spugen

• Geluid:  spugen    (hulp, bestand)
• IPA: /'spy.ɣə(n)/

• spu·gen

• In de betekenis van ‘door de mond uitwerpen’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1657 ^[1]

spugen

1. inergatief speeksel uit de mond doen uitschieten

   • Hij kreeg van z'n moeder straf omdat hij op de grond spuugde. 

2. inergatief (eufemisme) maaginhoud via de mond weer naar buiten werken

   • De jongen spuugde over de rand van het schip. 

• [1] spuwen
• [2] braken, kotsen, overgeven, vomeren

• bespugen, uitspugen

• gespuug, spuugbak, spuugbenauwd, spuugdoek, spuugkit, spuuglelijk, spuuglok, spuugsel, spuugzat

• Het woord spugen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "spugen" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.