dek

• Geluid:  dek    (hulp, bestand)
• IPA: / dɛk / (1 lettergreep)

• dek

• In de betekenis van ‘bedekking’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1287 ^{[1] [2]}

het dek o

1. laag die of vlak dat iets van boven afsluit:

   • Op de huizen lag een dek van sneeuw wat er heel romantisch uitzag. 

2. (scheepvaart) een verdieping op een schip, scheepsdek

   • De derde klas passagiers waren verzameld op het laagste dek van het schip. 

   ▸ Als ik dik in de poen zat, lag ik wel met mijn kont op het dek van een superjacht in Marbella, waar?^[3]

3. deken (voor mens of dier)

   • Ik legde een dek op het bibberende paard. 

4. laag van haren of veren op de rug van een dier (-> verendek

• Alle hens aan dek

dek

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van dekken
   

   • Ik dek. 

2. gebiedende wijs van dekken
   

   • Dek! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van dekken
   

   • Dek je? 

• tafeltje-dek-je

• Het woord dek staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "dek" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

dek

1. tien

dek

1. tien