Grote brand van Chicago
De Grote Brand van Chicago 1871 duurde 2 dagen, 8 en 9 oktober 1871, brandde de stad Chicago grotendeels plat en maakte 90.000 mensen dakloos (ongeveer 1/3 van de bevolking). Gezien de omvang van de brand viel het aantal slachtoffers toch mee: 300 mensen ontkwamen niet aan de felle branden.
De brand was niet één groot vuur, maar een opeenvolging van negen branden, door elkaar aangestoken door rondvliegend gloeiend materiaal, die uiteindelijk samensmolten in één ongenadig inferno.
Het begon allemaal op 8 oktober om half negen 's avonds, in de stal van mevrouw O'Leary op 558 West DeKoven Street, waar een koe een olielamp omver liep. Terwijl de brandweer al problemen ondervond ook door totale verwarring, spreidde het vuur zich snel uit naar het noorden en oosten. Negentig minuten later sloeg een enorme vlammenzee door de opwaartse luchtstroom over naar het noorden in Bateham's Mills, waar een tweede brand ontstond. Vuurhaarden verspreidden zich vanuit daar naar de overkant van de rivier in het kantorendistrict, en om 2:30 uur 's nachts breidde een opwaaiende vuurhaard uit op grondgebied ten noorden van de rivier.
Aangewakkerd door sterke wind, brandden de samenvoegende vuurhaarden bijna het hele westelijke deel van de stad plat, en een strook van het noordelijke deel breidde zich uit richting noord-noordwest tot de rand van het meer rond 6:00 uur 's morgens de volgende dag. Toen was de brand niet meer te stoppen.
De volgende 22 uur vernietigde het vuur het kantorendistrict, de rand van het meer en de haven, en een grote strook van het noordelijke North Side tot aan Fullerton, waarna de regen uiteindelijk het vuur stopte.
Op de plaats waar alles zou zijn begonnen, is nu de Chicago Fire Academy gevestigd.