barat

barat masculin

1. (economia) Escambi dirècte de bens o de servicis sens pas cap utilizar de moneda.
2. (figurat) Accion de mala fe al prejudici de qualqu’un, d'una entitat.

Variantas dialectalas

• barata

Parents

• barataire
• baratar

Sinonims

economia bescambi / cambi / escambi tròc

figurat baratariá engana escrocariá frau, frauda, fraudariá

escambi sans moneda
alemand: Tausch (de) anglés: barter (en), bartering (en), exchange (en) basc: catalan: barat (ca), barata (ca), bescanviar (ca), canvi (ca)	espanhòl: trueque (es), cambalache (es) francés: troc (fr) italian: baratto (it), scambio (it), permuta (it) portugués: troca (pt), escambo (pt), barganha (pt)

frauda
alemand: Betrug (de), drech: arglistige Täuschung (de) anglés: fraud (en), swindle (en) basc: catalan: frau (ca), barat (ca)	espanhòl: fraude (es) francés: fraude (fr) italian: frode (it) portugués: fraude (pt)

Catalan Etimologia

De baratar

Prononciacion

oriental /bəˈɾat/, /bəˈɾat/, occidental /baˈɾat/, /baˈɾat/

Sillabas

ba|rat

Adjectiu

barat

Declinason
	Singular	Plural
Masculin	barat	barats
Femenin	barata	baratas

1. D'un prètz bas, de valor marida.
2. Enganhós.

Nom comun

barat masculin

1. barat ^(oc)