Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]

Naar inhoud springen

Bobsleeën

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Bobsleeën
Bobsleeën op de Olympische Winterspelen van 2002
Algemene gegevens
Organisatie Vlag van België België: BFBS
Vlag van Nederland Nederland: BSBN
Mondiaal: FIBT
Start begin 19e eeuw
(Zwitserland)
Type Teamsport
Locatie Bobbaan
Olympisch 1924 () / 2002 ()
Competities / Kampioenschappen
Kampioenschappen NK / EK / WB / WK / OS
Kampioenen
Wereldkampioen
Two men:
Vlag van Verenigde Staten Holcomb / Langton (♂)
Vlag van Canada Humphries / Ciochetti (♀)
Four men:
Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten (♂)
Olympisch kampioen
Two men:
Vlag van Duitsland Lange / Kuske (♂)
Vlag van Canada Humphries / Moyse (♀)
Four men:
Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten (♂)
Verwante sporten
Verwante sporten Skeleton, Rodelen
Laatst bijgewerkt op: 14 januari 2013
Portaal  Portaalicoon   Sport

Bobsleeën is een olympische wintersport waarbij een bochtig ijsparcours wordt afgelegd in een bestuurbare slee die voorzien is van een stroomlijnkuip. Bobsleeën is afgeleid van het Engelse werkwoord to bob, dat op en neer bewegen betekent. De deelnemers bewogen zich naar voren en achteren op rechte stukken om sneller te gaan.

De bob glijdt over twee onafhankelijke loperparen, waarvan het voorste draaibaar is. Er zijn één- twee- en vierpersoons bobsleden die worden gebruikt op aangelegde banen met sterk verhoogde bochten. Voorschriften ten aanzien gewichtsbeperking van slee en deelnemers verhinderen dat de resultaten van de wedstrijden in feite worden bepaald door de massa die slee en deelnemers samen vormen.

Hoewel sleeën al lang werden gebruikt, werd bobsleeën pas aan het eind van de 19e eeuw een sport toen voor het eerst een stuurmechanisme werd gebruikt in Zwitserland. In 1897 werd de eerste bobsleevereniging opgericht in St. Moritz. Al voor het begin van de Eerste Wereldoorlog werden in enkele landen regelmatig wedstrijden gehouden op een aantal natuurlijke ijsparcours. De eerste wedstrijdsledes waren van hout, maar die werden al snel vervangen door metalen sleden.

Bobsleeën begon als een speeltje voor de rijken die in het weekend naar skioorden in de Alpen gingen. Er werd niet veel getraind, mensen huurden een slee en gingen een paar keer naar beneden als passagier en daarna als bestuurder.

Bobsleeën in 1953

In 1923 werd de internationale bobslee- en skeletonfederatie opgericht: de Fédération Internationale de Bobsleigh et de Tobogganing (FIBT). Tijdens de eerste Olympische Winterspelen van 1924 in Chamonix-Mont-Blanc (Frankrijk) werden viermansbobwedstrijden gehouden. Vanaf de Winterspelen van 1932 in Lake Placid (Verenigde Staten) werden voor het eerst ook tweemansbobwedstrijden gehouden. Aan het begin van de jaren negentig van de twintigste eeuw is de sport ook opengesteld voor vrouwen. Deze dalen enkel af in een tweepersoons bob. De vrouwen doen mee aan de Spelen sinds 2002 in Salt Lake City.

Vanaf de jaren vijftig van de twintigste eeuw veranderde de sport. Het werd duidelijk dat de start van het grootste belang was. Sterke en snelle atleten uit andere disciplines werden ingezet om de slee bij het begin van de run een flinke duw te geven. In 1952 werd er een maximumgewicht ingesteld voor de combinatie van de slee en de deelnemers. Indien het totaalgewicht beneden het maximaal toegestane gewicht blijft, is het toegestaan door het meevoeren van ballast het gewicht op te voeren tot het maximum. Dit werd het einde van de zwaardere bobsleeërs.

Voor de tweemansbobwedstrijden bestaat het team uit een remmer en een bestuurder. Voor de viermansbobraces worden hier nog twee extra duwers aan toegevoegd. Uit een staande start wordt de bob over de eerste vijftig meter door het team op snelheid geduwd. Deze afstand wordt in ongeveer zes seconden afgelegd. Hoewel de verschillen over deze eerste vijftig meter slechts klein zijn, is de start wel uitermate belangrijk. Een stelregel is dat een verschil van 0,1 seconde bij de start uiteindelijk leidt tot een verschil van 0,3 seconde bij de finish. Een race duurt ongeveer zestig seconden en de snelheden lopen op tot zo'n 150 km/uur.

Amerikaanse vrouwenbob van bovenaf

De bobslee moet voldoen aan onderstaande eisen.

Tweemansbob Viermansbob
Maximale lengte 2,70 m 3,85m
Maximale breedte 0,67 m 0,67m
Maximale gewicht 390 kg 635 kg

Er zijn vijftien parcoursen voor topwedstrijden in het bobsleeën en skeleton. De baan in Letland wordt alleen voor internationale skeletonwedstrijden gebruikt.

Start Amerikaanse vrouwenbob
De bobbaan van Altenberg
De bobbaan van Cortina d'Ampezzo
De bobbaan van Lake Placid
Baan Plaats Land Lengte (m) Hoogteverschil
(m)
Maximaal
verval (%)
Gemiddeld
verval (%)
Olympische
Spelen
Canada Olympic Park bobsleigh, luge, and skeleton track Calgary Canada 1.475 121 15 8,6 1988
Whistler Sliding Centre Whistler Canada 1.450 152 20 10,5 2010
Altenberg Duitsland 1.413 122,22 15 8,65 -
Königssee Duitsland 1.250 117 - 9,3 -
Winterberg Duitsland 1.325 110 14,5 9,8 -
La Plagne bobsleigh, luge, and skeleton track La Plagne Frankrijk 1.508 125 14,5 8,29 1992
Cesana Pariol Cesana Torinese Italië 1.435 114 - - 2006
Eugenio Monti track Cortina d'Ampezzo Italië 1.350 120 15,9 9,3 1956
Nagano Bobsleigh-Luge Park Nagano Japan 1.762 113 - 8,6 1998
Sigulda Letland 1.200 - - - -
Lillehammer Olympic Bobsleigh and Luge Track Lillehammer Noorwegen 1.365 114 15 8,5 1994
Olympic Sliding Centre Innsbruck Igls Oostenrijk 1.220 98 14 8,5 1964 en 1976
Mt. Van Hoevenberg Olympic Bobsled Run Lake Placid Verenigde Staten 1.455 107 9,8 8,6 1932 en 1980
Utah Olympic Park Track Park City Verenigde Staten 1.340 104 - - 2002
Olympia Bob Run St. Moritz - Celerina Sankt Moritz Zwitserland 1.722 123 15 8,1 1928 en 1948

Internationale wedstrijden

[bewerken | brontekst bewerken]

De FIBT organiseert de volgende internationale wedstrijden:

[bewerken | brontekst bewerken]
Zie de categorie Bobsleigh van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.