æftir ero föd. skulu skirð vera at michiels messo. oll þau er þær æftir ero föd skulu skirð vera al hinni hælgu iola nott. liggr við lagha stæfnu hueria[1] .iij. merkr. En ef sua liða allar lagha stæfnur al maðr lætr æigi skira barn sit. þa værðr bonde hæðin af barne sinu. han hæfir firergort fe oc friði lande oc lausum öyri. fare a land hæiðit þo vill han æigi kristin uera.[2]
5 Nv skulu men huatke eta suæita ne suida.[4] Sa maðr en[5] etr suæita ne[6] suida. han er sæckr .iij. morkum silfrs.[7] Bondans bott tækr firer[8] kono hans ot born oc hiun[9] anauðigh. En ef han a sun .xviij. vætra gamlan eða þui ælra han skall böta annare bot firer sik. Er dotter hans a flæti su[10] er ækkia er hon skal böta hinni .iij. bott firer sik oc sin born.[11] Föðer bonde geste æigi sua marga[12] oc gefr han suida at eta þa er han sæckr .iij. morkum firer huern þæirra. Þæt hæitir[13] alt suida[14] er sua nærðr daut at æigi ganga manz handa verk till.[15] Liggr fenaðr manz[16] uti a hæiði[17] davðr allum monnum iamner. till skal granna læiða[18] oc lata sea. ef[19] þæim syniz manz handa uerk a þa skal æigande nyta[20] hava uið roð[21] granna sinna. Ef þæim syniz æigi nytande þa skal æigande vnyta. Ef maðr nytir þæn smala[22] er sua værðr davðr þa ma biskups armaðr geva honom sok till lyritar æiðs.[23] ef[24] vinz æiðr[25] at fullu þa er han sygn sakar.[26] ef sa fællr[27] þa hæitir[28] han sannr at sok. sæckr .iij. morkom.[29] Nu skall[30] þæt alt eta oc nyta en sua værðr dautt at manz handa verk ganga till. brestr a hals i base. kuirkir klave. væfs i tioðre. liggr daut i staðu brunni. fællr firer fiolbru.[31] gengr firer gilldri[32] manna. læiðir maðr a iss vföran. springr sialft[33] a sundi. bær biorn. bitr varghr. værðr firer hofs gange eða horns. bita hundar til hæliar [þæt skall alt nyta.[34] Nv a maðr[35] ku æina. værðr su svidauð.[36] hena skal nyta. En ef han a .ij. liggia
- Jvfr. Cap. 5. G. 31. F. II. 42. 43. E. 26. 29.
- ↑ hina fyrstu — B.
- ↑ Nu ero men födder ok hafa kristin dom allan. nu þurfu mat mennanner aller. þeir skulu huatke etta suæita ne suida. — tilf. B.
- ↑ Vm kiot atto suæita oc suidða. — Overskr. B.
- ↑ Nu &c. — mgl. B. Nu skulu krisnir mæn huarke — C.
- ↑ er — B.
- ↑ eða — B. C.
- ↑ silfrs — mgl. B. C. H. F. har ved en feilagtig Oplösning af Forkortningen: ser.
- ↑ han oc — tilf. B. C.
- ↑ oll — tilf. B. C.
- ↑ han a dottor af læiti ser. þa — B. Sua ef dotter hans er hæima aflæti su — C. H. F. har ogsaa aflæti i eet Ord.
- ↑ hiun. — B. C.
- ↑ Aldri föde bonde sua marga gæsta — C. æigi indskudt, men igjen udraderet — B.
- ↑ er — B.
- ↑ suidade — C.
- ↑ vider — C.
- ↑ manz — mgl. B.
- ↑ hæidum — C.
- ↑ sk. kalla granna oc læida — C.
- ↑ En ef — B.
- ↑ nytra — C.
- ↑ rad — B.
- ↑ þeim smala — B. þen fenad — C.
- ↑ sok til. lyrittar eidi a hann firir at standa — B. sok. liritter æidi a h. f. at standa — C.
- ↑ honom — tilf. B.
- ↑ ef han vitnaz — C.
- ↑ syn saka — B. C.
- ↑ fælz — C.
- ↑ er — C.
- ↑ ef sa &c. — mgl. B.
- ↑ skulu mæn — C.
- ↑ fioll. eða bru — B.
- ↑ gildru — C.
- ↑ sprengir sialfuer — C.
- ↑ etæ — C. [Nu skal þat allt etta oc nyta — B. er sua uerdar daut oc manz ganga handa uerk titl — tilf. B. er sua daut sæm nu er skilt ok manz g. h. v. till — tilf. C.
- ↑ Maðr a — B.
- ↑ suiddauð — B. sialf daud — C.