factura

factura femenin

1. Accion o efièch de far quicòm.
2. Biais de far dins un art o un engenh.
3. (arts) Execucion de la partida materiala d’una òbra d’art.
4. (agricultura) Laurada, preparacion e trabalh de la tèrra.
5. (comèrci) Memòria ont un vendeire o prestatari de servicis indica en detalh la quantitat, la qualitat e lo prètz de las mèrças que se liurèt o dels servicis renduts a qualqu’un.
   1. (Per meronimia) La soma facturada que cal pagar.
   2. (Per extension) Còst, montant d’una despensa.
   3. (Figurat) Contrapartida, resultat negatiu d’un eveniment, d’una action o d’una situacion.

Derivats

• facturacion
• facturar
• facturaire
• facturant / facturadís
• facturat
• facturièr
• manufactura

Traduccions

Pèça comptabla d'un vendeire tornada a son client
alemand: Faktura (de), Rechnung (de), Warenrechnung (de) anglés: invoice (en), bill (en) basc: catalan: factura (ca) espanhòl: factura (es)	esperanto: fakturo (eo) francés: facture (fr) italian: fattura (it) neerlandés: factuur (nl), nota (nl), rekening (nl) portugués: abans de 1990 factura (pt), ara fatura (pt) suedés: faktura (sv)

Forma de vèrb

factura

1. Tresena del persona del singular del present de l'indicatiu facturar.
2. Segonda del persona del singular de l'imperatiu afirmariu facturar.

Catalan Etimologia

Del latin factura

Prononciacion

Balearic, Central /fəkˈtuɾə/, /fəkˈtuɾə/

Valencian /fakˈtuɾa/, /fakˈtuɾa/

Sillabas

fac|tu|ra

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
factura	factures

factura femenin

1. factura ^(oc) dins los senses de: biais de far, execucion.
2. factura ^(oc), pèça comptabla d'un vendeire tornada a son client.

Forma de vèrb

factura

1. Tresena del persona del singular del present de l'indicatiu facturar.
2. Segonda del persona del singular de l'imperatiu afirmariu facturar.

Espanhòl Etimologia

Del latin factura

Prononciacion

/fakˈtuɾa/, /fakˈtuɾa/

Sillabas

fac|tu|ra

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
factura	facturas

factura femenin

1. factura ^(oc) dins los senses de: biais de far, execucion.
2. factura ^(oc), pèça comptabla d'un vendeire tornada a son client.

Forma de vèrb

factura

1. Tresena del persona del singular del present de l'indicatiu facturar.
2. Segonda del persona del singular de l'imperatiu afirmariu facturar.

Francés Prononciacion

/faktyʁa/, /faktyʁa/

Sillabas

fac|tu|ra

Forma de vèrb

factura

1. Tresena persona del singular del passat simple de facturer.

Portugués Etimologia

Del latin factura

Prononciacion

Portugal /fɐˈtuɾɐ/, /fɐˈtuɾɐ/

Brasil /fatˈtuɾɐ/, /fatˈtuɾɐ/, /fatˈtuɾə/, /fatˈtuɾə/

Sillabas

fac|tu|ra

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
factura	facturas

factura femenin, abans de 1990 (ara: fatura)

1. factura ^(oc) dins los senses de: biais de far, execucion.
2. factura ^(oc), pèça comptabla d'un vendeire tornada a son client.

Forma de vèrb

factura

1. Tresena del persona del singular del present de l'indicatiu facturar.
2. Segonda del persona del singular de l'imperatiu afirmariu facturar.