noha
Del protoeslau *noga, del protoindoeuropèu *h₃nogʰ-. Parent del eslovac noha, del chèc noha, del polonés noga, del eslau ancian нога, del bulgar нога, del macedonian нога, del rus нога, del ucraïnian нога.
Nom comun
| Cas | Singular | Plural | Dual |
|---|---|---|---|
| Nominatiu | noha | nohi | noze |
| Genitiu | nohi | nohow | nohow |
| Datiu | noze | noham | nohomaj |
| Acusatiu | nohu | nohi | noze |
| Instrumental | nohu | nohami | nohomaj |
| Locatiu | noze | nohach | nohomaj |
noha femenin
- Ludmila Budarjowa, 1990, Słownik hornjoserbsko-němski. Wörterbuch Obersorbisch-deutsch, Budyšin-Bautzen, Domowina-Verlag.