GP2 Series

De auto van de GP2 Series wordt gebruikt door alle teams en heeft een Dallara-chassis met een V8-motor van Renault en Pirelli-banden.

De specificatie uit 2007 van de GP2-auto werd ontwikkeld door Dallara Automobili. Elk jaar is er wel vooruitgang in de GP2, de auto uit 2006 had bijvoorbeeld een dubbele achtervleugel, die in 2005 alleen in de race in Monaco werd gebruikt.

Vanaf 2008 wordt een nieuwe auto gebruikt voor het officiële kampioenschap. De oude wagen wordt nog wel ingezet in de GP2 Asia Series, een Aziatisch kampioenschap dat in de wintermaanden wordt verreden.

De Mecachrome V8-motor met een inhoud van 4 liter heeft interne, cartographische en upgrades in de software gehad om te zorgen voor een betere verbranding van de brandstof en betere prestaties. De motor produceert ongeveer 580 paardenkracht (432,5 kW).

De versnellingsbak uit 2006 was gemaakt door GearTek en heeft software-upgrades ondergaan en had een nieuwer, beter systeem om beter te schakelen.

Sinds 2011 is Pirelli de enige bandenleverancier in de GP2 Series. Van 2005 tot en met 2010 was Bridgestone de enige bandenleverancier. Gegroefde droogweerbanden werden gebruikt toen de series begonnen in 2005, maar deze regel werd veranderd in 2006 toen de teams de zogenaamde 'slick' moesten gebruiken. De gebruikte banden zijn gelijk aan de banden die gebruikt worden in de Formule 1. Coureurs kunnen op deze manier ervaring opdoen over het gebruik van deze banden.

Afgaande op onderzoek en stabiliteitstests voor het seizoen, kan het model uit 2005 van 0 naar 200 km/h in 6,7 seconden. De auto heeft een topsnelheid van 320 km/h, wat betekent dat het de snelste eenzitter is na de Formule 1-, Champ Car- en de Indy Racing League-auto's. De auto's zijn gemaakt om minder dan tien seconden per ronde langzamer te zijn dan de typische Formule 1-auto.

 

• Chassis: Dallara GP2/05
• Motor: Mecachrome 4.0 liter V8 600pk (441 kW), 10.000 rpm
• Versnellingsbak: 6 traps semi automatisch
• Elektronica: Magneti Marelli
• Bodywork: Carbon prepreg met Nomex Honeycomb
• Dempers: Koni
• Velgen: O.Z. 13 x 11.75 (voor), 13 x 13.75 (achter)
• Remschijven: Brembro op Hitco Carbon
• Banden: Bridgestone Potenza
• Gewicht: 585kg (zonder rijder)
• Veiligheidsmateriaal: HANS systeem, 6-punts gordel van Sabelt.

 

• Chassis: Dallara GP2/08
• Motor: Mecachrome 4.0 liter V8 600pk (441 kW), 10.000 rpm gebouwd door Renault
• Versnellingsbak: 6 traps semi automatisch
• Brandstof: Elf 100
• Brandstoftank: FIA gehomologeerde rubberen veiligheidstank tank
• Brandstoftankcapiciteit: 125 liter (33 gallon)
• Elektronica: Magneti Marelli.
• Lengte: 4867 mm (192 in)
• Hoogte: 1047 mm (41 in) (inclusief roll bar camera)
• Breedte: 1805 mm (71 in)
• Wielbasis: 3119 mm (123 in)
• Gewicht: 688kg (1517 lb) (zonder rijder)
• Remschijven: Hitco racing
• Banden: Pirelli P Zero race slicks en regen banden
• Velgen: O.Z. Racing.
• Veiligheidsmateriaal: HANS systeem, 6-punts gordel van Sabelt.

 

• Chassis: Dallara GP2/11
• Motor: Mecachrome 4,0 liter V8 700pk (465 kW), 11.000 rpm gebouwd door Renault
• Versnellingsbak: 7 traps semi automatisch
• Brandstoftank: FIA gehomologeerde rubberen veiligheidstank tank
• Brandstoftankcapiciteit: 170 liter
• Elektronica: Magneti Marelli.
• Lengte: 5065 mm (199 in)
• Hoogte: 1072 mm (42 in) (inclusief roll bar camera)
• Breedte: 1800 mm (71 in)
• Wielbasis: 3120 mm (123 in)
• Gewicht: 720kg (1517 lb) (incl. rijder)
• Remschijven: Hitco racing.
• Banden: Pirelli P Zero race slicks en regen banden
• Velgen: O.Z. Racing, 13” x 12” (voor) en 13” x 13.7” (achter)
• Veiligheidsmateriaal: HANS systeem, 6 punts gordel van Sabelt.

Op vrijdag is er een vrije training van 30 minuten, en een kwalificatie sessie van 30 minuten. De kwalificatie beslist de startopstelling voor de race op zaterdag, die een lengte heeft van 180 kilometer.

Tijdens de race op zaterdag moet elke coureur een pitstop maken waarbij hij/zij minstens twee banden moet wisselen.

Op zondag (behalve in Monaco) is er een sprintrace van 120 kilometer. De startopstelling wordt bepaald door de resultaten van zaterdag, maar de top 8 wordt omgewisseld; dat wil zeggen dat de nummer 8 van zaterdag van pole-position start en de winnaar van zaterdag van plaats 8.

Vanaf het seizoen 2012 heeft de GP2 een nieuwe puntentelling geïntroduceerd. Er is een apart puntensysteem voor race 1 en race 2.

In race 2 krijgt de top 8 haar punten als volgt:

Pole position voor race 1 levert 4 punten op en er worden 2 punten gegeven voor de snelste ronde in beide races. Het maximaal aantal punten dat een coureur kan verdienen in een GP2-weekend is in totaal 48 punten.

Jaar	Kampioen	Teamskampioen	Tweede	Derde
2005	Nico Rosberg	ART Grand Prix	Heikki Kovalainen	Scott Speed
2006	Lewis Hamilton	ART Grand Prix	Nelson Piquet jr.	Alexandre Prémat
2007	Timo Glock	iSport International	Lucas di Grassi	Giorgio Pantano
2008	Giorgio Pantano* (Racing Engineering)	Barwa International Campos Team	Bruno Senna	Lucas di Grassi
2009	Nico Hülkenberg	ART Grand Prix	Vitaly Petrov	Lucas di Grassi
2010	Pastor Maldonado	Rapax Racing	Sergio Pérez	Jules Bianchi
2011	Romain Grosjean* (DAMS)	Barwa Addax Team	Luca Filippi	Jules Bianchi
2012	Davide Valsecchi	DAMS	Luiz Razia	Esteban Gutiérrez
2013	Fabio Leimer* (Racing Engineering)	Russian Time	Sam Bird	James Calado
2014	Jolyon Palmer	DAMS	Stoffel Vandoorne	Felipe Nasr
2015	Stoffel Vandoorne	ART Grand Prix	Alexander Rossi	Sergej Sirotkin
2016	Pierre Gasly	Prema Racing	Antonio Giovinazzi	Sergej Sirotkin

* Deze rijders werden kampioen, maar hun team werd geen teamskampioen. Het team van de kampioen staat tussen haakjes aangegeven.

• De kolom van "Seizoenen in Formule 1" lijst is bijgewerkt tot 22 februari 2021. De kolom van "Races" kan achterlopen.

Coureur	GP2			F1
	Jaren in GP2	Races	Overwinningen	Seizoenen in Formule 1	Eerste team	Races	Overwinningen
Jérôme d'Ambrosio	2008-2010	58	1	2011-2012	Virgin	20	0
Jules Bianchi	2010-2011	38	1	2013-2014	Marussia	34	0
Gianmaria Bruni†	2005-2006	42	3	2004	Minardi	18	0
Sébastien Buemi	2007-2008	31	2	2009-2011	Toro Rosso	48	0
Karun Chandhok	2007-2009	61	2	2010-2011	Hispania	11	0
Max Chilton	2010-2012	62	2	2013-2014	Marussia	35	0
Marcus Ericsson	2010-2013	84	3	2014-2018	Caterham	97	0
Pierre Gasly	2014-2016	49	4	2017-heden	Toro Rosso	57	1
Giedo van der Garde	2009-2012	82	5	2013	Caterham	19	0
Antonio Giovinazzi	2016	22	5	2017, 2019-heden	Sauber	2	0
Timo Glock†‡	2006-2007	42	7	2004, 2008-2012	Jordan	95	0
Lucas di Grassi	2006-2009	75	5	2010	Virgin	19	0
Romain Grosjean‡±	2008-2011	54	9	2009, 2012-2020	Renault	143	0
Esteban Gutiérrez	2011-2012	41	4	2013-2014, 2016	Sauber	59	0
Lewis Hamilton	2006	21	5	2007-heden	McLaren	264	103
Brendon Hartley	2010-2012	12	0	2017-2018	Toro Rosso	25	0
Rio Haryanto	2012-2015	89	3	2016	Manor	12	0
Nico Hülkenberg	2009	20	5	2010, 2012-2019	Williams	156	0
Kamui Kobayashi	2008-2009	40	1	2009-2012, 2014	Toyota	76	0
Heikki Kovalainen	2005	23	5	2007-2013	Renault	112	1
Pastor Maldonado	2007-2010	73	10	2011-2015	Williams	96	1
Kazuki Nakajima	2007	21	0	2007-2009	Williams	36	0
Felipe Nasr	2012-2014	68	4	2015-2016	Sauber	39	0
Jolyon Palmer	2011-2014	84	7	2016-2017	Renault	37	0
Giorgio Pantano†	2005-2008	79	9	2004	Jordan	15	0
Sergio Pérez	2009-2010	40	5	2011-heden	Sauber	239	4
Vitali Petrov	2006-2009	69	4	2010-2012	Renault	57	0
Charles Pic	2010-2011	38	3	2012-2013	Marussia	39	0
Nelson Piquet jr.	2005-2006	44	5	2008-2009	Renault	28	0
Antônio Pizzonia†	2007	5	0	2003-2005	Jaguar	20	0
Nico Rosberg	2005	23	5	2006-2016	Williams	206	23
Alexander Rossi±	2013-2015	54	4	2015	Manor	5	0
Bruno Senna	2007-2008	41	3	2010-2012	Hispania	46	0
Sergej Sirotkin	2015-2016	44	3	2018	Williams	21	0
Scott Speed	2005	21	0	2006-2007	Toro Rosso	28	0
Stoffel Vandoorne	2014-2015	43	11	2016-2018	McLaren	41	0
Sakon Yamamoto†	2007-2008	21	0	2006-2007, 2010	Super Aguri	21	0

• † Deze rijders hebben voor hun GP2-carrière al Formule 1 gereden.
• ‡ Timo Glock reed voor zijn GP2-carrière in de Formule 1, keerde terug naar de GP2 en werd kampioen, om het jaar daarop weer Formule 1 te rijden. Romain Grosjean reed eerst in de GP2, daarna in de Formule 1 en keerde terug naar de GP2 om daar kampioen te worden.
• ± Deze rijders reden GP2 en Formule 1 in hetzelfde seizoen.
• Alleen Lewis Hamilton en Nico Rosberg zijn ook wereldkampioen Formule 1 geworden.
• Een gouden achtergrond betekent dat deze coureurs GP2-kampioen zijn geworden.

  Zie GP2-seizoen 2005 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Het seizoen 2005 was de eerste van de series, het verving het ter ziele gegane Formule 3000-kampioenschap. Arden International won de laatste F3000-titels, dus startte dat jaar als een van de favorieten.

Het seizoen 2005 begon op 23 april 2005 in het weekend van de Grand Prix van San Marino op de Autodromo Enzo e Dino Ferrari in Imola, Italië. In het voorseizoen moest een test de startnummers bepalen, de teams van iSport International en HiTech Racing lieten zich van hun competitiefste kant zien en haalden de startnummers 1 en 2, resp. 3 en 4. Het HiTech-team werd gerund door voormalig Formule 1-kampioen Nelson Piquet om zijn zoon Nelson jr. in de Formule 1 te krijgen.

Het kampioenschap bestond uit 23 races, 2 races per weekend behalve in Monaco, waar maar één race wordt gereden. Dit kampioenschap werd gewonnen door de Duitser Nico Rosberg, die direct werd gecontracteerd door het Formule 1-team van Williams.

  Zie GP2-seizoen 2006 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Het seizoen 2006 was de tweede van de series. Nadat kampioen Nico Rosberg was vertrokken naar het WilliamsF1 team, en runner-up Heikki Kovalainen vertrok om zich te richten op zijn rol als reserverijder van het Renault F1, waardoor Nelson Piquet Jr. in de auto van Piquet Sports de grote titelfavoriet was geworden. Toch was het team van ART Grand Prix met de coureurs Alexandre Prémat en Lewis Hamilton ook een van de favorieten, zij waren immers de regerende kampioenen.

Voor het eerst was de kalender niet gelijk aan die van de kalender van de Formule 1, want het GP2 seizoen begon op het Circuito Ricardo Tormo, in Valencia, Spanje op 8 april 2006, waar Piquet Jr. de eerste winnaar was.

Piquet ging naar een vroege leiding in het kampioenschap, voordat Lewis Hamilton terugkwam. Een paar dominante races van de jonge Brit bracht hem aan de leiding van het kampioenschap, waardoor Piquet Jr. wel wat terug móest doen.

Na een spannend kampioenschap van 20 races eiste Hamilton de titel op in de voorlaatste race, op het Autodromo Nazionale Monza, in Monza, Italië, en vierde die met een tweede plaats in de 21e en laatste ronde.

  Zie GP2-seizoen 2007 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

De GP2 Series begon op 13 april op het Bahrain International Circuit, en eindigde op 30 september op het Circuit de Valencia. De Duitser Timo Glock, eerder actief in de Formule 1 en de Champ Cars, behaalde de titel. De Braziliaan Lucas Di Grassi was zijn zwaarste concurrent en eindigde als tweede.

Glock kon dankzij het winnen van de titel terugkeren in de Formule 1, als rijder bij Toyota. Di Grassi hield er een contract als testrijder aan over bij het Formule 1-team van Renault.

  Zie GP2-seizoen 2008 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

De GP2 Series starten dit seizoen met de nieuwe wagen die tot en met 2010 zal worden gebruikt. Het kampioenschap ontwikkelt zich tot een strijd tussen Giorgio Pantano en Bruno Senna. Pantano wordt kampioen, maar anders dan voorganger Timo Glock slaagt deze ex-Formule 1-coureur er niet in dankzij de GP2-titel terug te keren in de koningsklasse.

Ook Senna, een neef van Ayrton Senna, komt niet onderdak in de Formule 1. Echter, vanaf 2010 rijdt Senna in de Formule 1 voor het team Hispania Racing F1 Team. De andere drie GP2-rijders van de 2008-generatie die vooralsnog slaagt in de overstap zijn Sébastien Buemi die een contract tekent bij Scuderia Toro Rosso, Romain Grosjean, die ook de eerste helft van het seizoen 2009 in de GP2 reed, die vanaf de Grand Prix van Europa 2009 een contract kreeg bij het Renault team, om de ontslagen Nelson Piquet jr. te vervangen, en Kamui Kobayashi, die de laatste twee races van het seizoen 2009 bij Toyota de geblesseerde Timo Glock verving.

  Zie GP2-seizoen 2009 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

  Zie GP2-seizoen 2010 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

  Zie GP2-seizoen 2011 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

  Zie GP2-seizoen 2012 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

  Zie GP2-seizoen 2013 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

  Zie GP2-seizoen 2014 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

  Zie GP2-seizoen 2015 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

  Zie GP2-seizoen 2016 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

De televisierechten worden verkocht door het FOM, die ook de rechten van de Formule 1 verkoopt. In Nederland wordt de GP2 live uitgezonden door Ziggo Sport. RTL 7 doet ook samenvattingen.

• Formule 3000
• Formule Ford
• Lijst van GP2-coureurs

• (en) Officiële website

 

Zie de categorie GP2 Series van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.