relateren

• Geluid:  relateren    (hulp, bestand)

• re·la·te·ren

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘in verband brengen’ voor het eerst aangetroffen in 1510 ^[1]
• afgeleid van het Franse relater (met het achtervoegsel -eren) ^{[2] [3]}

relateren

1. iets of iemand in verband brengen met iets of iemand anders, gecorreleerd

   • De gezondheidstoestand van een baby is sterk gerelateerd aan de gezondheidstoestand van de moeder. 
   • Het gewicht van een persoon relateert meestal meer met zijn voedselinname dan met de hoeveelheid beweging die hij heeft. 

• Het woord relateren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "relateren" herkend door: