Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]
Naar inhoud springen

Fred Astaire

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Fred Astaire
Fred Astaire
Algemene informatie
Volledige naam Frederick Austerlitz
Geboren 10 mei 1899, Omaha
Overleden 22 juni 1987, Los Angeles
Land Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
(en) IMDb-profiel
(en) IBDB-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) Allmusic-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film
Fred en Adele Astaire in 1919

Fred Astaire, geboren als Frederick Austerlitz (Omaha (Nebraska), 10 mei 1899 – Los Angeles, 22 juni 1987) was een Amerikaans film- en Broadway-ballroomdanser, choreograaf, zanger en acteur.

Hij wordt vaak in een adem genoemd met Ginger Rogers, met wie hij tien films maakte. Daarentegen wordt hij vaak als tegenpool (in stijl) beschreven van Gene Kelly, de andere grote danser van die tijd: Astaire als de lichtvoetige, stijlvolle danser, Kelly als meer fysiek danser en innovator.

Biografie

[bewerken | brontekst bewerken]

Jeugd

[bewerken | brontekst bewerken]

"Astaire" was een naam die hij samen met zijn zus Adele had aangenomen voor hun vaudeville-act toen zij ongeveer 5 jaar oud waren. Er wordt gezegd dat de naam komt van een oom die L'Astaire als achternaam had. In de jaren twintig traden Adele en Fred regelmatig op in Broadwaytheaters. Dit hield op in 1932 toen ze haar eerste man trouwde, Lord Charles Cavendish, een zoon van de hertog van Devon.

Er gaat een bekend verhaal over de RKO Pictures-screentest van Fred Astaire die werd afgewezen met "Kan niet zingen. Kan niet acteren. Wordt een beetje kaal. Kan een beetje dansen". Veel van de miljoenen fans van zijn films vonden dat hij toch wel goed kon dansen. Cole Porter schreef een aantal nummers specifiek voor hem.

Carrière

[bewerken | brontekst bewerken]

Astaire werkte voor het eerst met Ginger Rogers in zijn tweede film Flying down to Rio. De combinatie van de twee dansers en de choreografie van Hermes Pan zorgden ervoor dat dans een belangrijk element werd van de Hollywoodfilmmusical. Andere films met Rogers zijn The Gay Divorcee (1934), Top Hat (1935) en Carefree (1938). Hij werkte ook met andere grote sterren, met name met Bing Crosby in de film Holiday Inn (1942) en Blue Skies (1946). Nadat hij zich terugtrok uit de showbusiness kwam hij al snel terug naar het witte scherm om de rol van de geblesseerde Gene Kelly over te nemen in Easter Parade (1948) tegenover Judy Garland en Peter Lawford. Later speelde hij nog in The Band Wagon (1953) met Cyd Charisse.

Alhoewel hij het dansen had opgegeven, bleef Astaire acteren en verscheen in films als On the Beach (1959), Finian's Rainbow (1968) en The Towering Inferno (1974), waar hij zijn enige Oscarnominatie ontving, in de categorie Best supporting Actor. Zijn laatste film was Ghost Story (1981).

Fred Astaire overleed in 1987 aan de gevolgen van een longontsteking en ligt net als Ginger Rogers begraven in het Oakwood Memorial Park Cemetery in Chatsworth, Californië.

Filmografie

[bewerken | brontekst bewerken]

(*) met Ginger Rogers

Televisiewerk

[bewerken | brontekst bewerken]
  • General Electric Theater (1953-1962)
    • Episode 147: "Imp on a Cobweb Leash" (1 december 1957)
    • Episode 185: "Man on a Bicycle" (11 januari 1959)
  • Oscaruitreiking 1958 (26 maart 1958)
  • An Evening with Fred Astaire (1958) (dans-special)
  • Another Evening with Fred Astaire (1959) (dans-special)
  • Astaire Time (1960) (dans-special)
  • Alcoa Premiere (1961-1963) (als gastheer)
  • Bob Hope Presents the Chrysler Theatre (1963-1967)
    • Episode 30: "Think Pretty" (2 oktober 1964)
  • Oscaruitreiking 1965 (5 april 1965)
  • Dr. Kildare (1961-1966)
    • Episode 153: "Fathers and Daughters" (22 november 1965)
    • Episode 154: "A Gift of Love" (23 november 1965)
    • Episode 155: "The Tent-Dwellers" (29 november 1965)
    • Episode 156: "Going Home" (30 november 1965)
  • The Hollywood Palace (1964-1970)
    • Episode 60: (10 februari 1965)
    • Episode 74: (22 januari 1966)
    • Episode 81: (12 maart 1966)
    • Episode 88: (30 april 1966)
  • The Fred Astaire Show (1968) (dans-special)
  • It Takes a Thief (1968-1970)
    • Episode 46: "The Great Casino Caper" (16 oktober 1969)
    • Episode 49: "The Three Virgins of Rome" (6 november 1969)
    • Episode 53: "The Second Time Around" (4 december 1969)
    • Episode 64: "An Evening with Alister Mundy" (9 maart 1970)
  • Oscaruitreiking 1970 (7 april 1970)
  • The Over-the-Hill Gang Rides Again (1970)
  • Santa Claus Is Comin' to Town (1970) (stem)
  • Fred Astaire Salutes the Fox Musicals (1974)
  • Bing Crosby and Fred Astaire: A Couple of Song and Dance Men (1975)
  • The Easter Bunny Is Comin' to Town (1977) (stem)
  • A Family Upside Down (1978)
  • Battlestar Galactica
    • Episode 11: "The Man With Nine Lives" (28 januari 1979)
  • The Man in the Santa Claus Suit (1979)

Palmares

[bewerken | brontekst bewerken]
Astaire in Royal Wedding

Trivia

[bewerken | brontekst bewerken]

Anderen over Astaire

[bewerken | brontekst bewerken]
Astaire in Royal Wedding
  • Frank Sinatra: Ik heb maar één ding te zeggen over Fred: hij is waarschijnlijk de beste danser die ik ooit gezien heb tijdens mijn jaren in de showbusiness!
  • Audrey Hepburn: Hij had stijl. Zijn gewoontes waren geregeld banaal, en nog erger, extreem elegant, omdat hij klasse had. Of hij mooi was? Ik denk dat hij charme had, en charme is het mooiste ter wereld, nietwaar?
  • Michael Jackson: Niemand zal ooit Mr. Astaire kunnen evenaren, maar ik ben nooit gestopt met proberen hem te imiteren; het is zijn stijl, alle aspecten van zijn kunst: hij oefent en oefent totdat hij het kan zoals hij het wil.
[bewerken | brontekst bewerken]
Commons heeft media­bestanden in de categorie Fred Astaire.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Fred_Astaire&oldid=67638587"