vocatief

• Geluid:  vocatief    (hulp, bestand)

• vo·ca·tief

• Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘naamval van de aangesproken persoon, vijfde naamval’ voor het eerst aangetroffen in 1638 ^[1]
• van Latijn vocativus ^[2]
• afgeleid van vocatie met het achtervoegsel -ief

de vocatief m

1. (grammatica) de vijfde naamval waarin een naamwoord staat dat aanduidt tot wie het woord wordt gericht

• vijfde naamval

• naamval

• vocatieffunctie

• ablatief
• accusatief
• datief
• genitief
• locatief
• naamwoord
• nominatief

• Het woord vocatief staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "vocatief" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.