Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]

Naar inhoud springen

Bellerophon (geslacht)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Bellerophon (geslacht)
Status: Uitgestorven, als fossiel bekend
Fossiel voorkomen: Ordovicium tot Trias
Bellerophon (geslacht)
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dierenrijk)
Onderrijk:Metazoa
Stam:Mollusca (Weekdieren)
Klasse:Gastropoda (Slakken)
Orde:Bellerophontida
Onderorde:Bellerophontina
Familie:Bellerophontidae
Onderfamilie:Bellerophontinae
Geslacht
Bellerophon
de Montfort, 1808
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Portaal  Portaalicoon   Biologie

Bellerophon is een geslacht van uitgestorven Gastropoda uit het Paleozoïcum en het vroege Onder-Trias van Midden-Europa en andere continenten. Dit geslacht weekdieren dat vroeger in de zee leefde is vernoemd naar de legendarische figuur Bellerophon uit de Griekse mythologie.

De behuizing van Bellerophon is spiraalvormig opgerold, de diameter van de opening van de behuizing neemt snel van binnen naar buiten toe toe. De behuizing is op één niveau opgerold, dus het vormt geen punt (top) zoals veel recente slakken. Het oppervlak van de behuizing is glad, alleen de individuele groeilijnen zijn zichtbaar. De buitenkant van de slakkenhuis lijkt op de behuizing van de nautilussen (Nautiloidea), die echter tot de koppotigen behoren en aan de binnenkant huizen met kamers hebben. De behuizingen van Bellerophon kunnen maximaal vijftig centimeter groot zijn. Aan de buitenkant is vaak een merkteken te vinden dat de behuizing verdeelt in een bovenste en een onderste helft. Er wordt daarom aangenomen dat een deel van de schaal en voet van de slak het onderste deel van de behuizing bedekte. Linsley vermoedt dat deze slakken zich relatief snel hebben kunnen verplaatsen en zich bij gevaar volledig hebben teruggetrokken in de behuizing.

Dit mariene geslacht leefde waarschijnlijk een herbivoor bestaan.

Het geslacht is wereldwijd bekend uit de Paleozoïsche lagen sinds het Boven-Cambrium (furongium). De meeste soorten zijn gevonden in de periode tussen het midden-Ordovicium en het late Siluur. Bellerophon stierf uit in het vroege Trias. Soorten die de Paleozoïcum-Mesozoïcum-grens hebben overleefd, kunnen worden gebruikt om massale uitsterving aan het einde van het Perm te bestuderen.

Classificatie

[bewerken | brontekst bewerken]

Hoewel Bellerophon door de meeste paleontologen als een oude slak wordt beschouwd, zijn er wetenschappers die een meer oorspronkelijke groep weekdieren achter dit geslacht vermoeden. Het geslacht Bellerophon zou echter al een verdraaide darmzak hebben gehad, net als de andere groepen slakken. Uit de symmetrie van hun behuizing kan worden geconcludeerd dat de meeste organen nog bilateraal symmetrisch waren.