vorm

• Geluid:  vorm    (hulp, bestand)
• IPA: /vɔrm/

• vorm

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘uiterlijke gedaante’ voor het eerst aangetroffen in 1236 ^[1]
• Via het Franse forme afgeleid van het Latijnse forma.

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	vorm	vormen
verkleinwoord	vormpje	vormpjes

de vorm m

1. ruimtelijke begrenzing van een voorwerp

   • Een stuk land in de vorm van een driehoek. 

2. sjabloon of bak waarin iets gegoten of geperst kan worden

   • Het deeg van de taart werd in de vorm gedaan. 

3. (veranderlijke) toestand van iets concreets

   • Het voorstel in deze vorm. 
   • De module in deze vorm. 

   ▸ Dit dichte dennenwoud ontnam mij elke vorm van overzicht en ik voelde me vaak claustrofobisch.^[2]

4. (sport) lichamelijke conditie

   • Hij is goed in vorm. 

5. (grammatica) lijdende ~, passieve ~, → lijdende vorm
6. (grammatica) actieve ~, vormen van het werkwoord waarmee wordt uitgedrukt dat het onderwerp de handeling actief verricht
7. manier, methode

   • Deze vorm van autorijden. 

• [2] mal, matrijs, sjabloon
• [3] conditie

• Zie de doorverwijspagina op Wikipedia voor meer informatie.

vervoeging van
vormen

vorm

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van vormen
   

   • Ik vorm. 

2. gebiedende wijs van vormen
   

   • Vorm! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van vormen
   

   • Vorm je? 

• Het woord vorm staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "vorm" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.[3]

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	vorm	vorme / vorms

• IPA: /forəm/

• vorm

vorm

1. vorm; ruimtelijke begrenzing van een voorwerp
2. (gereedschap) vorm; sjabloon of bak waarin iets gegoten of geperst kan worden

• Oude schrijfwijze: form

• vormaanleg
• vormduur
• vormloos
• vormstuk

vorm

1. vormen

• vormbaar

vorm

1. vorm

vorm

1. verouderde spelling of vorm van vormgut tot 2005

(verouderd) onbepaalde vorm nominatief enkelvoud, mannelijk

vorm

1. vorm