contravencion
- De contravenir.
/kontɾaβenˈsju/, provençau /kõⁿtʀavẽⁿˈsjũⁿ/
in|ti|mi|tat
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| contravencion | contravencions |
| [kontɾaβenˈsju] | [kontɾaβenˈsjus] |
contravencion femenin
- (drech) Accion de contravenir a una lei, a una ordonança, a un reglament, a un decrèt o a un contracte que se faguèt.
- (particular, penal) Accion de contravenir als reglaments de polícia; per oposocion als delictes e als crimes.
- (polícia) Verbal fach per la polícia descrivent l'acte contrari als reglaments, subretot al còdi de la rota, que sovent se jonh una injonccion de pagar.
- (per extension) Emenda pagada a la polícia.
| Accion de contravenir (1) | |
|---|---|
|
|
| Verbal (3) | |
|---|---|
| |
| Emenda (4) | |
|---|---|
| |