Newcastle United FC

Newcastle United
St James Park, het stadion van de club.
Naam	Newcastle United Football Club
Bijnaam	The Magpies The Toon Geordies
Opgericht	1881 als Stanley 1892 als Newcastle United
Stadion	St James' Park
Capaciteit	52.305
Voorzitter	Yasir Al-Rumayyan
Eigenaar	Public Investment Fund (85%) RB Sports & Media (15%)
Algemeen directeur	Darren Eales
Sportief directeur	Paul Mitchell
Trainer	Eddie Howe
(Hoofd)sponsor	Sela
Kledingmerk	Castore
Competitie	Premier League
Website	Officiële website
Thuis Uit Alternatief
Geldig voor 2024/25
Portaal    Voetbal

Newcastle United Football Club is een Engelse voetbalclub uit Newcastle upon Tyne die is opgericht in 1881 als Stanley, in 1882 werd deze naam veranderd in Newcastle East End en in 1892 nam het de huidige naam aan. In 2021 werd de club overgenomen door het Saoedische Public Investment Fund.^[1] De club speelt haar thuiswedstrijden in het St. James' Park.

Het origine van het huidige Newcastle United kan worden teruggeleid tot de Stanley Cricket Club toen die in november 1881 een voetbalteam opgerichte. Een jaar later werd de club hernoemd tot Newcastle East End Football Club om verwarring met de cricket-afdeling te voorkomen. Enkele verhuizingen en fusies later, waaronder een fusie met Newcastle West End Football Club in 1892, ontstond de club onder haar huidige naam. De club nam dat jaar ook het St. James' Park in gebruik.

Een jaar later, in 1893, werd het toegelaten tot de toenmalige Second Division van Engeland, tezamen met Liverpool en Woolwich Arsenal. De eerste competitieve wedstrijd werd in september van dat jaar gespeeld tegen Arsenal en eindigde in 2-2. In 1898 promoveerde de club naar de First Division.

Aan het begin van de twintigste eeuw bouwde Newcastle United aan een veelbelovend team en domineerde het Engelse voetbal voor een aantal jaren. Zo wonnen ze driemaal het landskampioenschap: 1904/05, 1906/07 en 1908/09. Daarnaast wisten ze zich drie keer te plaatsen voor de finale van de FA Cup, die ze allen verloren, respectievelijk tegen Aston Villa (1905), Everton (1906) en Wolverhampton (1908). Na de drie verloren finales wisten ze in 1910 eindelijk de beker te winnen door Barnsley te verslaan, maar een jaar later verloren ze wederom een editie, ditmaal van Bradford City.

Het zou enkele jaren duren voordat de club weer in een FA Cup-finale zou komen. In 1924 wonnen ze van Aston Villa en voegde ze een tweede FA Cup toe aan de prijzenkast. Drie jaar later werden de Magpies voor de vierde keer landskampioen met Hughie Gallacher als aanvoerder van het team. In 1930 kwam de club dichtbij degradatie, maar deze kon nipt worden voorkomen. Twee jaar later werd een derde FA Cup gewonnen, maar in 1934 degradeerde de club terug naar de Second Division na 35 seizoenen op het hoogste niveau.

Ze hadden moeite om zich aan te passen aan het niveau en degradeerde bijna opnieuw. Toen in 1939 de Tweede Wereldoorlog uitbrak kreeg Newcastle United de kans om zich te herpakken. Zo brachten ze onder andere Jackie Milburn binnen die de club in 1948 terugbracht naar het hoogste niveau. Gedurende de jaren vijftig won de club drie FA Cups, maar daarna stortte de club in en degradeerde het weer naar de Second Division. Het duurde vier seizoenen voordat ze terugkeerden in de First Division. In het seizoen 1967/68 plaatsten de club zich voor het eerst voor Europees voetbal.

In 1976 bereikte de club de League Cup-finale, maar wist deze niet te winnen van Manchester City. Na afloop van het seizoen 1977/78 degradeerde Newcastle United weer eens naar de Second Division. Manager Arthur Cox leidde het team terug naar de First Division in 1984 met spelers als Peter Beardsley, Chris Waddle en Kevin Keegan in het elftal. Door gebrek aan geld vertrok Cox naar Derby County en maakte Keegan een einde aan zijn spelerscarrière. In de jaren die volgden wisten de Toons met spelers als Beardsley, Waddle en Paul Gascoigne op het hoogste niveau te blijven, maar toen deze werden verkocht degradeerde het team.

Zakenman John Hall werd in 1992 voorzitter van de club en besloot flink te investeren in de club. Hij stelde oud-speler Keegan aan als hoofdtrainer en stelde meer geld beschikbaar om spelers als Rob Lee, Paul Bracewell en Barry Venison aan te kopen. De club won in 1993 met deze spelers de First Division en plaatste zich daardoor voor de destijds nieuwe Premier League.

Aan het einde van hun eerste jaar in de Premier League eindigde de club als derde op de ranglijst, de hoogste klassering sinds 1927. Enkele jaren later, zowel in 1996 en 1997, eindigde de club zelfs als tweede in de competitie. Het succes was vooral te danken aan de aanvallende spelers David Ginola, Les Ferdinand en Alan Shearer, die op 30 juli 1996 voor een wereldrecordbedrag van 15 miljoen pond werd overgenomen van Blackburn Rovers.

Keegan verliet Newcastle in januari 1997 en werd opgevolgd door Liverpool-legende Kenny Dalglish. Succes en goede resultaten bleven uit en Dalglish werd vervangen door Ruud Gullit, die met het team de FA Cup-finale van 1999 wist te bereiken. Gullit verliet de club aan het begin van het seizoen 1999/2000 en werd opgevolgd door Bobby Robson. Twee jaar later werd de club vierde en kwalificeerde het zich voor de Champions League. De daaropvolgende seizoenen eindigde het team van Robson op de derde en vijfde plaats, maar desondanks werd er in augustus 2004 afscheid genomen van de manager.

Onder leiding van diens opvolger Graeme Souness bereikte de club de kwartfinale van de UEFA Cup in 2004/05 en brak het haar eigen clubrecord voor duurste spelersaankoop. Michael Owen werd voor 16,8 miljoen pond overgenomen van Real Madrid. Shearer, nog altijd onder contract bij de club, stopte in 2006 als voetballer en topscorer aller tijden van de club met 206 doelpunten.

Op 15 mei 2007 werd Sam Allardyce aangesteld als manager van de Magpies. Enkele weken later, op 7 juni, werd Mike Ashley eigenaar van de club. Na een slechte start van het seizoen vertrok Allardyce en werd Keegan opnieuw aangesteld als manager. Volgens Keegan stopte de nieuwe eigenaar en het bestuur niet genoeg financiële middelen in de club en dit leidde tot zijn ontslag in september 2008. Aan het eind van dat seizoen degradeerde de club naar het Championship doordat het op de achttiende plaats was geëindigd met 34 punten. Het kwam één punt te kort op Hull City dat als zeventiende eindigde. Ashley zette de club in juni 2009 te koop voor 100 miljoen pond, maar enkele maanden later toen Chris Hughton werd aangesteld als manager, gaf hij aan dat de club niet meer te koop was.

Hughton bracht Newcastle United terug naar de Premier League na slechts een seizoen afwezigheid. Na het ontslag van de hoofdtrainer in december 2010 werd Alan Pardew met een vijf en een half-jarig contract aangesteld als manager. Ondanks wisselende resultaten eindigde de club als twaalfde. Het seizoen erop plaatste het team zich voor de Europa League door als vijfde te eindigen, de hoogste notering sinds het tijdperk Robson. In de Europese competitie wist de club door te stoten tot de kwartfinale, waarin het werd uitgeschakeld door de latere finalist Benfica. In de Premier League wist het team maar net degradatie te voorkomen. Ook een seizoen later werd degradatie net ontlopen, maar in 2016 was er geen ontkomen meer aan. Met Rafael Benítez aan het roer degradeerde de club terug naar het Championship. Uitgerekend aartsrivaal Sunderland velde het vonnis door op 11 mei 2016 de inhaalwedstrijd tegen Everton met 3-0 te winnen. Zowel Newcastle als Norwich City kon daardoor degradatie niet meer ontlopen. Hekkensluiter Aston Villa was al eerder gedegradeerd.

Benítez bleef de club ondanks de degradatie trouw en begeleide ze in zijn eerste volledige seizoen direct terug naar de Premier League door kampioen te worden na een 3-0 overwinning op Barnsley.^[2] Op 16 oktober 2017 besloot Ashley de club weer te koop te zetten. Dat seizoen eindigde de club tiende, de hoogste notering in vier jaar tijd. Daarna kende Newcastle een moeizamer seizoen en nam de kritiek op Ashley, door zijn gebrek aan investeringen in de selectie, toe. Dit was ook een kritiek punt van Benítez die besloot zijn aflopende contract niet te verlengen ondanks een nieuw aanbod. Oud-Sunderland trainer Steve Bruce werd aangesteld als zijn opvolger. Met Bruce aan het roer eindigde de club als dertiende en twaalfde.

Op 7 oktober 2021 werd de club, na veertien jaar, van de hand gedaan door Ashley. Het consortium dat de club overnam bestond uit het Saoedische Public Investment Fund, het Britse RB Sports & Media en PCP Capital Partners. De overname maakte Newcastle United in één klap de rijkste club ter wereld.^[3] Enkele dagen na de overname werd er afscheid genomen van Bruce als manager van de club.^[4] Eddie Howe, voormalig trainer van Bournemouth, werd aangesteld als zijn opvolger en moest Newcastle behouden voor de Premier League.^[5] Kieran Trippier werd op 7 januari 2022 de eerste speler die werd binnengehaald door de nieuwe eigenaren.^[6] Uiteindelijk eindigde de club dat seizoen op de elfde plaats. In de zomer van 2022 werd er flink geïnvesteerd in de selectie, door de nieuw aangestelde technisch directeur Dan Ashworth. Zo werden onder andere Sven Botman, Nick Pope en Alexander Isak naar Noord-Engeland gehaald. Isak werd met circa zeventig miljoen euro de duurste inkomende transfer ooit voor Newcastle United.^[7] Op 22 mei 2023 plaatste Newcastle United zich voor het eerst in ruim twintig jaar weer voor de Champions League, wat kan worden beschouwd als het eerste bescheiden succes onder de nieuwe eigenaren.^[8] In dat Champions League-seizoen werd het ingedeeld in de 'poule des doods' met AC Milan, Borussia Dortmund en Paris Saint-Germain. De laatste twee bereikte respectievelijk de finale en halve finale. In de reguliere competitie verliep het seizoen moeizamer voor het elftal van Howe. Mede door de vele blessures wist het team zich niet voor het tweede seizoen op rij te plaatsen voor de Champions League. Het eindigde als zevende en greep daardoor naast een Europees ticket.

Competitie	Aantal	Jaren
Internationaal
UEFA Intertoto Cup	1x	2006
Jaarbeursstedenbeker	1x	1969
Texaco Cup	2x	1974, 1975
Anglo-Italian Cup	1x	1973
Nationaal
Football League First Division	4x	1904/05, 1906/07, 1908/09, 1926/27
FA Cup	6x	1910, 1924, 1932, 1951, 1952, 1955
FA Charity Shield	1x	1909
Football League Second Division/EFL Championship	4x	1964/65, 1992/93, 2009/10, 2016/17
Sheriff of London Charity Shield	1x	1907

De club speelt in een zwart/wit gestreept tenue, wat volgens supporters geluk brengt. De bijnaam Magpies (eksters) verwijst ook naar de zwart-witte kleuren (een ekster is ook zwart met wit). Supporters van de club worden ook wel Geordies genoemd. De aanhang van Newcastle noemt zich The Toon Army.

Newcastle United heeft een rivaliteit opgebouwd met het nabijgelegen Sunderland. De Tyne-Wear-derby tussen Newcastle United en Sunderland wordt gespeeld sinds 1898. Overige rivalen van de club zijn Manchester United, Middlesbrough en Liverpool.

Het St. James' Park werd in 1891 voor het eerst door Newcastle United gebruikt nadat de East End en de West End waren samengevoegd. Er werd echter al in gevoetbald sinds 1880.

Tot begin jaren negentig werden er slechts kleine verbouwingen verricht, maar toen zakenman John Hall vanaf 1991 investeerde in de club resulteerde dit in een capaciteitstoename tot 36.000 plaatsen in 1995. Dit was nog niet genoeg om de enorme achterban te huisvesten. Er werden dan ook plannen ontworpen voor een nieuw stadion in het nabijgelegen Leazes Park, maar de gemeente stemde er niet mee in. Daardoor werd besloten om het stadion verder uit te breiden door een extra ring toe te voegen aan de Leazes Stand en de Milburn Stand. De bovenste ring aan de west- en noordzijde van het stadion werden opgeleverd in juli 2000, inclusief zitplaatsen en skyboxen. De skyboxen op de oostzijde werden afgebroken en vervangen door zitplaatsen, waardoor de capaciteit opliep tot 52.387 plaatsen.

Darsley Park, officieel Newcastle United Training Centre, is het trainingscomplex van de club gelegen in Benton. Het complex werd in 2003 geopend en bestaat uit vier gebouwen.

Nr.	Naam	Sinds	Contract	Vorige club
Doelmannen
1	Martin Dúbravka	2018	2025	Sparta Praag
19	Odysseas Vlachodimos	2024		Nottingham Forest
22	Nick Pope	2022	2026	Burnley
26	John Ruddy	2024	2025	Birmingham City
29	Mark Gillespie	2020	2025	Motherwell
Verdedigers
2	Kieran Trippier	2022	2025	Atlético Madrid
4	Sven Botman	2022	2027	Lille
5	Fabian Schär	2018	2025	Deportivo La Coruña
6	Jamaal Lascelles	2014	2025	Nottingham Forest
12	Jamal Lewis	2020	2025	Norwich City
13	Matt Targett	2022	2026	Aston Villa
17	Emil Krafth	2019	2025	Amiens
20	Lewis Hall	2023		Chelsea
21	Tino Livramento	2023	2028	Southampton
25	Lloyd Kelly	2024	2029	Bournemouth
33	Dan Burn	2022	2025	Brighton & Hove Albion
37	Alex Murphy	2024
Middenvelders
7	Joelinton	2019	2028	Hoffenheim
8	Sandro Tonali	2023	2028	AC Milan
28	Joe Willock	2021	2027	Arsenal
36	Sean Longstaff	2019	2025
39	Bruno Guimarães	2022	2028	Olympique Lyon
40	Joe White	2023	2025
67	Lewis Miley	2023	2029
–	Isaac Hayden	2016	2026	Arsenal
Aanvallers
9	Callum Wilson	2020	2025	Bournemouth
10	Anthony Gordon	2023	2026	Everton
11	Harvey Barnes	2023	2028	Leicester City
14	Alexander Isak	2022	2028	Real Sociedad
18	William Osula	2024	2029	Sheffield United
23	Jacob Murphy	2017	2027	Norwich City
24	Miguel Almirón	2019	2026	Atlanta United
38	Garang Kuol	2023	2026	Central Coast Mariners

Laatste update: 30 augustus 2024

Functie	Naam	Sinds	Contract	Vorige club
Hoofdtrainer	Eddie Howe	2021		Bournemouth
Assistent-trainers	Graeme Jones	2021		Engeland
	Stephen Purches	2021		Bournemouth
	Jason Tindall	2021		Sheffield United
	Simon Weatherstone	2021		Bournemouth
Keeperstrainer	Shwan Jalal	2022		Stockport County

Laatste update: 30 augustus 2024

ⓘ In 1992 invoering van de Premier League en opheffing van de Fourth Division; in 2004 opheffing van de First, Second en Third Division.

Newcastle United speelt sinds 1968 in diverse Europese competities. Hieronder staan de competities en in welke seizoenen de club deelnam. De editie die Newcastle United heeft gewonnen is dik gedrukt:

• Champions League (4x)

1997/98, 2002/03, 2003/04, 2023/24

• UEFA Cup / Europa League (8x)

1977/78, 1994/95, 1996/97, 1999/00, 2003/04, 2004/05, 2006/07, 2012/13

• Europacup II (1x)

1998/99

• Intertoto Cup (3x)

2001, 2005, 2006

• Jaarbeursstedenbeker (3x)

1968/69, 1969/70, 1970/71

• De club figureerde in 2005 in de speelfilm Goal! Kick Off. Naast het volledige elftal waren hierin onder andere Alan Shearer en Kieron Dyer te zien.

• Officiële website