Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]

Naar inhoud springen

Zwaveligzuur

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Zwaveligzuur
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van zwaveligzuur
Structuurformule van zwaveligzuur
Algemeen
Molecuulformule
IUPAC-naam waterstofsulfiet
Andere namen zwavel(IV)zuur, diwaterstofsulfiet, trioxozwavelzuur
Molmassa 82,07908 g/mol
SMILES
OS(=O)O
CAS-nummer 7782-99-2
PubChem 1100
Wikidata Q206778
Beschrijving Kleurloze vloeistof met een prikkelende geur
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
Corrosief
Gevaar
H-zinnen H314
EUH-zinnen geen
P-zinnen P280 - P305+P351+P338 - P310
VN-nummer 1833
ADR-klasse Gevarenklasse 8
Fysische eigenschappen
Dichtheid 1,03[1] g/cm³
Evenwichtsconstante(n) pKz1 = 1.857

pKz2 = 7.172

Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Zwaveligzuur of diwaterstofsulfiet is een onstabiel, zwak anorganisch zuur, dat kan worden gevormd door een reactie van zwaveldioxide met water.

In waterige oplossing is het vrije zuur niet aangetoond, maar toch wordt de waterige oplossing van zwaveldioxide vaak zwaveligzuur genoemd. De waterige oplossing van zwaveldioxide bevat vrij zwaveldioxide en een kleine hoeveelheid opgesplitst zwaveligzuur, wat leidt tot de zure reactie van een oplossing van zwaveldioxide. Deze oplossing is een kleurloze vloeistof met een indringende en prikkelende geur (afkomstig van zwaveldioxide dat ontgast uit de oplossing). De zouten van dit zuur worden sulfieten genoemd.

Eigenschappen en reacties

[bewerken | brontekst bewerken]

Als aan zwaveligzuur basen, metaaloxiden of carbonaten worden toegevoegd, kristalliseren na indamping de zouten (sulfieten) uit.

Zwaveligzuur is mede-veroorzaker van zure regen, omdat de zwaveldioxide die bij verbranding van fossiele brandstof (zoals kolen en aardolie) of biomassa ontstaat, door regenwater in de atmosfeer wordt uitgewassen en zo zwaveligzuur vormt. Om dit te voorkomen worden rookgassen van energiecentrales ontzwaveld, doorgaans met behulp van het Clausproces.

Zwaveligzuur en de zouten ervan zijn reductoren, omdat de moleculen ervan door opname van een zuurstofatoom tot sulfaat worden geoxideerd.

Bij blootstelling aan zuurstof (bijv. uit de lucht) wordt zwaveligzuur langzaam in zwavelzuur omgezet.