Servette FC Genève

Servette FC
Naam	Servette Football Club Genève 1890
Bijnaam	Les Grenats
Opgericht	20 maart 1890
Plaats	Genève
Stadion	Stade de Genève
Capaciteit	30.084
Voorzitter	Didier Fischer
Eigenaar	1890 Foundation
Sportief directeur	René Weiler
Trainer	Thomas Häberli
Competitie	Super League
Website	Officiële website
Thuis Uit Alternatief
Geldig voor 2024/25
Portaal    Voetbal

Servette FC is een Zwitserse voetbalclub uit Genève en het gelijknamige Franstalige kanton. De club is na Grasshopper-Club Zürich de succesvolste van het land. Tot 2005 speelde de club onafgebroken in de hoogste klasse en was daar toen koploper met 105 seizoenen. In de winterstop van het seizoen 2004/2005 ging de voetbalvereniging failliet, maar de club werd heropgericht. Sindsdien was de club op verschillende niveaus actief.

De club werd opgericht op 20 maart 1890, het speelde in die tijd nog voornamelijk rugby op en ruw veld "Pré Wendt".^[1] Het speelde dan nog op een ander veld in de buurt van "Prairie" voordat ze verhuisden naar het "Plaine de Plainpalais" dat in die tijd nog buiten Genève lag. In 1896 lag de club twee jaar stil door de wereldtentoonstelling, wanneer de activiteiten werden hervat in 1898 kon de club bijna geen tegenstanders meer vinden om rugby tegen te spelen. Men besluit in 1899 de voetbalafdeling op te richten en werden in 1900 lid van de "ASF". Doordat er snel veel clubs bij kwamen was er een tekort aan speelvelden en verhuisde de club vervolgens naar "Garance" en later in 1901 naar het Parc des Sports gelegen bij Pré Cayla ze delen op dat moment de locatie met "Tennis-Club de Genève" en voetbalclub "Stellula". In die tijd werden er verschillende fabrieken gebouwd in de buurt.^[2][3]

Servette speelde in 1900/01 voor het eerst in de hoogste klasse, die toen nog in verschillende reeksen opgedeeld was. In het vierde seizoen werd les Grenats groepswinnaar en plaatste zich zo voor het eerst voor de finale om de Zwitserse landstitel. De club speelde gelijk tegen latere kampioen FC St. Gallen en verloor van Old Boys Basel. Twee seizoenen later slaagde Servette er opnieuw in zich te plaatsen en verloor eerst van FC Winterthur, maar werd wel vicekampioen door Young Boys Bern met 4-1 te verslaan. Het volgende seizoen was het eindelijk raak voor de club. Servette had FC Basel met 5-1 verslagen en Young Fellows Zürich had Basel met 3-2 aan de kant gezet. Het aantal doelpunten telde in die tijd nog niet, dus de ploeg uit Genève had niet genoeg aan een gelijkspel om de landstitel binnen te halen. Na 90 minuten stond de 0 nog op het bord, dus kwamen er verlengingen waarin Servette scoorde en zo zich zo voor het eerst tot landskampioen mocht kronen. In 1909/10 bereikte de club opnieuw de finale, maar moest opnieuw genoegen nemen met een tweede plaats. Het volgende seizoen eindigde Servette samen met Cantonal Neuchâtel bovenaan en moest een testwedstrijd spelen om te bepalen wie naar de eindronde mocht. Servette won met 11-1 en plaatste zich. In de finale liep het echter helemaal mis tegen de Young Boys en FC Zürich. Ook het volgende seizoen kon de club geen enkele wedstrijd winnen in de finaleronde tegen FC Aarau en Etoile La Chaux-de-Fonds. De volgende twee seizoenen plaatste de club zich niet en in 1914/15 verloor de club in de eindstrijd van Brühl St. Gallen.

In 1917/18 won Servette twaalf van de veertien groepswedstrijden en plaatste zich zo opnieuw voor de eindronde waar het met duidelijk cijfers won van de Young Boys en St. Gallen en zo voor de tweede keer landskampioen werd. Ook de volgende drie seizoenen plaatste men zich voor de eindstrijd, maar kon de titel niet winnen. De derde landstitel volgde in 1921/22 en ook in 1925 en 1926 werd de club landskampioen. In 1926/27 kon de club zich voor de tiende opeenvolgende keer plaatsen voor de finaleronde, maar slaagde hier uiteindelijk niet in. FC Biel-Bienne had één puntje meer in de groepsfase. Ook de volgende seizoenen kon Servette zich niet plaatsen. In 1929/30 plaatsten zich voor het eerst twee clubs per groep zich voor de finale. Les Grenats won alle wedstrijden en werd opnieuw kampioen.

In 1930 werd een nieuw stadion in gebruik genomen namelijk het Stade des Charmilles, er werd een vriendschappelijk toernooi georganiseerd met buitenlandse clubs zoals Club Brugge, Slavia Praag, Újpest FC verder deden er nog clubs mee uit Nederland, Spanje, Frankrijk en Oostenrijk.^[4]

Het volgende seizoen werd de competitie ingekrompen en de club eindigde samen met Etoile La Chaux-de-Fonds op een zevende plaats en moest een play-off spelen om degradatie te vermijden; Servette won met 5-1 en bleef in de hoogste klasse. Twee jaar later vierde de club alweer een nieuwe titel. Deze werd echter pas in extremis afgedwongen na een play-off tegen de Grasshoppers.

In 1933/34 werd voor het eerst de moderne competitie georganiseerd die slechts uit één reeks bestond. Voor een aantal clubs die al jaren meedraaiden in de hoogste klasse werd dit uiteindelijk de doodsteek, maar Servette bleef overeind en won opnieuw de titel. Het volgende seizoen werd Lausanne Sports met één punt voorsprong op Servette kampioen en daarna zakte de club weg in de middenmoot tot 1939/40 toen de club 19 van de 22 wedstrijden won en 13 punten voorsprong telde op eerste achtervolger FC Grenchen. Voor een volgende titel moest de club tot 1945/46 wachten. De club streed met FC Lugano voor de titel, maar behaalde uiteindelijk één puntje meer. Na enkele seizoenen subtop werd in 1949/50 opnieuw de titel gewonnen. De volgende seizoenen slaagde de club er niet in om in de top drie te eindigen en zakte zelfs weg in de middenmoot. Ondanks een zesde plaats in 1955/56 werd Servette en niet kampioen FC La Chaux-de-Fonds de allereerste club die aan de Europacup I zou deelnemen. Latere winnaar Real Madrid maakte de alpenploeg echter met de grond gelijk. totdat Servette in 1960/61 autoritair kampioen werd met 23 gewonnen wedstrijden van de 26. De tweede Europese campagne verliep al iets beter met twee overwinningen tegen het bescheiden Hibernians Paola uit Malta en één overwinning tegen AS Dukla Praag, maar in de returnwedstrijd werd Servette uitgeschakeld. De titel kon geprolongeerd worden, maar daarna moest de club enkele jaren wachten. Na een vijfde, vierde, derde en tweede plaats volgde helaas geen eerste plaats maar opnieuw een vijfde plaats. In 1967 bereikte de club wel de kwartfinale van de Europacup II. In de competitie moest de club nu genoegen nemen met middenmootplaatsen. Pas in 1973/74 eindigde de club weer in de top drie. Twee seizoenen later werd de club vicekampioen achter Zürich.

In 1976/77 wijzigde de competitiestructuur. Na de heen- en terugronde speelden de zes best geklasseerden nog een play-off. Servette eindigde bovenaan in de reguliere competitie met twee punten voorsprong op Basel, maar in de play-off maakte Basel de achterstand goed en beide teams moesten een beslissende wedstrijd spelen om de titel die Basel met 2-1 won. Het volgende seizoen werd Servette vicekampioen met één punt achterstand op de Grasshoppers en in 1978/79 werd opnieuw de landstitel behaald. In de groepsfase eindigde FC Zürich nog met twee punten boven Servette, maar in de play-off liet de club het helemaal afweten waardoor Servette comfortabel met zes punten voorsprong kampioen werd. In de Europacup II bereikte de club datzelfde seizoen de kwartfinale waarin het uitgeschakeld werd door Fortuna Düsseldorf door de regel dat uitdoelpunten dubbel tellen. Het volgende seizoen werd weer de groepswinst gepakt, maar liet de club het daarna afweten. Hierna werd dit competitiemodel enkele jaren in de ijskast gestoken. Na een zevende plaats werd de club twee keer tweede en in 1983/84 gedeeld eerste met de Grasshoppers, maar Servette verloor de play-off na verlengingen met 1-0. Het seizoen erop werd de club voor de vijftiende keer landskampioen. In 1987 werd opnieuw het competitiemodel met play-offs gebruikt. Servette werd zevende met acht punten achterstand op Neuchâtel Xamax en plaatste zich voor de finaleronde waar het verrassend als tweede eindigde met twee punten achterstand op Xamax. De volgende vier seizoenen speelde de club geen rol van betekenis. Daarna eindigde de club weer als derde en in 1993/94 werd een nieuwe titel behaald, onder leiding van de Joegoslavische trainer-coach Ilija Petković. Het volgende seizoen eindigde les Grenats slechts met één puntje boven de degradatiezone. En ook de seizoenen erna kon Servette niet overtuigen. Vanaf 1997/98 ging het weer beter en in 1999 werd de club voor de zeventiende en tot dusver laatste keer landskampioen. In 2001/02 schakelde het in de UEFA Cup grote clubs als Real Zaragoza en Hertha BSC Berlin uit alvorens door Valencia CF gestopt te worden. In de competitie kon de club niet meer overtuigen. In 2003/04 werd Servette derde met 33 punten achterstand op kampioen Basel en speelde zo voor de laatste keer tot nu toe Europees, maar werd al in de kwalificatie uitgeschakeld. Het volgende seizoen ging de club failliet tijdens de winterstop en speelde de terugronde niet meer.

Servette ging opnieuw van start in de 1. Liga (derde klasse). De club werd autoritair kampioen en stootte in de beker door tot de kwartfinales totdat Winterthur de club uitschakelde. In de eindronde om promotie versloeg de club eerst FC Herisau en in de finale stadsrivaal Urania Genève Sport. Servette kon niet meteen doorstoten naar de hoogste klasse en werd slechts zevende.

Servette FC eindigde in het seizoen 2010/2011 in de Challenge League als nummer twee op de ranglijst. Pas op de laatste speeldag kon Servette zich hiervan te verzekeren, omdat ook FC Lugano en FC Vaduz uit Liechtenstein nog kans maakten op de tweede plaats. De tweede plaats geeft recht op play-offs (Barrage) tegen de nummer negen van de Super League. De uitwedstrijd tegen AC Bellinzona werd in het slot nipt verloren (1-0). Echter in de thuiswedstrijd won Servette met 3-1 tegen de club uit de Italiaanse taalregio en verzekerde zich daarmee in het seizoen 2011/2012 een plaatsje in de Super League. In februari 2012 ging de club in surseance van betaling en in mei werd maar net een nieuw faillissement vermeden. De financiële malaise ging gepaard met slechte sportieve resultaten, want in het seizoen 2012/2013 degradeerde Servette uit de Super League en twee seizoenen later zelfs ook uit de Challenge League.

Uit geslagen positie kwam Servette FC terug en kroonde zich in 2015/2016 meteen tot kampioen in de Promotion League, het derde niveau. Daarna behaalde de ploeg twee keer een derde plaats in de Challenge League, maar in het seizoen 2018/2019 was het zover: Servette werd kampioen van het tweede niveau en keerde daarmee weer terug bij de elite.

Competitie	Aantal	Jaren
Internationaal
Alpencup	4x	1973, 1975, 1976, 1978
Torneo Internazionale Stampa Sportiva	1x	1908
Tournoi du Nouvel An du Stade Français et Club Français	1x	1925
Nationaal
Zwitsers landskampioenschap	17x	1907, 1918, 1922, 1925, 1926, 1930, 1933, 1934, 1940, 1946, 1950, 1961, 1962, 1979, 1985, 1994, 1999
Schweizer Cup	8x	1928, 1949, 1971, 1978, 1979, 1983, 2001, 2024
Schweizer Ligacup	3x	1977, 1979, 1980
Challenge League	1x	2019

Seizoen	№	Clubs	Divisie	Duels	Winst	Gelijk	Verlies	Doelsaldo	Punten	Tsch
2003–2004	3	10	Super League	36	15	7	14	61–62	52	9.202
2004–2005	—	10	Super League	18	6	5	7	24–28	20[5]	8.587
2005–2006	1	16	Promotion League	30	21	5	4	82–32	68[6]	??
2006–2007	7	18	Challenge League	34	15	8	11	63–51	51	2.356
2007–2008	8	18	Challenge League	34	12	10	12	55–46	46	1.488
2008–2009	13	16	Challenge League	30	7	10	13	31–46	31	2.427
2009–2010	4	16	Challenge League	30	14	10	6	49–37	52	3.585
2010–2011	2	16	Challenge League	30	19	5	6	75–27	62[7]	6.026
2011–2012	4	10	Super League	34	14	6	14	45–53	48	10.697
2012–2013	10	10	Super League	36	6	8	22	32–62	26	6.666
2013–2014	5	10	Challenge League	36	18	7	11	49–48	61	3.013
2014–2015	2	10	Challenge League	36	20	7	9	51–40	67[8]	4.123
2015–2016	1	16	Promotion League	30	20	6	4	61–26	66	1.522
2016–2017	3	10	Challenge League	36	18	8	10	55–43	62	2.445
2017–2018	3	10	Challenge League	36	17	11	8	56–38	62	2.206
2018–2019	1	10	Challenge League	36	24	7	5	90–37	79	4.327
2019–2020	4	10	Super League	36	12	13	11	57–48	49	4.724
2020–2021	3	10	Super League	36	14	8	14	45–56	50	–
2021–2022	6	10	Super League	36	12	8	16	50–66	44	6.902
2022–2023	2	10	Super League	36	14	16	6	53–48	58	8.431

Servette FC speelt sinds 1963 in diverse Europese competities. Hieronder staan de competities en in welke seizoenen de club deelnam:

• Champions League (3x)

1994/95, 1999/00, 2023/24

• Europacup I (5x)

1955/56, 1961/62, 1962/63, 1979/80, 1985/86

• Europa League (3x)

2012/13, 2020/21, 2023/24

• Conference League (3x)

2021/22, 2023/24, 2024/25

• Europacup II (6x)

1966/67, 1971/72, 1976/77, 1978/79, 1983/84, 1984/85

• UEFA Cup (11x)

1974/75, 1977/78, 1980/81, 1982/83, 1988/89, 1993/94, 1998/99, 1999/00, 2001/02, 2002/03, 2004/05

• Jaarbeursstedenbeker (4x)

1963/64, 1964/65, 1965/66, 1967/68

• 1961 — Jacques Barlie, René Schneider, Raymond Maffiolo, Maurice Meylan, Péter Pázmándy, André Bosson, Lev Mantula, Jacques Fatton, Pierre-Maurice Georgy, Walter Heuri, Dezső Makay en Valer Nemeth. Trainer-coach: Jean Snella.
• 1962 — Jacques Barlie, René Schneider, Raymond Maffiolo, Maurice Meylan, Péter Pázmándy, Peter Rösch, André Bosson, Lev Mantula, Jacques Fatton, Pierre-Maurice Georgy, Walter Heuri, Dezső Makay, Rachid Mekhloufi, Valer Nemeth, Guiliano Robbiani en Rolf Wüthrich. Trainer-coach: Jean Snella.
• 1979 — Karl Engel, Jean-Claude Milani, Lucio Bizzini, Guy Dutoit, Gilbert Guyot, Gianfranco Seramondi, Jean-Yves Valentini, Marc Schnyder, Serge Trinchero, Claude Andrey, Umberto Barberis, Angelo Elia, Piet Hamberg, Yves Mauron, Franz Peterhans, Hans-Jörg Pfister en Hanspeter Weber. Trainer-coach: Péter Pázmándy.
• 1985 — Erich Burgener, Philippe De Choudens, Pascal Besnard, Guy Dutoit, Alain Geiger, Rainer Hasler, Jean-François Henry, Michel Renquin, Michel Decastel, Lucien Favre, Marc Schnyder, Umberto Barberis, Jean-Paul Brigger, Gilbert Castella, Laurent Jaccard en Robert Kok. Trainer-coach: Guy Mathez.
• 1994 — Marco Pascolo, Eddy Barea, Andy Egli, Michel Sauthier, Peter Schepull, Jean-Michel Aeby, Sébastien Barberis, Denis Duchosal, Boško Đurovski, Philippe Gerber, Håkan Mild, Christophe Ohrel, Gaetano Giallanza, Marco Grassi, Oliver Neuville en Sinval. Trainer-coach: Ilija Petković.
• 1999 — Fabien Margairaz, Eric Pédat, Eddy Barea, Juarez, Jean-Philippe Karlen, Stefan Wolf, Patrick Bühlmann, Emanuele Di Zenzo, Franck Durix, Patrick Eseosa, Sébastien Fournier, Luca Ippoliti, Johann Lonfat, Elvir Melunovic, Lantame Ouadja, Martin Petrov, Lionel Pizzinat, Tadjou Salou, Laurent Leroy, Alexandre Rey, Ermin Šiljak, Edwin Vurens en Roger Wagner. Trainer-coach: Gérard Castella.

De navolgende Europese voetballers kwamen als speler van Servette FC Genève uit voor een vertegenwoordigend A-elftal. Tot op heden^[9] is Jacques Fatton degene met de meeste interlands achter zijn naam. Hij kwam als speler van Servette FC vlak na de Tweede Wereldoorlog in totaal 52 keer uit voor het Zwitserse nationale elftal.

Naam	Van	Tot	Totaal	Nationaal elftal
André Abegglen	13.03.1938	31.03.1940	15	Zwitserland
Georges Aeby	17.03.1936	16.11.1941	32	Zwitserland
Fréderic Amez-Droz	14.02.1968	14.02.1968	1	Zwitserland
Claude Andrey	07.04.1976	30.04.1980	8	Zwitserland
Jean-Paul Baierlé	03.04.1910	09.04.1910	2	Zwitserland
Edmond Bailly	17.04.1927	28.05.1928	7	Zwitserland
Max Baltensberger	15.04.1928	15.04.1928	1	Zwitserland
Urs Bamert	17.10.1987	16.12.1987	2	Zwitserland
Umberto Barberis	17.08.1976	02.06.1985	37	Zwitserland
Jacques Barlie	04.10.1964	14.02.1968	3	Zwitserland
Félix Bédouret	06.11.1921	28.05.1924	2	Zwitserland
André Belli	18.05.1947	20.06.1948	7	Zwitserland
Alfred Berger	06.03.1921	01.05.1921	3	Zwitserland
Lucio Bizzini	24.09.1975	27.08.1980	32	Zwitserland
Christophe Bonvin	24.08.1988	15.11.1989	5	Zwitserland
André Bosson	03.11.1963	24.09.1969	4	Zwitserland
Charles Bouvier	19.11.1922	23.03.1924	5	Zwitserland
Jean-Paul Brigger	09.03.1983	02.05.1985	19	Zwitserland
Roger Buchoux	09.03.1941	16.11.1941	2	Zwitserland
Patrick Bühlmann	18.11.1998	09.10.1999	8	Zwitserland
Erich Burgener	10.10.1981	12.03.1986	19	Zwitserland
Mario Cantaluppi	10.02.1997	11.10.1997	6	Zwitserland
Charles Casali	11.11.1956	11.11.1956	1	Zwitserland
Georges Chabanel	15.06.1930	15.06.1930	1	Zwitserland
Arnold Charpillod	17.06.1923	25.11.1923	3	Zwitserland
Alexandre Comisetti	15.08.2001	06.10.2001	4	Zwitserland
Charles Comte	31.01.1915	31.01.1915	1	Zwitserland
Gérald Coutaz	26.03.1980	30.04.1980	2	Zwitserland
André Daina	11.04.1965	02.05.1965	2	Zwitserland
Michel Decastel	27.10.1982	09.04.1986	19	Zwitserland
Michel Desbiolles	13.01.1963	16.04.1969	6	Zwitserland
Alfred Dessibourg	26.03.1922	11.06.1922	2	Zwitserland
Xavier Dietlin	29.01.1992	25.03.1992	2	Zwitserland
Walter Dietrich	23.03.1924	01.06.1925	13	Zwitserland
Igor Dobrovolskiy	03.06.1992	18.06.1992	4	GOS
Ivan Dreyfuss	08.03.1908	04.05.1913	6	Zwitserland
John Dubouchet	02.11.1930	02.11.1930	1	Zwitserland
Eduard Duriaux	31.01.1915	31.01.1915	1	Zwitserland
Boško Đurovski	23.03.1994	07.06.1995	7	Macedonië
Gilbert Dutoit	19.09.1954	10.05.1956	10	Zwitserland
Olivier Eggimann	03.04.1949	22.06.1952	18	Zwitserland
André Egli	16.08.1992	03.06.1994	9	Zwitserland
Angelo Elia	01.09.1981	24.03.1982	5	Zwitserland
Karl Engel	06.09.1978	18.12.1980	8	Zwitserland
John Eriksen	10.09.1986	17.06.1988	10	Denemarken
Norbert Eschmann	16.04.1958	26.05.1958	3	Zwitserland
André Facchinetti	04.06.1949	04.06.1949	1	Zwitserland
Jacques Fatton	11.05.1946	26.06.1954	52	Zwitserland
Lucien Favre	01.09.1981	20.09.1989	23	Zwitserland
Otto Fehlmann	05.05.1912	11.03.1923	19	Zwitserland
Jean Forestier	12.02.1905	12.02.1905	1	Zwitserland
Sébastien Fournier	06.09.1997	21.08.2002	27	Zwitserland
Alexander Frei	24.03.2001	16.10.2002	14	Zwitserland
Alain Geiger	27.10.1982	12.03.1986	32	Zwitserland
Bernard Genghini	10.09.1986	10.09.1986	1	Frankrijk
August Geser	12.12.1926	19.06.1930	9	Zwitserland
Marco Grassi	22.01.1994	26.06.1994	5	Zwitserland
André Grobéty	14.04.1957	26.05.1958	7	Zwitserland
Albert Guinchard	11.03.1934	20.04.1941	12	Zwitserland
Gilbert Guyot	02.11.1969	08.09.1976	20	Zwitserland
Marcel Henneberg	05.04.1908	25.05.1911	5	Zwitserland
Maurice Henneberg	26.03.1911	20.02.1912	6	Zwitserland
Heinz Hermann	21.08.1990	13.11.1991	15	Zwitserland
Philippe Hertig	16.12.1987	16.12.1987	1	Zwitserland
Walter Heuri	31.03.1963	31.03.1963	1	Zwitserland
Laurent Jaccard	30.11.1983	06.12.1983	3	Zwitserland
Alfred Jäck	29.11.1931	06.03.1932	4	Zwitserland
Willy Jäggi	06.11.1927	28.05.1928	6	Zwitserland
Sébastien Jeanneret	18.08.1999	16.08.2000	7	Zwitserland
Leopold Kielholz	19.11.1933	30.05.1935	12	Zwitserland
Alex Laube	03.12.1933	25.03.1934	3	Zwitserland
Albert Leiber	26.03.1922	15.06.1922	3	Zwitserland
Edmond Loichot	14.10.1934	14.10.1934	1	Zwitserland
Massimo Lombardo	12.02.2002	15.05.2002	3	Zwitserland
Johann Lonfat	18.11.1998	15.05.2002	11	Zwitserland
Ernst Lörtscher	11.03.1934	18.09.1938	21	Zwitserland
Raymond Maffiolo	03.11.1963	02.05.1965	7	Zwitserland
Mats Magnusson	11.09.1985	16.10.1985	3	Zweden
Karl Mangold	23.12.1917	23.12.1917	1	Zwitserland
Marcel Mauron	16.05.1959	16.05.1959	1	Zwitserland
Oskar Merkt	28.03.1920	15.06.1922	7	Zwitserland
Håkan Mild	24.02.1994	08.06.1995	15	Zweden
Severino Minelli	15.06.1930	19.06.1930	2	Zwitserland
Numa Monnard	12.11.1939	18.10.1942	8	Zwitserland
Kurt Müller	21.05.1975	30.10.1977	18	Zwitserland
Patrick Müller	22.04.1998	06.06.1998	2	Zwitserland
Václav Němeček	06.09.1995	26.06.1996	10	Tsjechië
André Neury	14.10.1951	10.10.1954	13	Zwitserland
Joseph Navarro	09.03.1913	09.03.1913	1	Zwitserland
Christophe Ohrel	16.08.1992	02.07.1994	22	Zwitserland
Robert Pache	06.11.1921	14.12.1924	15	Zwitserland
Eugène Parlier	28.12.1952	10.10.1954	9	Zwitserland
Marco Pascolo	29.01.1992	18.06.1996	40	Zwitserland
Raymond Passello	25.10.1925	27.05.1934	18	Zwitserland
Aldo Pastega	11.03.1956	14.04.1957	6	Zwitserland
Lucien Pasteur	10.11.1946	20.09.1952	8	Zwitserland
Edouard Pellarin	02.11.1913	02.11.1913	1	Zwitserland
Georges Perroud	15.10.1969	10.11.1971	9	Zwitserland
Martin Petrov	09.06.1999	06.06.2001	19	Bulgarije
Hans-Jörg Pfister	18.11.1973	08.09.1976	14	Zwitserland
Kurt Pichler	11.03.1923	28.05.1928	5	Zwitserland
Dan Potocianu	06.09.1997	06.09.1997	1	Roemenië
Tomas Ražanauskas	09.06.1999	09.06.1999	1	Litouwen
Marcel Renand	03.04.1910	26.03.1911	3	Zwitserland
Michel Renquin	29.02.1984	01.05.1985	6	België
Alexandre Rey	18.11.1998	15.11.2000	14	Zwitserland
Adolphe Reymond	23.03.1924	19.04.1925	11	Zwitserland
Louis Richard	19.11.1922	11.03.1923	3	Zwitserland
Peter Rösch	09.05.1962	09.05.1962	1	Zwitserland
Régis Rothenbühler	11.08.1993	08.09.1993	2	Zwitserland
Anton Rüesch	07.07.1946	07.07.1946	1	Zwitserland
Marco Schällibaum	17.10.1987	19.10.1988	10	Zwitserland)
Theo Schär	28.03.1926	28.03.1926	1	Zwitserland
Peter Schepull	21.08.1990	28.04.1992	15	Zwitserland
Jean-Claude Schindelholz	15.04.1964	22.10.1966	12	Zwitserland
René Schneider	25.10.1959	11.11.1963	4	Zwitserland
Marc Schnyder	07.04.1976	27.08.1980	16	Zwitserland
Frank Séchehaye	06.12.1931	14.10.1934	21	Zwitserland
David Sesa	27.03.1996	06.06.1998	11	Zwitserland
Ermin Šiljak	05.02.1998	28.02.2001	12	Slovenië
Jean Tamini	10.11.1946	02.07.1950	20	Zwitserland
Léonard Thurre	19.02.2000	30.04.2003	8	Zwitserland
Serge Trinchero	07.09.1977	16.11.1977	4	Zwitserland
Kubilay Türkyilmaz	20.09.1989	17.10.1990	10	Zwitserland
Harutyun Vardanyan	06.09.2003	28.04.2004	3	Armenië
Genia Walaschek	19.09.1937	14.06.1943	25	Zwitserland
Ulrich Wegmann	22.06.1973	09.06.1974	5	Zwitserland
Stefan Wolf	02.09.1998	08.09.1999	7	Zwitserland
Rolf Wüthrich	29.10.1961	07.06.1962	5	Zwitserland
Charles Kunz	26.06.1955	10.05.1956	5	Zwitserland
Anton Schnyder	26.05.1965	26.05.1965	1	Zwitserland
Vincent Rüfli	15.11.2011	15.11.2011	1	Zwitserland

• Karl Rappan (1931-1935)
• Fernand Jaccard (1943-1948)
• Karl Rappan (1948-1953)
• Albert Châtelain (1953-1954)
• Karl Rappan (1954-1957)
• Frank Séchehaye (1958-1959)
• Jean Snella (1959-1963)
• Lucien Leduc (1963-1966)
• Roger Vonlanthen (1966)
• Béla Guttmann (1966)
• Jenö Vincze (1967-1968)
• Jean Snella (1967-1971)
• Henry Gillet (1971)
• Jürgen Sundermann (1972-1976)
• Péter Pázmándy (1976–1982)
• Guy Mathez (1982-1985)
• Jean-Marc Guillou (1985-1986)
• Thierry de Choudens (1986-1987)
• Jean-Claude Donzé (1988-1989)
• Péter Pázmándy (1989–1990)
• Ruud Krol (1990)
• Gilbert Gress (1990-1991)
• Jean Thissen (1991)
• Bernard Mocellin (1991)
• Michel Renquin (1991-1993)
• Ilija Petkovic (1993-1995)
• Bernard Challandes (1995)
• Umberto Barberis (1995-1996)
• Vujadin Boskov (1996–1997)
• Gérard Castella (1997–1998)
• Bosko Djurovski (1999)
• René Exbrayat (1999)
• Lucien Favre (2000–2002)
• Roberto Morinini (2002–2003)
• Adrian Ursea (2003)
• Marco Schällibaum (2003–2005)
• Jean-Michel Aeby (2005–2007)
• Michel Sauthier (2008)
• Gérard Castella (2008–2009)
• William Niederhauser (2009)
• João Alves (2009–2011)
• João Carlos Pereira (2011–2012)
• João Alves (2012)
• Sébastien Fournier (2012–2013)
• Jean-Michel Aeby (2013–2014)
• Mario Cantaluppi (2014)
• Kevin Cooper (2014–2015)
• William Niederhauser /
  Thierry Cotting (2015–2016)
• Anthony Braizat (2016)
• Meho Kodro (2016-2018)
• Bojan Dimic (2018)
• Alain Geiger (2018-)

• Officiële website