Victor van Strydonck de Burkel
Victor van Strydonck de Burkel | ||
---|---|---|
Victor van Strydonck de Burkel in 1943
| ||
Geboren | 16 juli 1876 Antwerpen, België | |
Overleden | 4 augustus 1961 Etterbeek, België | |
Land/zijde | België | |
Onderdeel | Belgisch Leger | |
Dienstjaren | - 1945 | |
Rang | Luitenant-generaal | |
Slagen/oorlogen | Eerste Wereldoorlog
| |
Onderscheidingen | zie onderscheidingen |
Victor Jean Clement van Strydonck de Burkel (Antwerpen, 16 juli 1876 - Etterbeek, 4 augustus 1961[1]) was een generaal in het Belgische leger.
Familie
[bewerken | brontekst bewerken]Victor van Strydonck was de zoon van Auguste van Strydonck (1840-1923) en Maria Storms (1854-1931).
Hij trouwde in 1898 met Olga Willems (Antwerpen 1878 - Etterbeek 1898) en ze hadden twee zoons, Henri (1903-1979) en Yves (1907-1985).
In 1937 mocht hij 'de Burkel' aan zijn naam toevoegen, in herinnering aan zijn aandeel in de slag bij Burkel tijdens de Eerste Wereldoorlog. In hetzelfde jaar werd hem opname in de erfelijke adelstand verleend met de persoonlijke titel van ridder. In 1956 kreeg hij de bij eerstgeboorte overdraagbare baronstitel.
Levensloop
[bewerken | brontekst bewerken]Voor de Tweede Wereldoorlog was hij onder meer het hoofd van de Belgische cavalerieschool, commandant van het Eerste regiment gidsen, inspecteur-generaal van de Rijkswacht en commandant van de Belgische cavalerietroepen, waarna hij naar de reserve overging.
In 1940 verbleef van Strydonck de Burkel in Engeland, waar hij zich na de Belgische capitulatie in mei van dat jaar beschikbaar stelde. Hij werd bevorderd tot luitenant-generaal en benoemd tot bevelhebber van de kleine Belgische strijdmacht die zich in het Verenigd Koninkrijk vormde.
In 1941 werd hij inspecteur-generaal van het Belgische leger en in 1944 hoofd van de Belgische militaire missie op de Supreme Headquarters Allied Expeditionary Force, het hoofdkwartier van de geallieerde troepen in noordwest Europa. Hij verliet het leger in 1945.
Onderscheidingen
[bewerken | brontekst bewerken]- Grootkruis in de Kroonorde met Palmen
- Grootofficier in de Leopoldsorde met Palmen
- Commandeur in de Orde van Leopold II met Zwaarden
- Oorlogskruis 1914-1918 met 5 Palmen
- Intergeallieerde Medaille
- Herinneringsmedaille 1940-1945 met Gekruiste Sabels
- Militair Kruis, 1ste Klasse
- Grootkruis in de Orde van de Eikenkroon
- Grootofficier in de Koninklijke Orde van Victoria
- Grootofficier in het Legioen van Eer
- Oorlogskruis 1914-1918 met Palm
- Ridder in de Orde van de Dannebrog
- Lid in de Orde van het Bad
Externe links
[bewerken | brontekst bewerken]- Biografie op www.generals.dk
- Het Belgische leger in het Verenigd Koninkrijk 1940-1945 met luitenant-generaal van Strydonck de Burkel als opperbevelhebber
Literatuur
[bewerken | brontekst bewerken]- René DIDISHEIM, L'histoire de la Brigade Piron, Brussel, 1946.
- J. PIRON, Souvenirs 1913-1945, z.p., 1969.
- Luc SCHEPENS, De Belgen in Groot-Brittannië, Brugge, 1980.
- R. HARMIGNIES, Les armoiries des officiers belges anoblis, in: Le Parchemin, 1996, blz. 25-29.
- Oscar COOMANS DE BRACHÈNE, État présent de la noblesse belge, Annuaire de 1999, Brussel, 1999, blz. 138.
- Frank DECAT, De Belgen in Engeland, Tielt, Lannoo, 2007. Tekst op internet
- H. BERNARD, Victor van Strydonck de Burkel, in: Nouvelle Biographie Nationale, Tome I, Brussel, 1988, col. 359-360.
- Hans ROMBAUT, De Biografie van Generaal Victor van Strydonck de Burkel, Nationaal Biografisch Woordenboek Volume 22, Brussel, 2016
- Een uitgave in eigen beheer van Charles Albert HOUTART en Anita GATTO-van Strydonk de Burkel van een verzameling (soms onuitgegeven) documenten (met als titel van Strydonck de Burkel), te raadplegen in de Koninklijke Bibliotheek van Brussel – afdeling –private uitgaven, onder de letter H (Houtart), Brussel, 2020.
- Patrice-Emmanuel SCHMITZ, Tenby L'origine des forces belges en Grande-Bretagne en mai 1940.L'initiative du général Vitor van Strydonck de Burkel, in: Bulletin van de Vereniging van de adel van het koninkrijk België, juli 2020.
- ↑ doodsprentje van Victor van Strydonck de Burkel. Gearchiveerd op 7 september 2019. Geraadpleegd op 24 augustus 2009.