Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]

Vejatz lo contengut

Peirussa (Roergue)

Aqueste article es redigit en lengadocian.
Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.

Vilatge d'Occitània
Peirussa del Ròc
Peyrusse-le-Roc
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Vista de las tors.
Armas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 44° 29′ 48″ N, 2° 08′ 29″ E
Superfícia 13,81 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
496 m
436 m
233 m
Geografia politica
País Roergue Armas de Roergue
 Guiana
Estat Bandièra de França França
Region
76
Occitània
Departament
12
Avairon Armas deu Departament d'Avairon
Arrondiment
123
Vilafranca de Roergue
Canton
1218
Lot e Montbazinois (Montbasens abans 2015)
Intercom
241200674
CC del Planòl de Montbasens
Cònsol Michel Forey
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
221 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

226 ab.
Densitat 16,22 ab./km²
Autras informacions
Gentilici Pétruciens
(en francés)
Còde postal 12220
Còde INSEE 12181

Peirussa del Ròc[1],[2],[3],[4],[5] (Peyrusse-le-Roc en francés) es una comuna roergassa situada dins lo departament d'Avairon e la region d'Occitània, ancianament de Miègjorn-Pirenèus.

Comunas a l'entorn.

Las fòrmas ancianas son Petrocia, en latin, al sègle X, Petrucia, en latin, en 1267[6].
Peirussa es format del latin petra amb lo sufixe femenin -ucia < -ucea, de caractèr pejoratiu e aumentatiu. Lo sens seriá, segon Negre, de « tèrra peirosa » [6],[7],[8].
Segon Delamarre, los Peirussa venon de petruciā, la proprietat de Petrucios, nom celtic atestat (latinizat en Petrucius); los noms siaguèron reinterpretats segon lo latin petra « pèira », amb lo sens de « terren peirós »[9]. Malurosament, un nom celtic de persona es generalament declinat de mai d'un biais (*Peirussac, Peirussan, Peirussaç, etc) e Delamarre non tròba que Pérusson (Perrusson en realitat), que seriá Petrucion, çò qu'es una error (Petrucion > *Pérus en francés) mas qu'es acceptable per Peirús o Peirueis.

Administracion

[modificar | Modificar lo còdi]
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
març de 2020 2026 Michel Forey    
junh de 1995 2020 Francis Savignac divèrs esquèrra agricultor
  1995      
Totas las donadas non son pas encara conegudas.
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 224, totala: 228

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
905 721 830 887 1 007 913 1 000 926 999

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
947 966 981 926 932 929 919 852 812

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
739 695 646 571 567 525 524 464 389

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
392
392
383
374
288
229
204
209
213
220
2009 2010
218
225
220
227
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion èra de 221 abitants e la densitat èra de 16 ab/km².

Luòcs e monuments

[modificar | Modificar lo còdi]

Personalitats ligadas amb la comuna

[modificar | Modificar lo còdi]

Ligams extèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. Montbazens, al canton, 1997, Christian-Pierre Bedel
  2. Pojada, Patrici. Repertòri toponimic de las comunas de la region Miègjorn-Pirenèus. Nouvelles Éditions Loubatières, 2009. ISBN 978-2-86266-573-3. 
  3. «Toponimia occitana».
  4. Congrès permanent de la lenga occitana. «Top'Òc: Diccionari toponimic occitan».
  5. Institut d'Estudis Occitans. «BdTopoc–Geoccitania».
  6. 6,0 et 6,1 Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 528
  7. Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 162
  8. Ernest Nègre, Toponymie générale de la France, 1990-98, vol. I, p. 326, par. 5348
  9. Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 215, 304 e 361