winkel

• Geluid:  winkel    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈwɪŋkəl / (2 lettergrepen)

• win·kel

• In de betekenis van ‘verkoopplaats’ voor het eerst aangetroffen in 1101 ^[1]
• van Middelnederlands winkel "hoek", verg. ook Duits Winkel "hoek"; de betekenis is dus eigenlijk "hoek waar men waren uitstalt";^[2]
  met het achtervoegsel -el (2).^[2]

de winkel m

1. (handel) een plaats waar koopwaar wordt verkocht

   • Hij opende in 1924 een winkel voor groente-, bloem- en landbouwzaden in Rotterdam en ging al snel over op het zelf ontwikkelen van nieuwe groenterassen.^[3] 

   ▸ ’s Middags dwaalde ik doelloos door de straten van de oude stad en kwam een winkel tegen waar allerlei verfspullen werden verkocht.^[4]

• 
  Een pralinewinkel in hartje Brussel
• 
  Een nagebouwde kruidenierswinkel in het Museum "Terug in de tijd"
• 
  "Burmania" aan de Mient 16, Alkmaar, was een winkel waar gereedschap, ijzerwaren en autopeds werden verkocht.

• Winkel

• supermarkt, warenhuis, zaak

• marktkraam, magazijn, toko, boetiek

• Afrikaans: winkel
  • Xhosa: ivenkile

• Een winkel van sinkel

• Er is werk aan de winkel

winkel

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van winkelen
   

   • Ik winkel. 

2. gebiedende wijs van winkelen
   

   • Winkel! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van winkelen
   

   • Winkel je? 

• Het woord winkel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "winkel" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

• van Nederlands winkel^[1]

winkel

1. winkel

• van Oudgermaanse stam "wink-", een zijwaartse beweging maken, waar ook wenken en wankel van zijn afgeleid; cognaat met Duits Winkel^[1]

winkel m

1. hoek

• Nederlands: winkel
• Nederlands: winkelhaak

winkel

1. (handel) winkel; een plaats waar koopwaar wordt verkocht

winkel

1. (handel) winkel; een plaats waar koopwaar wordt verkocht