Damiano Cunego

Damiano Cunego
Cunego tijdens de Ronde van Italië 2006
Persoonlijke informatie
Bijnaam	Il Piccolo Principe (De kleine prins)
Geboortedatum	19 september 1981
Geboorteplaats	Verona, Italië
Lengte	169 cm
Sportieve informatie
Discipline(s)	Weg
Specialisatie(s)	Klimmer, klassementsrenner
Ploegen
2002–2004 2005–2014 2015–2018	Saeco Lampre Nippo-Vini Fantini
Beste prestaties
Amstel Gold Race	1e (2008)
Luik-Bastenaken-Luik	3e (2006)
Ronde van Lombardije	1e (2004, 2007, 2008)
Ronde van Italië	1e (2004) 4 etappezeges
Ronde van Frankrijk	7e (2011)
Ronde van Spanje	16e (2004) 2 etappezeges
WK op de weg	2e (2008)
Portaal    Wielersport

Damiano Cunego (Verona, 19 september 1981) is een Italiaans voormalig beroepswielrenner van 2002 tot 2018. Cunego was een gepatenteerde klimmer. In 2004 won hij de wielerronde van zijn land op 22-jarige leeftijd. Daarnaast won hij driemaal de Ronde van Lombardije; 2004, 2007, 2008. Zowel bij lange beklimmingen in grote rondes als bij de kortere steile beklimmingen in klassiekers behoorde hij tot de wereldtop. In 2008 won hij de Amstel Gold Race.

Cunego werd in 1999 wereldkampioen op de weg bij de junioren in zijn geboorte- en woonplaats Verona. Hij is prof vanaf 2001. In 2004 werd hij op bijna hetzelfde parcours negende in het wereldkampioenschap voor profs.

Cunego's grote doorbraak vond plaats in het voorjaar van 2004. In een maand tijd won hij het eindklassement van de Ronde van Trentino nadat hij al twee etappes op zijn naam schreef, de Ronde van de Apennijnen en de Ronde van Italië, met vier etappes. Aan het eind van 2004 won hij ook nog de laatste wereldbekerwedstrijd, de Ronde van Lombardije. Hij eindigde 2004 als aanvoerder van de UCI-ranglijst.

In 2005 begon hij als een van de favorieten aan de Ronde van Italië, maar hij stelde teleur met een achttiende plaats in het eindklassement. Later werd bekend dat hij aan een lichte vorm van klierkoorts leed. Door een lange herstelperiode was het seizoen voor hem zo goed als voorbij.

In 2006 startte hij als een van de topfavorieten in de Ronde van Italië, na winst in de Ronde van Trentino en een derde plaats in Luik-Bastenaken-Luik. Maar hij stelde teleur met een vierde plaats op meer dan 18 minuten van winnaar Ivan Basso. Stilaan werd zijn Giro-winst in 2004 als een toevalstreffer beschouwd. Maar in zijn Tourdebuut bewees hij het tegendeel. Oorspronkelijk kwam hij naar Frankrijk om ervaring op te doen, maar toch verteerde hij de zware bergen goed. In de Alpen behoorde hij zelfs tot de beteren. Hij werd tweede in de rit naar Alpe d'Huez. En in de afsluitende tijdrit werd hij tiende, waardoor hij zich verzekerde van de jongerentrui.

In 2007 speelde Cunego niet zo'n grote rol in de Giro, waarin hij vijfde werd. Hij reed een knap najaar met een ritoverwinning in de Ronde van Duitsland en winst in de Ronde van Lombardije.

In april 2008 won hij een etappe in de Ronde van het Baskenland, de Baskische klimkoers Klasika Primavera én de Amstel Gold Race waarin hij debuteerde. De Giro d'Italia liet hij schieten om een goed klassement te kunnen rijden in de Ronde van Frankrijk, maar in de Tour kon hij geen potten breken. Na een val in de achttiende etappe kwam hij op grote achterstand binnen. Hij besloot 's avonds op te geven. Voorafgaand aan de rit stond hij veertiende in het klassement. In het najaar presteerde hij wel weer zeer goed. Hij behaalde zilver op het wereldkampioenschap wielrennen op de weg in Varese, en won drie weken later voor de derde maal in zijn loopbaan de Ronde van Lombardije.

In 2009 stelde Cunego opnieuw teleur bij zijn deelname aan de ronde van Italië. Wel won hij aan het begin van dit seizoen de 3de en 4de etappe in de internationale wielerweek en tevens het eindklassement. De Tour sloeg hij over, maar in de ronde van Spanje had hij weer een serieuze opleving. Hij won 2 bergritten. De achtste etappe naar de Alto de Aitanan zegevierde hij voor Robert Gesink en hij won de veertiende etappe naar de Pandera.

In 2010 kon Cunego weer geen potten breken en was de elfde plaats in de Giro het maximaal haalbare. In 2011 besloot Cunego zich nog een keer volledig op de Tour te richten. Zonder echt op te vallen reed hij naar een verdienstelijke zesde plaats in het eindklassement. Dit was tevens zijn laatste grote resultaat. In 2015 tekende Cunego een contract bij Nippo-Vini Fantini.

In de Ronde van Italië 2016 was Cunego lange tijd drager van de blauwe trui, als leider in het bergklassement. In de laatste bergetappe, één dag voor het einde van de Giro, verloor hij de trui echter aan Mikel Nieve.

Na zijn loopbaan werd Cunego in 2020 ziek door een hersenvliesontsteking. Hiervoor werd hij in juni 2020 opgenomen in een ziekenhuis waar hij bijna twee maanden zou verblijven.

Jaar Ronde van Italië Ronde van Frankrijk Ronde van Spanje 2002 2003 34e   2004  ↑ (4)  16e   2005 18e   2006 4e   11e    2007 5e   opgave   2008 opgave   opgave   2009 16e   opgave (2)  2010 11e   28e   2011 6e   2012 6e   33e   2013 55e   2014 19e   76e   2015 opgave   2016 44e   2017 2018 (*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen

Jaar Milaan-San Remo Amstel Gold Race Luik-Bast.‑Luik Ronde van Lombardije Waalse Pijl Clásica San Sebastián WK op de weg Wereld­ranglijsten 2002 124e 122e 2003 2004 1  ↑ 21e 9e 2005 9e 29e 14e 16e 39e (UPT) 2006 62e 3  ↑ 93e 21e (UPT) 2007 7e 1  ↑ 51e 50e 7e (UPT) 2008 1  ↑ 30e 1  ↑ 3  ↑ 36e 2  ↑ 2  (UPT) 2009 5e 7e 14e 3  ↑ 21e 8e 12e (UWK) 2010 34e 6e 20e 5e 24e 50e (UWK) 2011 15e 16e 27e 60e 44e 19e (UWT) 2012 43e 31e 35e 13e 21e (UWT) 2013 43e 30e opgave 28e 73e 2014 50e 13e 69e 133e (UWT) 2015 40e 23e 2016 opgave 33e 2017 93e 2018 opgave

• 2002 – Saeco-Longoni Sport
• 2003 – Saeco
• 2004 – Saeco
• 2005 – Lampre-Caffita
• 2006 – Lampre-Fondital
• 2007 – Lampre-Fondital
• 2008 – Lampre
• 2009 – Lampre-NGC
• 2010 – Lampre-Farnese Vini
• 2011 – Lampre-ISD
• 2012 – Lampre-ISD
• 2013 – Lampre-Merida
• 2014 – Lampre-Merida
• 2015 – Nippo-Vini Fantini
• 2016 – Nippo-Vini Fantini
• 2017 – Nippo-Vini Fantini
• 2018 – Nippo-Vini Fantini-Europa Ovini

Commons heeft media­bestanden in de categorie Damiano Cunego.

• (it) (en) Officiële website (archief)
• (en) Profiel van Damiano Cunego op ProCyclingStats

Voorganger: Gilberto Simoni 2003

Winnaar Ronde van Italië 2004

Opvolger: Paolo Savoldelli 2005

Voorganger: Jaroslav Popovytsj 2005

Winnaar van het jongerenklassement van de Ronde van Frankrijk 2006

Opvolger: Alberto Contador 2007