Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]

Grand Prix-wegrace van de DDR 1961

De Grand Prix-wegrace van de DDR 1961 was de zevende Grand Prix van het wereldkampioenschap wegrace in het seizoen 1961. De races werden verreden op 30 juli 1961 op de Sachsenring in Hohenstein-Ernstthal.

Vlag van Duitse Democratische Republiek Grand Prix-wegrace van de DDR 1961
Sachsenring
Land Vlag van Duitse Democratische Republiek Duitse Democratische Republiek
Datum 30 juli 1961
Organisator FIM/ADMV
500 cc
Snelste ronde Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Gary Hocking
Eerste Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Gary Hocking
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood
Derde Vlag van Oostenrijk Bert Schneider
350 cc
Snelste ronde Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Gary Hocking
Eerste Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Gary Hocking
Tweede Vlag van Tsjechië František Šťastný
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob McIntyre
250 cc
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood
Tweede Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Jim Redman
Derde Vlag van Japan Kunimitsu Takahashi
125 cc
Snelste ronde Vlag van Japan Kunimitsu Takahashi
Eerste Vlag van Duitse Democratische Republiek Ernst Degner
Tweede Vlag van Australië Tom Phillis
Derde Vlag van Japan Kunimitsu Takahashi

Algemeen

bewerken

Hoewel de Grand Prix van de DDR al sinds 1958 werd georganiseerd, was dit de eerste maal dat er om WK-punten werd gestreden. Er namen 63 coureurs uit 17 landen deel. De opvallendste was de Oostenrijker Bert Schneider, die in twee klassen punten scoorde en zelfs het podium haalde. Hier verscheen ook voor het eerst een machine uit de Sovjet-Unie.

500cc-klasse

bewerken

Opnieuw werden Gary Hocking en Mike Hailwood eerste en tweede, waardoor de WK-stand nog steeds spannend bleef. Achter hen werd Bert Schneider verrassend derde. Hij scoorde zijn eerste WK-punten, net als John Farnsworth, Jack Findlay en Anssi Resko. Dat was ook het gevolg van het uitvallen van Frank Perris en Paddy Driver, terwijl veel andere vaste krachten niet naar de DDR waren afgereisd.

Uitslag 500cc-klasse

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland  Gary Hocking MV Privat 1:05"08'8 8
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Mike Hailwood Norton +2"08'3 6
3 Vlag van Oostenrijk  Bert Schneider Norton +3"23'4 4
4 Vlag van Nieuw-Zeeland  John Farnsworth Norton +1 ronde 3
5 Vlag van Australië  Jack Findlay Norton +1 ronde 2
6 Vlag van Finland  Anssi Resko Norton +1 ronde 1
7 Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland  Tommy Robinson Norton +1 ronde
8 Vlag van Frankrijk  Jacques Insermini Norton +2 ronden
9 Vlag van Duitsland  Lothar John BMW +2 ronden
10 Vlag van Duitsland  Tony Schmidt Norton +2 ronden
11 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Vernon Cottle Norton +2 ronden
12 Vlag van Duitsland  Joachim Claus Norton +3 ronden
13 Vlag van Duitse Democratische Republiek  Johannes Müller Norton +3 ronden

Niet gefinisht

bewerken
Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Frank Perris Norton
Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982)  Paddy Driver Norton
Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland  Willy Van Leeuwen Norton

Niet deelgenomen

bewerken
Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Argentinië  Eduardo Salatino Norton
Vlag van Argentinië  Jorge Kissling Matchless
Vlag van Argentinië  Juan Carlos Salatino Norton
Vlag van Argentinië  Juan Perkins Norton
Vlag van Australië  Ron Miles Norton
Vlag van Australië  Tom Phillis Norton
Vlag van Canada 1957-1965  Mike Duff Matchless
Vlag van Zwitserland  Fritz Messerli Matchless
Vlag van Zwitserland  Gyula Marsovszky Norton
Vlag van Zwitserland  Roland Föll Matchless
Vlag van Duitsland  Ernst Hiller BMW
Vlag van Duitsland  Hans-Günter Jäger BMW
Vlag van Frankrijk  Antoine Paba Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Alistair King Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Bob McIntyre Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Peter Chatterton Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Phil Read Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Ron Langston Matchless
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Tom Thorp Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Tony Godfrey Norton
Vlag van Italië  Alberto Pagani Norton
Vlag van Nieuw-Zeeland  Hugh Anderson Norton Blessure
Vlag van Nieuw-Zeeland  Peter Pawson Norton
Vlag van Uruguay  Horacio Costa Norton

Top tien tussenstand 500cc-klasse

bewerken
Pos Coureur Merk Ptn
1 Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland  Gary Hocking MV Agusta / MV Privat 40
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Mike Hailwood Norton 35
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Bob McIntyre Norton 14
4 Vlag van Canada 1957-1965  Frank Perris Norton 8
5 Vlag van Duitsland  Hans-Günter Jäger BMW 4
Vlag van Frankrijk  Antoine Paba Norton
Vlag van Australië  Tom Phillis Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Ron Langston Matchless
Vlag van Oostenrijk  Bert Schneider Norton
10 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Alistair King Norton 3
Vlag van Zwitserland  Gyula Marsovszky Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Phil Read Norton
Vlag van Canada 1957-1965  Mike Duff Matchless
Vlag van Verenigd Koninkrijk  John Farnsworth Norton

350cc-klasse

bewerken

Voor aanvang van de race stonden Gary Hocking en Franta Šťastný samen aan de leiding van het WK. Nu won Hocking, maar Št'astný beperkte de schade door tweede te worden. Bob McIntyre klom met zijn derde plaats ook naar de derde plaats in het WK, die hij deelde met Phil Read.

Uitslag 350cc-klasse

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland  Gary Hocking MV Privat 1:00"46'0 8
2 Vlag van Tsjechië  František Šťastný Jawa +22'2 6
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Bob McIntyre Bianchi +22'2 4
4 Vlag van Tsjechië  Gustav Havel Jawa +2"33'8 3
5 Vlag van Italië  Ernesto Brambilla Bianchi +2"48'3 2
6 Vlag van Oostenrijk  Bert Schneider Norton 1
7 Vlag van Australië  Jack Findlay Norton
8 Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland  Tommy Robinson Norton

Niet deelgenomen

bewerken
Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Ralph Rensen (†) Norton Overleden[1]
Vlag van Nieuw-Zeeland  Hugh Anderson Norton Blessure
Coureur Merk
Vlag van Oostenrijk  Rudi Thalhammer Norton
Vlag van Canada 1957-1965  Frank Perris Norton
Vlag van Canada 1957-1965  Mike Duff AJS
Vlag van Duitsland  Hans Pesl Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Alan Shepherd AJS
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Alistair King Bianchi
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Derek Minter Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Mike Hailwood AJS
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Phil Read Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Ron Langston AJS
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Roy Ingram Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Tommy Robb AJS
Vlag van Italië  Silvio Grassetti Benelli

Top tien tussenstand 350cc-klasse

bewerken
Pos Coureur Merk Ptn
1 Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland  Gary Hocking MV Agusta / MV Privat 22
2 Vlag van Tsjechië  František Šťastný Jawa 20
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Phil Read Norton 10
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Bob McIntyre Bianchi
5 Vlag van Tsjechië  Gustav Havel Jawa 9
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Ralph Rensen (†) Norton 7
7 Vlag van Italië  Ernesto Brambilla Bianchi 5
8 Vlag van Oostenrijk  Rudi Thalhammer Norton 4
9 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Derek Minter Norton 3
10 Vlag van Duitsland  Hans Pesl Norton 2
Vlag van Canada 1957-1965  Frank Perris Norton

250cc-klasse

bewerken

In de 250cc-race bleven de Honda-coureurs elkaar punten afsnoepen. Dit keer won Mike Hailwood voor Jim Redman en Kunimitsu Takahashi. Daarmee kwam Hailwood alleen aan de leiding te staan, gevolgd door Redman. MZ kon in haar thuisrace geen vuist maken.

Uitslag 250cc-klasse

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Mike Hailwood Honda 50"00'7 8
2 Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland  Jim Redman Honda +25'9 6
3 Vlag van Japan  Kunimitsu Takahashi Honda 4
4 Vlag van Australië  Tom Phillis Honda 3
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Alan Shepherd MZ 2
6 Vlag van Duitse Democratische Republiek  Werner Musiol MZ 1
7 Vlag van Hongarije  László Szabó MZ
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Bob McIntyre Honda
9 Vlag van Tsjechië  Gustav Havel Jawa

Niet deelgenomen

bewerken
Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Verenigd Koninkrijk  John Hartle Honda
Coureur Merk
Vlag van Zwitserland  Luigi Taveri Honda
Vlag van Tsjechië  František Šťastný Jawa
Vlag van Duitse Democratische Republiek  Ernst Degner MZ
Vlag van Duitse Democratische Republiek  Hans Fischer MZ
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Dan Shorey NSU
Vlag van Italië  Silvio Grassetti Benelli
Vlag van Italië  Tarquinio Provini Morini
Vlag van Japan  Fumio Ito Yamaha
Vlag van Japan  Naomi Taniguchi Honda
Vlag van Japan  Sadao Shimazaki Honda
Vlag van Japan  Yoshikazu Sunako Yamaha
Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland  Gary Hocking MV Agusta / MV Privat

Top tien tussenstand 250cc-klasse

bewerken
Pos Coureur Merk Ptn
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Mike Hailwood Mondial / Honda 34
2 Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland  Jim Redman Honda 31 (32)
3 Vlag van Australië  Tom Phillis Honda 29
4 Vlag van Japan  Kunimitsu Takahashi Honda 19
5 Vlag van Italië  Silvio Grassetti Benelli 9
6 Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland  Gary Hocking MV Agusta 8
7 Vlag van Italië  Tarquinio Provini Morini 7
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Bob McIntyre Honda 6
9 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Alan Shepherd MZ 4
Vlag van Japan  Fumio Ito Yamaha

125cc-klasse

bewerken

In de 125cc-klasse won Ernst Degner zijn thuisrace, voor Tom Phillis en Kunimitsu Takahashi. Daarmee kon hij Phillis nog steeds niet bedreigen, maar hij maakte zich wel los van Jim Redman, die slechts zesde werd. Overigens passeerde Luigi Taveri de finish als derde, maar hij werd gediskwalificeerd.

Uitslag 125cc-klasse

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Duitse Democratische Republiek  Ernst Degner MZ 48"09'1 8
2 Vlag van Australië  Tom Phillis Honda +30'3 6
3 Vlag van Japan  Kunimitsu Takahashi Honda +57'2 4
4 Vlag van Hongarije  László Szabó MZ 3
5 Vlag van Duitse Democratische Republiek  Walter Brehme MZ 2
6 Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland  Jim Redman Honda 1
7 Vlag van Duitse Democratische Republiek  Hartmut Bischoff MZ

Niet deelgenomen

bewerken
Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Ralph Rensen (†) Bultaco Overleden[1]

Gediskwalificeerd

bewerken
Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Zwitserland  Luigi Taveri Honda
Coureur Merk
Vlag van Argentinië  Héctor Pochettino Bultaco
Vlag van Duitse Democratische Republiek  Hans Fischer MZ
Vlag van Duitse Democratische Republiek  Werner Musiol MZ
Vlag van Spanje  Ricardo Quintanilla Bultaco
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Alan Shepherd MZ
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Mike Hailwood EMC / Honda
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Phil Read EMC
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Rex Avery EMC
Vlag van Gibraltar  John Grace Bultaco
Vlag van Japan  Naomi Taniguchi Honda
Vlag van Japan  Sadao Shimazaki Honda
Vlag van Japan  Teisuke Tanaka Honda
Vlag van Zweden  Ulf Svensson Ducati

Top tien tussenstand 125cc-klasse

bewerken
Pos Coureur Merk Ptn
1 Vlag van Australië  Tom Phillis Honda 40
2 Vlag van Duitse Democratische Republiek  Ernst Degner MZ 31
3 Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland  Jim Redman Honda 22
4 Vlag van Zwitserland  Luigi Taveri Honda 18
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Mike Hailwood EMC / Honda 14
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Alan Shepherd MZ 12
7 Vlag van Duitse Democratische Republiek  Walter Brehme MZ 7
8 Vlag van Japan  Kunimitsu Takahashi Honda 6
9 Vlag van Duitse Democratische Republiek  Hans Fischer MZ 3
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Phil Read EMC
Vlag van Hongarije  László Szabó MZ
Vorige race:
Grand Prix-wegrace van België 1961
FIM wereldkampioenschap wegrace
13e seizoen (1961)
Volgende race:
Ulster Grand Prix 1961

Vorige race:
Geen
Grand Prix-wegrace van de DDR Volgende race:
Grand Prix-wegrace van de DDR 1962