vocatief

vocatief m /vò:ka̽tif ~ vò:ka̽'tif/

1. (alternatief) anger spèlling veur vokatief

Raod

Dees spèlling maag m'n ouch gebroeke veur 't waord. 't Gebroek is neet stuuerendj en wuuert dus neet aafgeraoje.

Aafbraeking

• vo-ca-tief