Walter Schmitt
Walter Schmitt | ||||
---|---|---|---|---|
SS-Gruppenführer Walter Schmitt, 1942
| ||||
Geboren | 13 januari 1879 Hamburg, Duitse Keizerrijk | |||
Overleden | 18 september 1945 Praag, Tsjecho-Slowakije | |||
Religie | Evangelist tot 29 januari 1937, kerkuittreding daarna Gottgläubig[1] | |||
Land/zijde | Duitse Keizerrijk Weimarrepubliek nazi-Duitsland | |||
Onderdeel | Deutsches Heer Reichswehr Allgemeine-SS Waffen-SS | |||
Dienstjaren | 1899 - 1920 1932 - 1945 | |||
Rang | SS-Obergruppenführer en Generaal in de Waffen-SS | |||
Eenheid | 2. Hannoversche Infanterie-Regiment Nr. 77 14 januari 1899[2][3] 3. Thüringischen Infanterie-Regiment Nr. 71 1./2. Hannoversche Infanterie-Regiment Nr. 77 18 augustus 1900 - 1905[2][3] 3./2. Hannoversche Infanterie-Regiment Nr. 77 1 oktober 1906 - 31 maart 1910[2][4] Reserve-Infanterie-Regiment Nr. 2 2. u. 10./Reichswehr IR 20 1919 - 31 december 1920[2][4] Persönlicher Stab Reichsführer-SS[5] 1 maart 1934 - 1 juni 1935[6] | |||
Bevel | Stabsführer/SS-Oberabschnitt Elbe 1 januari 1934 - 1 maart 1934[2][6] Personalamtes der SS 1 juni 1935 - 1 juni 1939[2][6][6] Personalkanzlei der SS 1 augustus 1938 - 1 juni 1939[1] SS-Junkerschule en SS-Führerschule München-Dachau 5 mei 1937 - 1 augustus 1938[2][1] SS-Personalhauptamt[7] 1 juni 1939 - 1 oktober 1942[1] | |||
Slagen/oorlogen | Eerste Wereldoorlog
| |||
Onderscheidingen | zie onderscheidingen | |||
|
Walter Schmitt (Hamburg, 13 januari 1879 - Praag, 18 september 1945) was een Duitse SS-Obergruppenführer (luitenant-generaal) en generaal in de Waffen-SS. Hij was parlementslid voor de NSDAP in de Rijksdag.
Begin jaren
[bewerken | brontekst bewerken]Van april 1888 tot 31 december 1898 zat Schmitt op het Realgymnasium in Hamburg. Op 13 januari 1899 trad hij als Fahnenjunker in dienst van het Infanterie-Regiment 77 uit Celle. Van 1899 tot 1900 bezocht hij de Kriegsschule in Metz, waar hij in de rang van een Leutnant afkwam. In 1906 volgde hij de opleiding tot wapenofficier. Van 1906 tot 1910 was hij adjudant van een bataljon van het 3. Thüringischen Infanterie-Regiments Nr. 71 uit Erfurt. In januari 1910 werd hij tot Oberleutnant bevorderd en was districtsadjudant van het districtscommando uit Celle. Op 22 maart 1914 werd hij tot Hauptmann bevorderd. In de zomer van 1914 was hij ingedeeld bij een Brunswijker infanterie regiment, voordat hij als compagniecommandant in het Reserve-Infanterie-Regiment Nr. 2 in de Eerste Wereldoorlog ingezet werd. Op 9 september 194 werd hij krijgsgevangen gemaakt werd door de Fransen, en bleef tot 1918 in gevangenschap. Hij werd in juli 1918 in Zwitserland vrijgelaten, maar bleef tot 1919 in Bern geïnterneerd. Na zijn terugkeer, was hij nog tot 1920 in de Reichswehr. Hij werd op 31 december 1920 als Charakter als Major a.D. ontslagen.
Carrière in het nationaalsocialisme
[bewerken | brontekst bewerken]Na een onderbreking in zijn militaire carrière, werkte Schmitt van januari 1921 tot oktober 1931 als personeelschef in een weverij uit Hamburg. Hij was een vrijwillig rechter-bijzitter van de Schlichtungsausschusses und Arbeitsrichter van het gerecht in Hamburg-Wilhelmsburg. Gedurende deze tijd was hij tot 1927 lid van de Duitse Nationale Volkspartij. Op 1 augustus 1931 werd hij lid van de NSDAP. In oktober 1931 werd hij als personeelschef van de weverij ontslagen, en sloot zich bij de SA-reserve aan. Tot januari 1932 bleef hij daar lid van. Op 8 februari 1932 werd hij lid van de SS en was tot juli 1932 leider van de SS-troepen in Ballenstedt. Hij werd meerdere malen bevorderd, tot hij SS-Hauptsturmführer in 16 februari 1934 was. Hij was vanaf 1 maart als personeelsfunctionaris voor de Reichsführer-SS Heinrich Himmler werkzaam. Op 30 januari 1936 werd hij tot SS-Brigadeführer bevorderd en tot Chef der Personalkanzlei der SS benoemd. Precies één jaar later werd hij tot SS-Gruppenführer bevorderd en was hij belast met de inspecties van de SS-Junkerschule en de SS-Führerschule in München-Dachau. Hij was vanaf maart tot april 1938 leider van het Sicherungshauptstabs für die Volksabstimmung aan de vooravond van de Anschluss bij het Groot-Duitse Rijk.
Voor de Rijksdagverkiezingen 1938 werd hij kansloos verslagen. Hij was tot 1 juni 1939 Chef der Personalkanzlei in de Persönlicher Stab Reichsführer-SS. Van juni 1939 tot juni 1942 was Schmitt leider van het SS-Personalhauptamt. Toen Schmitt ziek werd, werd hij opgevolgd door Maximilian von Herff. In deze periode werd hij op 20 april 1942 tot SS-Obergruppenführer en General der Waffen-SS bevorderd. Vanaf oktober 1942 werd Schmitt een SS-officier zonder taak in de Persönlicher Stab Reichsführer-SS. Op 8 mei 1943 nam Schmitt de plaats in van de gestorven Theodor Eicke in de Rijksdag voor de kieskring 30.
Na de oorlog
[bewerken | brontekst bewerken]Na de oorlog werd hij geïnterneerd en door een Tsjechisch volksgericht tot de dood veroordeeld. Midden september 1945 werd Schmitt in Ďáblice terechtgesteld (hedendaags Praag-Ďáblice).
Carrière
[bewerken | brontekst bewerken]Schmitt bekleedde verschillende rangen in zowel de Allgemeine-SS als Waffen-SS. De volgende tabel laat zien dat de bevorderingen niet synchroon liepen.
Datum | Deutsches Heer | Reichswehr | Sturmabteilung | Allgemeine-SS | Waffen-SS |
---|---|---|---|---|---|
14 januari 1899[2] | Fahnenjunker | — |
— |
— |
—
|
17 oktober 1899[2] | Fähnrich | — |
— |
— |
—
|
18 augustus 1900[8][2][9] | Leutnant | — |
— |
— |
—
|
27 januari 1910[8][9] | Oberleutnant | — |
— |
— |
—
|
22 maart 1914[8][9] (boventallig[9]) |
Hauptmann | — |
— |
— |
—
|
22 april 1914[9] (vaste aanstelling[9]) (met Patent van 22 maart 1914[9]) |
Hauptmann | — |
— |
— |
—
|
31 december 1920[8][9] | — |
Charakter[2] als Major a.D. |
— |
— |
—
|
Oktober 1931[9] | — |
— |
SA-Truppführer | — |
—
|
8 februari 1932[8][9] | — |
— |
— |
SS-Anwärter | —
|
8 februari 1932[8] - 8 april 1932[9] |
— |
— |
— |
SS-Mann | —
|
5 oktober 1932[9] (met ingang van 1 oktober 1932[8][9]) |
— |
— |
— |
SS-Scharführer | —
|
26 januari 1933[9] (met ingang van 1 januari 1933[8][9]) |
— |
— |
— |
SS-Truppführer | —
|
20 april 1933[8][10] | — |
— |
— |
SS-Sturmführer | —
|
24 december 1933[8][10][9] | — |
— |
— |
SS-Obersturmführer | —
|
16 februari 1934[10][9] | — |
— |
— |
SS-Hauptsturmführer | —
|
20 april 1934[8][10][9] | — |
— |
— |
SS-Sturmbannführer | —
|
13 juli 1934[8][10][9] | — |
— |
— |
SS-Obersturmbannführer | —
|
9 september 1934[8][10][9] | — |
— |
— |
SS-Standartenführer | —
|
17 juni 1935[9] (met ingang van 1 juni 1935[8][10][9]) |
— |
— |
— |
SS-Oberführer | —
|
11 februari 1936[9] (met ingang van 30 januari 1936[8][10][9]) |
— |
— |
— |
SS-Brigadeführer | —
|
30 januari 1937[8][10][7][9] | — |
— |
— |
SS-Gruppenführer | —
|
9 november 1940[2][9] | — |
— |
— |
— |
Generalleutnant in de Waffen-SS[7] |
20 april 1942[8][7][2][9] | — |
— |
— |
SS-Obergruppenführer | Generaal in de Waffen-SS |
Lidmaatschapsnummers
[bewerken | brontekst bewerken]- NSDAP-nr.: 592 784[10] (lid geworden op 1 augustus 1931[8][6])
- SS-nr.: 28 737[10] (lid geworden op 8 februari 1932)[8]
Onderscheidingen
[bewerken | brontekst bewerken]Selectie:
- Gouden Ereteken van de NSDAP[11][5] op 30 januari 1943[2][3]
- Ehrendegen des Reichsführers-SS[8][10][11]
- IJzeren Kruis 1914, 1e Klasse[5] (13 oktober 1914[2][9]) en 2e Klasse[8][11][5] (12 september 1914[2][9])
- Kruis voor Oorlogsverdienste, 1e Klasse[5] (30 januari 1942[2]) en 2e Klasse (30 januari 1942[2]) met Zwaarden[8]
- SS-Ehrenring[8][10][11][5]
- Gewondeninsigne 1918 in zwart[8][10][11][2][9]
- Erekruis voor Frontstrijders in de Wereldoorlog[8][10] in 1935[2][9]
- Orde van Sint-Sava, 1e Klasse[2]
- Officier in de Orde van de Pijlers van de Staat op 17 januari 1941[2]
Afkortingen
[bewerken | brontekst bewerken]- mit der Führung beauftragt (m. d. F. b.) - vrije vertaling: met het leiderschap belast
- mit der Wahrnehmung der Geschäfte beauftragt (m.d.W.d.G.b.) - vrije vertaling: met de waarneming van de functie belast
Zie ook
[bewerken | brontekst bewerken]Externe link
[bewerken | brontekst bewerken]- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Walter Schmitt (NSDAP) op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- (fr) Tixier, Thierry (2019). Allgemeine SS - Polizei - Waffen SS Volume 3, SS OGRUF SCHMITT (Geen paginavermelding). ISBN 978-1-326-84038-9. Geraadpleegd op 17 juli 2022.
- (de) SS-Personalhauptamt (9 november 1944). Dienstaltersliste der Schutzstaffel der NSDAP (SS-Oberst-Gruppenführer-SS-Standartenführer). Reichsdruckerei, Duitsland, pp. 8. Geraadpleegd op 17 juli 2022.
- (de) SS Officers List; SS-Standartenführer to SS-Oberstgruppenführer. Schiffer Publishing Ltd, Verenigde Staten (2000), pp. 9. ISBN 0-7643-1061-5. Geraadpleegd op 17 juli 2022.
- (de) Schulz, Andreas, Dieter Zinke (2011). Die Generale der Waffen-SS und der Polizei Band 5 SCHL - T. Biblio Verlag, Bissendorf, 72, 73, 74, 75, 76, 77. ISBN 3-7648-3209-9.
- ↑ a b c d Schulz 2011, p.77.
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v Tixier 2019, p.SS OGRUF SCHMITT.
- ↑ a b c Schulz 2011, p.74.
- ↑ a b Schulz 2011, p.75.
- ↑ a b c d e f Dienstaltersliste der Schutzstaffel der NSDAP van 09.11.1944. p.8.
- ↑ a b c d e Schulz 2011, p.76.
- ↑ a b c d SS Officers List 2000, p.9.
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y (de) dws-xip.pl: Walter Schmitt. Gezien op 11 oktober 2017.
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad ae Schulz 2011, p.73.
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o (de) Dienstaltersliste der Schutzstaffel der NSDAP van 01.12.1937. p.10-11. Gezien op 11 oktober 2017.
- ↑ a b c d e (en) Axis Biographical Research: SS UND DEUTSCHEN POLIZEI, SS-OBERGRUPPENFÜHRER, SS-OBERGRUPPENFÜHRER & GENERAL DER POLIZEI, SCHMITT, Walter. Geraadpleegd op 26 september 2019.