matematicas
Del latin mathematicus, eissit del grèc ancian μαθηματικός, mathematikos (« al subjècte de las sciéncias matematicas »).
/matemaˈtiko̞s/
ma | te | ma | ti | cas (4)
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| matematica | matematicas |
| [matemaˈtiko̞] | [matemaˈtiko̞s] |
matematicas
- Sciéncia del rasonament deductiu e de l’estudi de concèptes abstrachs (coma los nombres o las figuras geometricas), mejans d'estructuras e de modèls. (tanben lo meteis sens al singular: matematica.
|
Forma d'adjectiu
matematicas
- Femenin plural de matematic