Pál Járdányi

Pál Járdányi (Boedapest, 31 januari 1920 - aldaar, 29 juli 1966) was een Hongaarse componist. Járdányi heeft verscheidene stukken geschreven voor piano met viool, viool solo en strijkorkesten.

Járdányi's ouders, de archeoloog István Paulovics en de lerares Maria Eperjessy waren beide enthousiaste amateurmuzikanten. Járdányi had een zus die Márta heette.^[1] Toen hij achttien jaar oud was, liet zijn vader zijn naam magyariseren in Járdányi.

Tijdens zijn studie aan het Budapests conservatorium, de Franz Liszt Muziekacademie, was hij leerling van onder andere Zoltán Kodály. Daarna werkte hij eerst als muziekcriticus en in 1946 werd hij aangesteld als hoogleraar bij het conservatorium. Naast zijn werk als leraar was hij ook componist. In zijn stijl werd hij geïnspireerd door zijn leraar Kodály. Enige voorbeelden van stukken die hij heeft geschreven zijn:

• Een symfonie
• Vioolduo's
• Sonatine voor piano
• Concertino voor viool en piano
• Een rapsodie
• Kamermuziek

In Budapest is een muziekschool naar Járdányi vernoemd.

Zie de categorie Pál Járdányi van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

• (hu) Járdányi
• Pál Járdányi's muziek op IMSLP
• (en) Artikel over Járdányi op de website van de Franz Liszt Academie^{[dode link]}

1. ↑ Veronika Kusz: Pál Járdányi (= Hungarian Composers 32), Mágus, Budapest 2004, ISBN 963-9433-37-3, S. 3.