Simon Whitlock

Simon Whitlock
Persoonlijke informatie
Bijnaam	The Wizard
Geboortedatum	3 maart 1969
Geboorteplaats	Cessnock,  Australië
Sport	Darts
Eigen website	Simon Whitlock
Dartsinformatie
Speelt sinds	2004
Pijlen	22g Winmau Simon Whitlock
Opkomstnummer	Down Under - Men at Work
Organisatie
BDO	2004-2009
PDC	2002-2003, 2009-heden
Huidige ranking	44 (09-01-2024) [1]
BDO-hoofdtoernooien – Beste prestaties
World Ch'ship	Runner-up: 2008
World Masters	Kwartfinale: 2007
World Darts Trophy	Laatste 16: 2005, 2006, 2007
Int. Darts League	Halve finale: 2005, 2006
PDC-hoofdtoernooien – Beste prestaties
World Ch'ship	Runner-up: 2010
World Matchplay	Halve finale: 2010, 2014
World Grand Prix	Runner-up: 2017
The Masters	Kwartfinale: 2013, 2022
Grand Slam	Halve finale: 2020
Premier League	Runner-up: 2012
European Ch'ship	Winnaar: 2012
UK Open	Kwartfinale: 2017, 2021
World Cup	Winnaar: 2022
US Open	Laatste 32: 2010
Players Ch'Finals	Halve finale: 2012
World Series Finals	Kwartfinale: 2016, 2018
Champions League	Groepsfase: 2018
WDF-hoofdtoernooien – Beste prestaties
Dutch Open	Laatste 64: 2006
Andere gewonnen toernooien
Toernooi	Jaren
Australian Masters Australian Grand Masters Central Coast Classic Japan Open New Zealand Masters Pacific Masters	2002, 2003, 2006, 2007 2004, 2005, 2006, 2007 2005, 2008 2006 2005 2004, 2006, 2008
Andere prestaties
9-darter in de Premier League Darts 2012
Portaal    Darten

Simon Whitlock (Sydney, 3 maart 1969) is een Australisch darter en speelt bij de PDC. Zijn bijnaam luidt The Wizard.

In 2003 kwam hij tot de laatste 16 op het PDC World Darts Championship. Hier versloeg hij als ongeplaatste speler onder andere Peter Manley.

In 2005 behaalde hij twee keer halve finales: in het World Professional Darts Championship en in de International Darts League.

In 2007 won Whitlock twee toernooien van de Australische Grand Prix, waardoor hij rechtstreeks gekwalificeerd was voor de World Professional Darts Championship 2008. Bij de Winmau World Masters 2007 ging Whitlock door tot de kwartfinales. Daar verloor hij van Darryl Fitton.

In 2008 nam hij deel aan het World Professional Darts Championship 2008. Op 13 januari 2008 werd hij net geen wereldkampioen darts, nadat Mark Webster hem in de finale klopte met 7-5. Slechts één Australiër deed het hem voor, namelijk Tony David, die in 2002 het toernooi wist te winnen. Voor Whitlock was dit zijn beste optreden ooit tijdens een tv-toernooi.

In het voorjaar van 2009 besliste Whitlock om over te stappen van de BDO naar de PDC. Zijn eerste grote PDC-toernooi was de Las Vegas Desert Classic. Na gekwalificeerd te zijn verloor hij in de eerste ronde van Terry Jenkins.

In 2010 ging het echter een stuk beter. In de PDC World Darts Championship versloeg hij de nummer 6, nummer 3, nummer 2 op de Order of Merit. In de halve finale won hij van Raymond van Barneveld (6-5). Hij verloor echter in de finale met 7-3 van Phil Taylor. Gedurende het toernooi gooide Whitlock naast hoge finishes ook hoge gemiddeldes.

Door zijn goede prestatie op het PDC WK is hij in de order of merit gestegen van een 99e plaats naar een 17e plaats en kreeg hij een van de twee beschikbare wildcards voor de Premier League 2010. Hij eindigde dat jaar na 14 speelrondes op de 2e plaats achter Phil Taylor.

Het jaar 2010 was voor Whitlock bijzonder goed. Hij won 6 PRO tour-titels en klom tot de 4e plaats in de World Ranking. Tijdens de World Matchplay 2010 versloeg hij achtereenvolgens Tony Eccles, Steve Brown en Jelle Klaasen om in de halve finale onderuit te gaan tegen, opnieuw, Phil Taylor.

Tijdens de World Grand Prix mocht hij in de eerste ronde aantreden tegen landgenoot Paul Nicholson. Whitlock won met 2-0 en besliste de wedstrijd met een 170. In de tweede ronde verloor hij verrassend van Andy Hamilton, die vervolgens verloor van uiteindelijke winnaar James Wade.

In 2012 won hij de European Darts Championship door in de finale Wes Newton met 11-5 te verslaan. Hij was de eerste speler die het toernooi won na Phil Taylor. Het jaar erop haalde hij ook de finale. Hier verloor hij van Adrian Lewis.

In 2017 haalde Whitlock de finale van de World Grand Prix. In de finale verloor hij nipt van Daryl Gurney.

In 2018 haalde Whitlock voor de derde keer de finale van de European Darts Championship. Dit keer verloor hij van James Wade.

Op 19 juni 2022 won hij samen met Damon Heta de World Cup of Darts.^[2] Het was een eerste titel voor Australië.

Op 12 februari 2023 versloeg Whitlock Dave Chisnall, Mario Vandenbogaerde, Rowby-John Rodriguez, Raymond van Barneveld, Richard Veenstra en Luke Humphries voor een plek in de finale van Players Championship 02, waarin hij door Danny Noppert met een uitslag van 3-8 werd afgetroefd.^[3]

Later dat jaar speelde Whitlock op de World Series of Darts Finals. Hij verloor in de eerste ronde van Keegan Brown.

• 2008: Lakeside World Championship: Mark Webster - Simon Whitlock 7 - 5 ('best of 13 sets') (BDO)
• 2010: PDC World Darts Championship: Phil Taylor - Simon Whitlock 7 - 3 ('best of 13 sets') (PDC)
• 2012: Premier League Darts: Phil Taylor - Simon Whitlock 10 - 7 ('Best of 19 legs') (PDC)
• 2012: European Darts Championship: Simon Whitlock - Wes Newton 11 - 5 (Best of 21 legs') (PDC)
• 2013: European Darts Championship: Adrian Lewis - Simon Whitlock 11 - 6 (Best of 21 legs') (PDC)
• 2017: World Grand Prix: Daryl Gurney - Simon Whitlock 5 - 4 (Best of 9 sets') (PDC)
• 2018: European Darts Championship: James Wade - Simon Whitlock 11 - 8 (Best of 21 legs') (PDC)

• 2005: Halve finale (verloren van Martin Adams met 0-5)
• 2006: Laatste 16 (verloren van Paul Hanvidge met 2-4)
• 2007: Laatste 16 (verloren van Niels de Ruiter met 3-4)
• 2008: Runner-up (verloren van Mark Webster met 5-7)
• 2009: Laatste 16 (verloren van Darryl Fitton met 2-4)

• 2005: Laatste 128 (verloren van Daisuke Takeyama met 1-4)

• 2003: Laatste 16 (verloren van Richie Burnett met 3-5)
• 2010: Runner-up (verloren van Phil Taylor met 3-7)
• 2011: Laatste 16 (verloren van Vincent van der Voort met 2-4)
• 2012: Halve finale (verloren van Andy Hamilton met 5-6)
• 2013: Kwartfinale (verloren van Raymond van Barneveld met 1-5)
• 2014: Halve finale (verloren van Peter Wright met 2-6)
• 2015: Laatste 64 (verloren van Darren Webster met 1-3)
• 2016: Laatste 64 (verloren van Ricky Evans met 2-3)
• 2017: Laatste 32 (verloren van Darren Webster met 0-4)
• 2018: Laatste 32 (verloren van Darren Webster met 1-4)
• 2019: Laatste 64 (verloren van Ryan Joyce met 0-3)
• 2020: Laatste 16 (verloren van Gerwyn Price met 2-4)
• 2021: Laatste 32 (verloren van Krzysztof Ratajski met 0-4)
• 2022: Laatste 64 (verloren van Martijn Kleermaker met 1-3)
• 2023: Laatste 64 (verloren van José de Sousa met 2-3)
• 2024: Laatste 64 (verloren van Gary Anderson met 0-3)

• 2010: Halve finale (verloren van Phil Taylor met 4-17)
• 2011: Kwartfinale (verloren van Andy Hamilton met 15-17)
• 2012: Laatste 32 (verloren van Michael van Gerwen met 6-10)
• 2013: Kwartfinale (verloren van James Wade met 16-18)
• 2014: Halve finale (verloren van Michael van Gerwen met 13-17)
• 2015: Laatste 16 (verloren van Ian White met 9-13)
• 2016: Laatste 32 (verloren van Michael Smith met 6-10)
• 2017: Laatste 16 (verloren van Michael van Gerwen met 3-11)
• 2018: Kwartfinale (verloren van Peter Wright met 5-16)
• 2019: Laatste 16 (verloren van Peter Wright met 2-11)
• 2020: Kwartfinale (verloren van Gary Anderson met 12-16)