virulent

• Geluid:  virulent    (hulp, bestand)
• IPA: / ˌviryˈlɛnt / (3 lettergrepen)

• vi·ru·lent

• van Frans virulent, in de betekenis van ‘venijnig’ voor het eerst aangetroffen in 1690 ^{[1] [2] [3]}

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	virulent	virulenter	virulentst
verbogen	virulente	virulentere	virulentste
partitief	virulents	virulenters	-

virulent

1. (medisch) met het vermogen tot het aanrichten van schade, kwaadaardig
2. krachtig werkend

• virulentie

• Het woord virulent staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "virulent" herkend door:

67 %	van de Nederlanders;
70 %	van de Vlamingen.[4]

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

• Geluid:  virulent (VK)    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈvaɪ(ə)lənt/

• Bekend sinds ca. 1400; van Latijn virulentus. ^[1]

stellend	vergrotend	overtreffend
virulent	more virulent	most virulent

virulent

1. virulent

• virulence

• IPA:
• Geluid:

• van Oudfrans virulent

	enkelvoud	meervoud
mannelijk	virulent	virulente
vrouwelijk	virulents	virulentes

virulent

1. virulent

virulent

vervoeging van
viruler

virulent

1. derde persoon meervoud onvoltooid tegenwoordige tijd (indicatif présent) van viruler

1. derde persoon meervoud tegenwoordige aanvoegende wijs (subjonctif présent) van viruler

• virulence