Grand Prix-wegrace van Japan 1967

De Grand Prix van Japan moest de beslissing brengen in het 250cc-wereldkampioenschap, dat nog onbeslist was tussen Giacomo Agostini en Mike Hailwood. Suzuki had de laatste twee maanden gebruikt voor de ontwikkeling van de 125cc-RS 67U, een V4 die in plaats kwam van de RS 67, die als square four was gebouwd en die het prototypestadium niet te boven gekomen was. Veel Europese teams en privérijders bleven weg vanwege de hoge reiskosten en omdat er niets meer te winnen viel. Zo bleven MV Agusta, Benelli, Montesa en Derbi thuis, maar Aermacchi stuurde Gilberto Milani en Bultaco stuurde Tommy Robb. De teams uit het Oostblok (MZ en Jawa) bleven ook thuis. Ook voor hen was er niets te winnen, maar bovendien waren ze beducht voor het vluchtgevaar van hun coureurs, die slechts mondjesmaat in het vrije westen mochten starten.

In Japan kwam Giacomo Agostini helemaal niet aan de start. Mike Hailwood en Ralph Bryans pakten de eerste twee plaatsen en Shigeyoshi Mimuro werd met een Yamaha^[1] derde.

Uitslag 350cc-klasse bewerken Pos Coureur Merk Tijd Punten 1   Mike Hailwood Honda 56"04'24 8 2   Ralph Bryans Honda + 1'86 6 3   Shigeyoshi Mimuro Yamaha + 1 ronde 4 4   Masahiro Wada Yamaha + 1 ronde 3 5   Gilberto Milani Aermacchi + 2 ronden 2 6   Toshimi Yorino Honda + 2 ronden 1

Niet deelgenomen bewerken Coureur Merk Oorzaak   Bohumil Staša Jawa Teambeleid   Gustav Havel CZ Teambeleid   Heinz Rosner MZ Teambeleid   Giacomo Agostini MV Agusta Teambeleid   Renzo Pasolini Benelli Teambeleid   Silvio Grassetti Benelli Teambeleid

Onbekend[2] bewerken Coureur Merk   Kel Carruthers Métisse-Aermacchi   Brian Steenson Aermacchi   Chris Conn Norton   Dan Shorey Norton   Derek Woodman MZ   Fred Stevens Hannah-Paton   Ian McGregor Norton   Alberto Pagani Aermacchi

Pos	Coureur	Merk	Ptn
1	Mike Hailwood	Honda	40 (48)
2	Giacomo Agostini	MV Agusta	32
3	Ralph Bryans	Honda	20
4	Heinz Rosner	MZ	18
5	Derek Woodman	MZ	14
6	Alberto Pagani	Aermacchi	11
7	Kel Carruthers	Métisse-Aermacchi	9
8	Renzo Pasolini	Benelli	8
9	Silvio Grassetti	Benelli	6
10	Shigeyoshi Mimuro	Yamaha	4

(Punten (tussen haakjes) zijn inclusief streepresultaten)

Tijdens de laatste race in Japan moest het 250cc-wereldkampioenschap beslist worden. Dat leek al snel te gebeuren toen Phil Read in de vijfde ronde uitviel, maar dat overkwam Mike Hailwood een ronde later ook. Beiden bleven dus puntloos en daarmee ook op 50 punten in de WK-stand staan. Ralph Bryans won de race met drie ronden voorsprong op de Yamaha-coureurs Akiyasu Motomashi en Jyun Hamano. Er ontstond een discussie over wie nu de nieuwe kampioen was. Er was zelfs sprake van verschillen tussen de Franse- en de Engelse tekst van het FIM-reglement. Telde men het aantal overwinningen, dan was Hailwood met vijf keer winst kampioen, want Read had slechts vier wedstrijden gewonnen. Er waren ook mensen die dachten dat, indien de zeven tellende resultaten geen uitsluitsel gaven, het achtste resultaat dat moest doen. In dat geval zou Read kampioen zijn. De laatste reglementswijziging gaf de uitkomst: op basis van het aantal overwinningen werd Mike Hailwood wereldkampioen. Hij evenaarde daarmee het record van Carlo Ubbiali: 9 keer wereldkampioen.

 

Uitslag 250cc-klasse bewerken Pos Coureur Merk Tijd Punten 1   Ralph Bryans Honda 53"05'05 8 2   Akiyasu Motohashi Yamaha + 21'58 6 3   Jyun Hamano Yamaha + 3 ronden 4 4   Tommy Robb Bultaco + 3 ronden 3 5   Gilberto Milani Aermacchi + 3 ronden 2 6   Bill Ivy Yamaha + 4 ronden 1

Niet gefinisht bewerken Coureur Merk Oorzaak   Mike Hailwood Honda   Phil Read Yamaha Niet deelgenomen bewerken Coureur Merk Oorzaak   Yvon Duhamel Yamaha [3]   Ron Grant Yamaha [3]   Frank Camillieri Yamaha [3]   Derek Woodman MZ Teambeleid   Heinz Rosner MZ Teambeleid

Onbekend[2] bewerken Coureur Merk   Jack Findlay Bultaco   Malcolm Stanton Aermacchi   Gyula Marsovszky Bultaco   Rolf Schmid Bultaco   Carlos Giró Ossa   José Medrano Bultaco   Bill Smith Kawasaki   Brian Steenson Aermacchi   Dave Simmonds Kawasaki   Fred Stevens Hannah-Paton   Mick Chatterton Yamaha   Ginger Molloy Bultaco

Pos	Coureur	Merk	Ptn
1	Mike Hailwood	Honda	50 (54)
2	Phil Read	Yamaha	50 (56)
3	Bill Ivy	Yamaha	46 (51)
4	Ralph Bryans	Honda	40 (58)
5	Derek Woodman	MZ	18
6	Heinz Rosner	MZ	13
7	Ginger Molloy	Bultaco	9
8	Gyula Marsovszky	Bultaco	8
9	Akiyasu Motohashi	Yamaha	6
10	Tommy Robb	Bultaco	5

(Punten (tussen haakjes) zijn inclusief streepresultaten)

Ook in Japan was Bill Ivy de snelste, weer bij afwezigheid van Phil Read. Stuart Graham werd tweede en Hideo Kanaya (Suzuki) werd derde. Hier debuteerden zowel de nieuwe 125cc-viercilinder van Suzuki als een viercilinder van Kawasaki.

Uitslag 125cc-klasse bewerken Pos Coureur Merk Tijd Punten 1   Bill Ivy Yamaha 45"27'48 8 2   Stuart Graham Suzuki + 49'31 6 3   Hideo Kanaya Suzuki + 1 ronde 4 4   Isao Morishita Suzuki + 1 ronde 3 5   Yasuno Shigeno Suzuki + 2 ronden 2 6   Barry Smith Bultaco + 4 ronden 1

Niet deelgenomen bewerken Coureur Merk Oorzaak   Jean-Guy Duval Yamaha [3]   Ralph Swegan Yamaha [3]   Robert Lusk Yamaha [3]   Robert Messina Yamaha [3]   Tim Coopey Yamaha [3]   Hartmut Bischoff MZ Teambeleid   Jürgen Lenk MZ Teambeleid   Klaus Enderlein MZ Teambeleid   Thomas Heuschkel MZ Teambeleid   Herbert Mann MZ Teambeleid   Phil Read Yamaha   László Szabó MZ Teambeleid

Onbekend[2] bewerken Coureur Merk   Kel Carruthers Honda   Kevin Cass Bultaco   Hans Georg Anscheidt Suzuki   Walter Scheimann Honda   José Maria Busquets Montesa   José Medrano Bultaco   Jean-Louis Vergnais Bultaco   Dave Simmonds Kawasaki   Jim Curry Honda   Rex Avery EMC   Francesco Villa Montesa   Giovanni Burlando Honda   Walter Villa Montesa   Akiyasu Motohashi Yamaha   Isao Morishita Suzuki   Yoshimi Katayama Suzuki   Cees van Dongen Honda   Ginger Molloy Bultaco

Pos	Coureur	Merk	Ptn
1	Bill Ivy	Yamaha	56 (76)
2	Phil Read	Yamaha	40
3	Stuart Graham	Suzuki	38 (44)
4	Yoshimi Katayama	Suzuki	19
5	László Szabó	MZ	13
6	Hans Georg Anscheidt	Suzuki	12
7	Dave Simmonds	Kawasaki	9
8	Kel Carruthers	Honda	7
9	Tim Coopey	Yamaha	6
10	Francesco Villa	Montesa	5
	Thomas Heuschkel	MZ
	Walter Scheimann	Honda

(Punten (tussen haakjes) zijn inclusief streepresultaten)

Hans Georg Anscheidt viel tijdens de 50cc-race in Japan en blesseerde daarbij zijn been. Hij verbeet de pijn en finishte toch nog als vierde. Mitsuo Itoh won de race vóór Stuart Graham en Hiroyuki Kawasaki (Suzuki). Bij deze wedstrijd verscheen de nieuwe watergekoelde 50cc-Suzuki RP 68 driecilinder, maar Suzuki besloot de machine niet in te zetten en dat zou ook nooit meer gebeuren.

Uitslag 50cc-klasse bewerken Pos Coureur Merk Tijd Punten 1   Mitsuo Itoh Suzuki 36"08'38 8 2   Stuart Graham Suzuki + 0'07 6 3   Hiroyuki Kawasaki Suzuki + 30'37 4 4   Hans Georg Anscheidt Suzuki + 1"05'29 3 5   Barry Smith Derbi + 2 ronden 2 6   Mitsuo Akamatsu Suzuki + 3 ronden 1

Onbekend[2] bewerken Coureur Merk   Dieter Gedlich Kreidler   Rudolf Schmälzle Kreidler   Winfried Reinhard Reimo-Kreidler   Ángel Nieto Derbi   Benjamín Grau Derbi   José Maria Busquets Derbi   Juan Bordons Derbi   Daniel Crivello Derbi   Chris Walpole Honda   Leslie Griffiths Honda   Stan Lawley Honda   Tommy Robb Suzuki   Yoshimi Katayama Suzuki   Aalt Toersen Kreidler   Paul Lodewijkx Jamathi

Pos	Coureur	Merk	Ptn
1	Hans Georg Anscheidt	Suzuki	30 (42)
2	Yoshimi Katayama	Suzuki	28
3	Stuart Graham	Suzuki	22
4	Ángel Nieto	Derbi	12
5	Barry Smith	Derbi	12
6	Mitsuo Itoh	Suzuki	8
7	Rudolf Schmälzle	Kreidler	6
8	Benjamín Grau	Derbi	4
9	José Maria Busquets	Derbi	4
	Tommy Robb	Suzuki
	Hiroyuki Kawasaki	Suzuki

(Punten (tussen haakjes) zijn inclusief streepresultaten)