overdreven

• Geluid:  overdreven    (hulp, bestand)

• over·dre·ven

• vervoeging van overdrijven: de stam met de uitgang -en, zonder ge- vanwege voorvoegsel (is gelijk aan de onbepaalde wijs) maar met een klinkerwisseling ij-ee (IPAː /ɛi/ - /e/)

overdreven

1. buiten proportie weergegeven

   • Hij komt soms met de meest overdreven verhalen op de proppen. 

   ▸ Het was misschien overdreven, maar ik had grote moeite met dit geskip.^[1]

2. te groot of te veel

   • Die overdreven voorliefde voor het gezag had ze van haar vader, adjunct van het plaatsvervangend afdelingshoofd bij het ministerie van Posterijen, die de hiërarchie binnen zijn ministerie zag als een metafoor voor het universum. ^[2] 

   ▸ De buitenproportioneel grote klokkentoren van rode baksteen met een witte marmeren omgang en een groen puntdak bracht met zijn asymmetrische plaatsing een belachelijk contrapunt aan in de rationele, paradeerbare ruimte, dat juist vanwege het feit dat het concessieloos gewaagd en overdreven was effectief en elegant uitpakte.^[3]

• buitensporig, extreem, hevig, overdadig, opgeklopt, pompeus

overdreven

1. meervoud verleden tijd van overdrijven
   

   • Wij overdreven. 
     
   • Jullie overdreven. 
     
   • Zij overdreven. 

2. voltooid deelwoord van overdrijven

• [1] dreven over
• [2] overgedreven

overdreven

1. (in een bijzin) meervoud verleden tijd van overdrijven
   

   • ...dat wij overdreven. 
     
   • ...dat jullie overdreven. 
     
   • ...dat zij overdreven. 

• Het woord overdreven staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "overdreven" herkend door: