Om een betere indruk te krijgen van de vernietigende kracht van het bomgordeldier dient vermeld te worden dat 1 megaton gelijk staat aan 3,14 zippiemips.

Bij het plaatsen van een bermbom dient eerst goed gemeten worden. Dit voorkomt teleurstellingen.

Enkele karakteristieken[bewerken]

Over het algemeen heeft het bomgordeldier een vriendelijk karakter zolang het met rust gelaten wordt. Het explosieve karakter wordt pas zichtbaar als je op het bomgordeldier drukt c.q. druk uitoefent. Menig bioloog heeft bij onderzoek vingers, hoofd of zelfs een hele arm verloren. Dan hebben we het nog maar over de Chlamyphorus truncatus minimalus. Het laat zich raden wat er mis kan gaan indien een volwassen Priodontes maximus percussione fortissima het op zijn heupen krijgt. Toen de bekende Friese bioloog Prof. Dr. Foppe Stienstra per abuis op de staart van een Priodontes maximus percussione fortissima ging staan en deze detoneerde waren zijn laatste woorden "Sa ist en net oars, want as 't oars wie, wie t net sa". Met hem verdween zijn gehele laboratorium in Leeuwarden. Er rest nu nog een botanisch museum.

Nog meer geschiedenis[bewerken]

Een bomgordeldier, vermomd als koffer.

Het stoutmoedige verhaal van Jan Carolus Josephus van Speijk die volgens de legenden met opzet zijn schip opblies in 1831 om uit handen van woedende Belgen te blijven blijkt toch iets minder romantisch en heldhaftig te zijn. Een illegaal aan boort gebrachte Priodontes maximus percussione fortissima die lucht kreeg van de Belgische woede detoneerde zich spontaan en liet de eer aan Van Speijk. Want zo zijn deze dieren ook wel weer. Ook de zogenaamde vuurwerkramp in Enschede in 2000 blijkt volgens kenners niet meer geweest te zijn dan een akkefietje tussen 2 volwassen dominante Priodontes maximus percussione fortissima mannetjes. Op die middag moest even recht worden gezet wie er nu werkelijk de baas was in het terrarium aldaar. Interessant wellicht te melden is dat het bomgordeldier zelf hoegenaamd geen schade op loopt bij detonatie omdat hij over een pantser, bestaande uit verbeende huidschilden beschikt.

Voeding[bewerken]

Het bomgordeldier voedt zich in de vrije natuur met tolueen, kwikfulminaat, uranium, methyl, tri nitrobenzeen en aanverwante voedingsstoffen zoals dynamiet en nitroglycerine. In gevangenschap eet het naast groentes verder alles wat brandbaar en/of explosief is zoals aanstekers, lucifers, motorolie, accu's, smartphones, gootsteen ontstopper, zware shag en heavy metal.

Vermomming en gebruik[bewerken]

Het bomgordeldier kent de kunst van het vermommen. Hij verandert even gemakkelijk van bomgordel tot rugzak en zelfs tot handbagage. We hebben het hier uiteraard niet over een volwassen volledig uitgegroeid exemplaar daar deze zowel voor een rugzak alswel voor handbagage met zijn 60 kilo niet echt praktisch is. Vandaar dat eenjarige bomgordeldieren tot 8 kilo erg populair zijn in de kringen van terroristen in het vliegverkeer. Meer volwassen exemplaren tot 20 kilo worden ingezet bij acties op de grond. Een bekend voorbeeld zijn de zogenaamde bermbommen waarvoor meestal een driejarige Priodontes maximus percussione fortissima wordt gebruikt. Volledig uitgegroeide exemplaren werden ook wel afgeworpen uit B52 vliegtuigen o.a. boven Vietnam en hadden als bijnaam de "Big Ugly Fat Fucker".

Milieu[bewerken]

In verband met protesten vanuit de milieu beweging wordt door het Amerikaanse leger officieel geen gebruik meer gemaakt van bomgordeldieren alhoewel in geheime documenten van Edward Snowden toch gesproken werd over de allesvernietigende inzet van "so called living creatures" in Afghanistan. Greenpeace doet nader onderzoek, dit mede n.a.v. vragen door de Partij van de Dieren.

Zie ook[bewerken]

• Osama Bin Laden
• Stropdas