Søppelfylling

Eit deponi, tidlegare kalla søppelfylling/bòsfylling, er ein open plass der avfall blir deponert. Deponering var lenge den vanlegaste måten å kvitte seg med avfall på. I dag er det eit uttalt mål at ein vil leggje minst mogleg avfall på deponi. Omgrepet brukast om alle typar meir eller mindre mellombelse lager av noko ein ønskjer å bli kvitt, slik som snødeponi og slamdeponi,. Tanken om deponi handlar meir om kartlegging og sortering av avfall. Dermed er det større høve til å redusere kostnadene og å arbeide for ei meir berekraftig verd.^[1]

Miljøkrav frå EU krev at avfall skal sorterast og gjenvinnast [treng referanse], men ifølgje ein rapport frå Eurostat frå 2013 hamnar det meste av hushaldsavfall i EU enno på deponi. 37 % av avfallet europearane produserer blir deponert, medan 25 % blir attvunne, 15 % blir kompostert og 23 % blir brent.^[2] I mange U-land er deponi framleis vanlege, då desse landa ikkje tek seg råd til moderne avfallsattvinning.^{[treng kjelde]}

Sidan 2004 har det vore forbode å deponere til dømes matavfall i Noreg.^[3]

Sidan 1. juli 2009 har det vore forbode å deponere biologisk nedbrytbart avfall i Noreg.^[4][5]

Deponiforboda tyder at blant anna papir, trevirke og tekstil må finne andre handsamingsalternativ enn deponering. Føremålet med forboda er å minka utslipp av klimagassar, minka utslipp av miljøgifter og å auke produksjon av avfallsbasert energi. Det er òg eit mål at forbodet skal føre til aukamaterialattvinning.

• Avfall
• Resirkulering

1. ↑ ENERGY RECOVERY, HANDLING OF BIOLOGICAL WASTE AND DISPOSAL [1]
2. ↑ «Landfills continue to rule despite EU recycling target». EurActiv.com. 5. mars 2013. Henta 26. mars 2016. 
3. ↑ «Våtorganisk avfall». Miljøstatus. 27. februar 2015. Arkivert frå originalen 19. november 2015. Henta 10. februar 2016. 
4. ↑ «Forbud mot deponering av nedbrytbart avfall». regjeringen.no. 30. juni 2008. Henta 10. februar 2016. 
5. ↑ «Deponering og forurenset grunn». Avfall Norge. Arkivert frå originalen 5. februar 2016. Henta 10. februar 2016.