Japanse abrikoos
| Japanse abrikoos | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||||
| Bloesem | |||||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||||||
| Prunus mume Siebold & Zucc. (1836) | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| Japanse abrikozen bij Kasteel Osaka (Japan) | |||||||||||||||||||
| Synoniemen | |||||||||||||||||||
|
Prunus makinoensis Lév.
| |||||||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||||||
Japanse abrikoos op  Wikispecies
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
De Japanse abrikoos[1] (Prunus mume) is een Oost-Aziatische boom uit de rozenfamilie (Rosaceae). Deze soort is meer verwant aan de abrikoos dan aan de pruim, maar wordt desondanks in veel publicaties als pruim aangeduid.[2] In het Japans worden de boom en de vruchten ervan ume (kanji: 梅; hiragana: うめ) genoemd. In China wordt de boom méi (梅) genoemd en de bloesem méihuā (梅花). In veel bronnen wordt dit laatste vertaald als 'pruimenbloesem'.[3]
Verspreiding
[bewerken | brontekst bewerken]Het oorspronkelijke verspreidingsgebied van de Japanse abrikoos was in het zuiden van China, in de omgeving van de Yangtze. Later werd de plant geïntroduceerd in Japan, Korea, Taiwan en Vietnam. De Japanse abrikoos komt voor in spaarzaam begroeide bossen, rivieroevers, gecultiveerd landschap en beboste hellingen, soms tot ruim 3000 meter boven zeeniveau.
Beschrijving
[bewerken | brontekst bewerken]De Japanse abrikoos is een bladverliezende boom die een hoogte bereikt van vier tot tien meter. Hij begint midden in de winter te bloeien. In Oost-Azië is dit doorgaans in januari en februari. De roze bloemen hebben een diameter van 2 tot 2,5 centimeter en hebben een sterke geur. Kort nadat de bloesem verdwijnt, verschijnen de bladeren. Deze zijn ovaal en hebben een spitse punt. De lengte varieert van 4 tot 8 centimeter en de breedte van 2,5 tot 5 centimeter. De steenvruchten rijpen vroeg in de zomer en hebben een diameter van twee à drie centimeter. Net als bij een abrikoos loopt er een groef van de steel tot de punt. De vruchthuid wordt geel tijdens het rijpen, soms met een rode gloed. Het rijpe vruchtvlees is geel.
Cultuuruitingen
[bewerken | brontekst bewerken]
De bloesem van de Japanse abrikoos is een van de meest geliefde bloemen in China en een geliefd onderwerp voor bloemschilderingen. Het zijn de bloemen van de 'Drie Vrienden van de Winter' en worden gezien als de voorbode van de lente. Omdat de kleine bloemen onder barre omstandigheden hun schoonheid tonen dienen ze als een metafoor voor innerlijke schoonheid en een nederige instelling onder ongunstige omstandigheden.[4] De Japanse abrikoos staat als een van de 'Vier Edellieden' bovendien symbool voor de kwaliteiten van een junzi of edelman, die in moreel en sociaal opzicht superieur zou zijn aan het gewone volk.[5]
- (en) Flora of China: Armeniaca mume (Missouri Botanical Garden & Harvard University Herbaria)
- ↑ O. Johnson, Bomengids van Europa (2005, ANWB Media), p. 338
- ↑ (en) (1987). Gardening. The Garden 112 (Royal Horticultural Society). Gearchiveerd van origineel op 2 juni 2023.
- ↑ (en) Jane Kilpatrick, Gifts from the Gardens of China (2007, Frances Lincoln Ltd), p. 16, 17. Gearchiveerd op 17 april 2023.
- ↑ (en) China Online Museum: Plum Blossom Paintings
- ↑ (en) China Online Museum: Paintings of the Four Gentlemen. Gearchiveerd op 1 augustus 2023.
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Prunus mume op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
· 
· 
