Francis Hagerup

Francis Hagerup
Fødd	22. januar 1853 Horten kommune
Død	8. februar 1921 (68 år)
Statsborgar av	Noreg
Parti	Høgre
Yrke	politikar, professor, diplomat, jurist
Institusjonar	Universitetet i Oslo
Utdanna ved	Universitetet i Oslo
Far	Henrik Steffens Hagerup
Ektefelle	Fredrikke Hagerup
Medlem	Kungliga Vetenskapsakademien Norsk Kvinnesaksforening Folkerettsinstituttet Folkerettsinstituttet
Verv	Norsk tatsminister 1895–1898 og 1903–1905
Føregangar	Emil Stang, Otto Blehr
Etterfylgjar	Johannes Steen, Christian Michelsen
Verv	Norsk justisminister 1893–1894
Verv	Norsk finansminister 1895
Verv	Leiar for Høgre 1899–1902
Alle verv	stortingsrepresentant (1900–1903) Norsk statsminister (1895–1898) Norsk statsminister (1903–1905) ambassadør Norsk justisminister (1893–1894) Norsk justisminister (1895–1897) Norsk justisminister (1903–1905) Norsk finansminister (1895–1895) Norges revisjonsminister (1897–1898) vararepresentant til Stortinget (1892–1894) stortingsrepresentant (1903–1906) medlem av statsrådsavdelingen i Stockholm (1894–1895) partileiar (Høgre, 1899–1902) president i Folkerettsinstituttet (1912–) president i Folkerettsinstituttet (1911–)

George Francis Hagerup (22. januar 1853–13. juli 1921) var ein norsk jurist og politikar for Høgre, og norsk statsminister i to periodar.

Hagerup var fødd i Horten. Han blei dr. juris i 1885 og var jusprofessor ved Universitetet i Oslo frå 1887 til 1906. Han var justisminister i regjeringa Stang frå 2. mai 1893 til 14. oktober 1893. Han blei deretter sjølv leiar for ei samlingsregjering frå 14. oktober 1895 til 17. februar 1898.

I perioden 1900 til 1906 var Francis Hagerup vald til stortingsmann. Han blei igjen statsminister den 22. oktober 1903, men gjekk av den 11. mars 1905 då han var imot det politiske kravet om å løysa opp unionen med Sverige. Han meinte ei unionsoppløysing ville kunne føra til militære trugsmål frå Russland, men støtta likevel kravet om eit eige norsk konsulatvesen.

Etter tida si som statsminister gjekk Hagerup inn i det norske diplomatiet. Han var sterkt engasjert i utviklingen av internasjonal lov. Frå 1897 var han medlem av l'Institut de Droit International, som han blei formann for i 1912. I 1907 leia han den norske delegasjon ved den andre fredskonferansen i Haag. Hagerup var medlem av den norske nobelkomitéen frå 1906 til 1920. Han var òg delegat ved internasjonale havrettskonferansar.

I 1920 var Hagerup leiar for den norske delegasjonen då Folkeforbundet kom saman for første gong i Geneve. Same året blei han vald til ein juridisk komité under Folkeforbundets Råd.