-ier

• Geluid:  -ier    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈir / (1 lettergreep)

• -ier

• van het Franse achtervoegsel -ier ^[1] etymologiebank.nl

-ier m

1. iemand met een functie of bezigheid die verband houdt met wat het grondwoord noemt b.v. kruidenier

• Het woord '-ier' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: /je/

• [1]Ontwikkeld uit het Latijnse achtervoegsel -ārius, vergelijk Nederlands -aar.
• [2]Ontwikkeld uit het Latijnse achtervoegsel -āris.

-ier m

1. Vormt zelfstandige naamwoorden: iemand met een functie of bezigheid die verband houdt met wat het grondwoord noemt b.v. argentier 'zilversmid' (afgeleid van argent 'zilver').
2. Vormt bijvoeglijke naamwoorden van zelfstandige naamwoorden, b.v. familier 'familiair, gemeenzaam' (afgeleid van famille 'familie').

• -ière v