Domairac

Pels articles omonims, vejatz Domairac (omonimia).

Vilatge d'Occitània

Domairac
Dolmayrac

Lo borg e la glèisa de Sent Orenç.

Geografia fisica

Coordenadas

44° 21′ 47″ N, 0° 35′ 25″ E

Superfícia

19,4 km²

Altituds
· Maximala
· Mejana
· Minimala

219 m
150 m
50 m

Geografia politica

Guiana Agenés

França

Lo Liuradés (Senta Liurada avant 2015)

Intercom
200023307

CA del Grand Vilanovés

Cònsol

Gilles Grosjean
(2020-2026)

Geografia umana

Populacion
Populacion totala
(2018)

714 ab.

729 ab.

Densitat

35,93 ab./km²

Autras informacions

Còde postal

47110

Còde INSEE

47081

Domairac ^[1]^,^[2]^,^[3]^,^[4] (Dolmayrac en francés) es una comuna agenesa, situada dins lo departament d'Òut e Garona e la region de Novèla Aquitània, ancianament d'Aquitània.

Geografia

Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !

Perimètre del territòri

Comunas confrontantas de **Domairac**
	Senta Liurada	Alés e Casanuèva
Lo Temple d'Òut		Senta Colomba de Vilanuèva
Montpesat	Corts	Sent Baç

Toponimia

Domairac

Las fòrmas ancianas son Castrum de Dalmariaco, en latin, en 1271, Parrochia Sancti Orencesii prope Dolmayrac, al sègle XIII, Capella de Almerat, en 1326, P. de Dalmeyraco, en latin, en 1520. La prononciacion es [dumɛj'rat] ^[1].

Per Dauzat, Domairac ven d'un nom gallés d'òme *Doulomaros, inatestat, emb un segond element maros, « grand » e del sufixe -iacum : *Dulomariacum ^[5]. Delamarre dona una solucion quasi identica : dulomāriācon, la proprietat de *Dulomārios, nom inatestat, qu'auriá lo sens de « Granda Fuèlha » ^[6]. Negre, citat per Bénédicte Boyrie-Fénié, causís un nom germanic d'òme Dotmarius, emb -iacum (? corregir en -acum). La dificultat fonetica seriá resolguda per l'atraccion d'Olmet o d'un nom semblable. Jacques Astor, tanben citat per B. Boyrie-Fénié, explica Daumairac, atestat Castrum d'Almayrac, en 1250, per lo latin almaria, « píbols », donc pas un nom de persona. B. Boyrie-Fénié cita tanben la solucion de Lucien Massip, La Toponymie de l'Agenais, 1928, lo nom germanic d'òme Aldemarus, benlèu valable per Dalmayrac (a Rodesla ?). L'evolucion, un pauc complicada, seriá : **Aldemariacus > *Adelmariaco (metatèsi) > *Delmairac > *Dolmairac ^[1]. Lo passatge a Doumairac puèi Domairac es regular perqué les parlars agenés vocalizan l davant tota consonanta.

I a, en mai dels Domairacs agenés, un ensemble de toponimes que semblan aparentats, que se pòdon de còps diferenciar pel vocalisme de la primièra sillaba en o o en a, per la preséncia o pas d'un d inicial eventualament degut a l'aglutinacion de la preposition de, mès qu'an benlèu pas la meteissa origina, sense parlar del sufixe : 1. Domairac (Borbonés) (Domairac al sègle XI), nom latin Armalius o Armarius per Dauzat, nom celtic Almārios per Delamarre; 2. Daumairac (Naut Léger, en francés Domeyrat (mès [u] es lo resultat normal de tot au pretonic en auvernhat), castrum d'Almayrac, cap a 1250, meteissa explicacion de Dauzat, nom celtic Almārios per Delamarre; 3. Domeiròt (grafia probablament inspirada del francés Domeyrot) dins la Cruesa, emb un autre sufixe, meteissa explicacion, mès sense certitud, de Dauzat, nom celtic Almārios per Delamarre; 4. Lo Mairac (< Almairac), Armairaco en 1120, Almairaco en 1260, vendriá de Armarius per Dauzat, del nom germanic Hartmar per Negre e Delamarre lo cita pas, probablament pr'amor de Ar- inicial en 1120 ^[7]^,^[8]^,^[9], etc. Notem que las fòrmas ancianas de nòstre Domairac pòdon far balançar entre un etime en o/u e un etime en a, al mens per 1271 perqué la fòrma de 1326 (en francés ?) es plan luènh de tota prononciacion possibla. Entre lo celtic *Dulomārios, lo celtic Almārios, lo latin Armalius o Armarius, lo germanic Hartmar, sense parlar de las solucions pas tan probablas (?), la causida es larga.

Lamaurelle (nom francés)

Lo nom es atestat Maurella (lista de Valeri, 1520). Pas d'informacions. La preséncia dels Maures seriá incongrua. Derivat del nom de persona Maurèl ?

Istòria

Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !

En 1839, Lamaurelle foguèt annexada a Domairac ^[10].

Administracion

Lista dels cònsols successius
Periòde		Identitat	Etiqueta	Qualitat
mai de 2020	2026	Gilles Grosjean ^[11]
2009	2020	Michel Van Bosstraeten	sense etiqueta	agricultor
2001	2009	Philippe Bertrand	sense etiqueta	agricultor
	2001
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Abans la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra del canton de Senta Liurada; es adara del canton del Liuradés.

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 697, totala: 706

1 027

884

897

889

881

855

1 076

1 055

978

967

920

866

858

824

801

802

764

710

696

677

659

604

582

593

606

586

534

471

487

530

567

550

525

540

572

603
615

2009

2010

635
649

647
661

Fonts

Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

En 2018 la populacion èra de 714 abitants e la densitat èra de 36,8 ab/km².

Luècs e monuments

Personalitats ligadas emb la comuna

Veire tanben

Comunas d'Òut e Garona

Ligams extèrnes

Nòtas

↑ ^1,0 ^1,1 et ^1,2 Bénédicte Boyrie-Fénié, Dictionnaire toponymique des communes. Lot-et-Garonne, ed. CAIRN e Institut Occitan, Pau, 2012, p. 106
↑ Loïs Alibèrt, Gramatica occitana, segonda edicion, Centre d'Estudis Occitans, Montpelhièr, 1976, p. 33, « l + consonanta subís un tractament variable... Lo grop : ... Ag [-enés] vocaliza l en u d'una faiçon gaireben generala : sautar... e tanben ... bauma... »
↑ http://bdtopoc.org/?city_selected=Dolmayrac
↑ https://web.archive.org/web/20170919200819/http://www.locongres.org/oc/aplicacions/top-oc/topoc-recerca/
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 248
↑ Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 143, 296 e 344
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 249 e 12
↑ Ernest Negre, Les Noms de Lieux du Tarn, 4e ed., Vent Terral, Energues, 81350 Andouque, 1986, p. 33, per Almayrac
↑ Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 48, 284 e 344
↑ http://archive.wikiwix.com/cache/?url=http%3A%2F%2Fcassini.ehess.fr%2Fcassini%2Ffr%2Fhtml%2Ffiche.php%3Fselect_resultat%3D11915
↑ https://www.sudouest.fr/2020/05/29/lot-et-garonne-decouvrez-les-nouveaux-maires-elus-7522112-3688.php

Portau de Guiana

[bf-1] 1,0 ^1,1 et ^1,2 Bénédicte Boyrie-Fénié, Dictionnaire toponymique des communes. Lot-et-Garonne, ed. CAIRN e Institut Occitan, Pau, 2012, p. 106

[2] Loïs Alibèrt, Gramatica occitana, segonda edicion, Centre d'Estudis Occitans, Montpelhièr, 1976, p. 33, « l + consonanta subís un tractament variable... Lo grop : ... Ag [-enés] vocaliza l en u d'una faiçon gaireben generala : sautar... e tanben ... bauma... »

[3] ttp://bdtopoc.org/?city_selected=Dolmayrac

[4] ttps://web.archive.org/web/20170919200819/http://www.locongres.org/oc/aplicacions/top-oc/topoc-recerca/

[5] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 248

[6] Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 143, 296 e 344

[7] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 249 e 12

[8] Ernest Negre, Les Noms de Lieux du Tarn, 4e ed., Vent Terral, Energues, 81350 Andouque, 1986, p. 33, per Almayrac

[9] Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 48, 284 e 344

[10] ttp://archive.wikiwix.com/cache/?url=http%3A%2F%2Fcassini.ehess.fr%2Fcassini%2Ffr%2Fhtml%2Ffiche.php%3Fselect_resultat%3D11915

[11] ttps://www.sudouest.fr/2020/05/29/lot-et-garonne-decouvrez-les-nouveaux-maires-elus-7522112-3688.php

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]