De groep werd voor het eerst wetenschappelijk beschreven door John Edward Gray in 1845. Veel soorten behoorden eerder tot het niet langer erkende geslacht Mocoa en later tot Lygosoma.
Er zijn 77 verschillende soorten, inclusief de pas in 2012 wetenschappelijk beschreven soorten Emoia mokolahi en Emoia oriva.[3] Van veel soorten zijn ondersoorten bekend die afwijken in uiterlijk en verspreidingsgebied.
Kustskinken hebben een typisch skinkachtig, langwerpig lichaam met gladde schubben en een lange staart. De voor- en achterpoten zijn goed ontwikkeld en hebben vijf vingers aan de voorpoten en vijf tenen aan de achterpoten.
De snuit is meestal langwerpig van vorm en dorsaal afgeplat. De oogleden zijn beweegbaar, in het onderste ooglid is een doorzichtig venster aanwezig zodat de skinken met gesloten ogen toch kunnen zien.[2]
Alle soorten zijn terrestrisch en leven op de bodem, de skinken jagen overdag en schuilen 's nachts onder stenen en in de strooisellaag. Het voedsel bestaat uit kleine ongewervelden zoals insecten. Alle soorten zijn eierleggend; de vrouwtjes zetten per keer twee eieren af op de bodem.
Door de internationale natuurbeschermingsorganisatie IUCN is aan 65 soorten een beschermingsstatus toegewezen. De meeste soorten (40) worden beschouwd als 'veilig' (Least Concern of LC). Van negen soorten zijn onvoldoende gegevens bekend en deze skinken hebben de status 'onzeker' (Data Deficient of DD), en één soort wordt geclassificeerd als 'gevoelig' (Near Threatened of NT). Vier soorten worden gezien als 'kwetsbaar' (Vulnerable of VU), negen soorten als 'bedreigd' (Endangered of EN) en één soort (Emoia slevini) wordt gezien als 'ernstig bedreigd' (Critically Endangered of CR).
De kustskink Emoia nativitatis ten slotte wordt beschouwd als uitgestorven. Exemplaren van deze soort kwamen ooit in groten getale voor op Christmaseiland maar zijn voor het laatst in het wild gezien in 2010 en in 2014 stierf het laatst bekende exemplaar in gevangenschap.[4]
↑International Union for Conservation of Nature and Natural Resources - Red List, [www.iucnredlist.org/search#Emoia Emoia - IUCN Red List].
Bronnen
(en) – Steve K. Wilson - A Field Guide to The Reptiles of Queensland (2015) – Pagina 140 – Reed New Holland Publishers – ISBN 9781921517488
(en) – Gray, 1845 : Catalogue of the specimens of lizards in the collection of the British Museum. Trustees of die British Museum/Edward Newman, London, p. 1-289.
(en) – Peter Uetz & Jakob Hallermann - The Reptile Database - Emoia - Website Geconsulteerd 9 augustus 2018
Wikimedia Commons
Wikispecies
· 
· 
